عنوان پایان‌نامه
مقایسه نیروی عکس العمل زمین زوایای اینورژن مچ پا و فلکشن زانوی ورزشکاران زن سالم و مبتلا به ناپایداری عملکردی مچ پا
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی شماره ثبت: 699;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 43664
- تاریخ دفاع
- ۰۹ اسفند ۱۳۸۸
- دانشجو
- زینب محمودی
- استاد راهنما
- محمدحسین علیزاده
- چکیده
- اسپرین مچ پا به طور تقریبی متداولترین آسیب در ورزش می باشد که می تواند منجر به ناپایداری عملکردی مچ پا گردد. عوامل متعددی در ایجاد این نوع از ناپایداری درگیر می باشند که از آن جمله می توان به میزان نیرو و بارهای وارده به مفاصل بدن در ضمن انجام حرکات ورزشی اشاره نمود. هدف از این تحقیق مقایسه نیروی عکس العمل زمین و زوایای اینورژن مچ پا و فلکشن زانوی ورزشکاران زن سالم و مبتلا به ناپایداری مچ پا ضمن پرش فرود تک پا می باشد. بدین منظور 15 ورزشکار زن سالم با میانگین (سن04/2±1/23 ، قد 3/4±6/168و وزن 4/5±2/60) و 15 ورزشکار زن مبتلا به ناپایداری عملکردی مچ پا با میانگین (سن1/2±3/22 ، قد 3/5±5/168و وزن 6/5±6/59) در این تحقیق شرکت نمودند. ورزشکاران مبتلا به ناپایداری عملکردی مچ پا از طریق پرسشنامه AJFATو دو آزمون تالار تیلت و دراور قدامی شناسایی شدند.به منظور ارزیابی نیروی عکس العمل زمین ضمن حرکت پرش فرود تک پا از دستگاه سکوی نیرو و جهت اندازه گیری زوایای فلکشن زانو و اینورژن مچ پا از سیستم آنالیز حرکت استفاده گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده های حاصل از این دو دستگاه از روش آماری T-Test استفاده شد. نتایج نشان داد که تفاوت معنی داری در اوج مولفه عمودی نیروی عکس العمل زمین بین دو گروه سالم و مبتلا به ناپایداری عملکردی مچ پا وجود دارد. در حالی که در مولفه های جانبی داخلی و قدامی خلفی و همچنین زوایای اینورژن مچ پا و فلکشن زانو تفاوت معناداری بین دو گروه وجود نداشت. نتیجه گیری: میزان نیروی عمودی وارد بر بدن ورزشکاران مبتلا به ناپایداری عملکردی نسبت به گروه سالم بیشتر است و این خود شاید دلیلی بر ایجاد آسیب مکرر مچ پا در این افراد باشد. از سوی دیگر تفاوتی در میزان زاویه فلکشن زانو و اینورژن مچ پا بین دو گروه وجود ندارد.
- Abstract
- Ankle sprain is approximately the most common injury in sport and it can cause functional ankle instability. Several factors are contributed to form this instability, amount of forces and loads on joints while doing sport activity, could be pointed namely. The purpose of this study was comparing the ground reaction force, ankle inversion and knee flexion angles of female athletes with and without functional ankle instability in single leg jump-landing. Methods: Fifteen non injured female athletes with mean(age:23.1±2.04years,weigh:60.2±5.4kg and height:168.6±4.3cm) and fifteen female athletes with functional ankle instability with mean(age:22.3±2.1years,weigh:59.6±5.6kg and height:168.5±5.3cm) were contributed in this research. Athlete with functional ankle instability indentified by ankle joint functional assessment tools(AJFAT) , anterior drawer test and talar tilt test. The subjects performed single legged 40cm jump-landing three times. Force plate (kistler 40×60cm) was used for assessment of ground reaction force. motion analyses system was used for assessment of knee flexion and ankle inversion angles. Then data of this two systems was analyzed with independent- samples T-test. Results showed no statistically significant differences in peak ankle and knee joint angles and anterior- posterior or media-lateral ground reaction forces between two groups. Statistically significant differences in peak vertical ground reaction force (p=.005) were seen in female athlete with functional ankle instability compared with noninjured female athlete. Conclusion: Amount of vertical ground reaction force on athlete body with functional ankle instability is more than noninjured group. There was no significant difference in amount of ankle inversion and knee flexion angles between this groups.
