عنوان پایان‌نامه
بررسی ابعاد حقوقی حق بر سلامت به عنوان یکی از حقوق بشر
- رشته تحصیلی
- حقوق بشر
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده حقوق و علوم سیاسی شماره ثبت: LP2764;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 48584
- تاریخ دفاع
- ۲۳ بهمن ۱۳۸۹
- دانشجو
- مرتضی زارعی
- استاد راهنما
- بیژن عباسی
- چکیده
- پژوهش حاضر به بررسی حق بر سلامتی به عنوان یکی از حقوق بشر پرداخته است. هدف از این پژوهش روشن کردن مفهوم، ابعاد و مصادیق حق بر سلامتی و بررسی جایگاه آن در میان اسناد حقوق بشری جهانی، منطقه ای و هم چنین بررسی موانع عدم تحقق این حق است. حق بر سلامتی در میان انواع حقوق بشر از اهمیت بالایی برخوردار است. در اساسنامه سازمان جهانی بهداشت برخورداری از حق بر سلامتی یکی از حقوق بنیادین بشر محسوب می شود. سلامت و حق برخورداری از زندگی سالم، از حقوق مسلم شهروندی محسوب می شود به نحوی که از شاخصه‌های اصلی جامعه ایده‌آل، داشتن وضعیت سلامت مطلوب است. این پژوهش در در یک مقدمه، دو فصل و یک نتیجه گیری تنظیم شده است. در فصل اول به تبیین مفهوم حق بر سلامتی پرداخته شده است و جایگاه آن در اسناد حقوق بشری مشخص شده است. هم چنین در این بخش رابطه این حق با دیگر حقوق بشر نیز بررسی شده است. در فصل دوم تحقق حق بر سلامت در سطح جهان بررسی شده است. به طور تطبیقی حق بر سلامتی در چند کشور از قاره های مختلف پرداخته شده است و در نهایت نیز به طور خلاصه حق بر سلامتی در ایران به همراه نظام سلامت و فقر و سلامتی درایران بررسی شده است. در پایان نیز جمع بندی و پیشنهادهایی ارائه شده است. روش جمع آوری اطلاعات در این پژوهش کتاب خانه ای بوده است و سعی شده است در نگارش آن از منابع اطلاعاتی روز دنیا به زبان های انگلیسی و فرانسوی استفاده شود.
- Abstract
- This project aims to shed light on the right to health in international human rights law as it currently stands, amidst the plethora of initiatives and proposals as to what the right to health may or should be. Consequently, it does not purport to provide an exhaustive list of relevant issues or to identify specific standards in relation to them. The project starts by explaining what the right to health is and illustrating its implications for specific individuals and groups, and the elaborates upon States' obligations with respect to the right. It ends with an overview of national, regional and international accountability and monitoring mechanisms. The right to health is a fundamental part of our human rights and of our understanding of a life in dignity. The right to the enjoyment of the highest attainable standard of physical and mental health, to give it its full name, is not new. Internationally, it was first articulated in the 1946 Constitution of the World Health Organization (WHO), whose preamble defines health as “a state of complete physical, mental and social well-being and not merely the absence of disease or infirmity”. The preamble further states that “the enjoyment of the highest attainable standard of health is one of the fundamental rights of every human being without distinction of race, religion, political belief, economic or social condition.” The 1948 Universal Declaration of Human Rights also mentioned health as part of the right to an adequate standard of living (art. 25). The right to health was again recognized as a human right in the 1966 International Covenant on Economic, Social and Cultural Rights. Since then, other international human rights treaties have recognized or referred to the right to health or to elements of it, such as the right to medical care. The right to health is relevant to all States: every State has ratified at least one international human rights treaty recognizing the right to health. Moreover, States have committed themselves to protecting this right through international declarations, domestic legislation and policies, and at international conferences.
