عنوان پایان‌نامه

مقایسه کنترل قامت پویای زنان تکواندو کار با وبدون ناپایداری عملکردی مچ پا



    دانشجو در تاریخ ۱۹ اسفند ۱۳۸۸ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "مقایسه کنترل قامت پویای زنان تکواندو کار با وبدون ناپایداری عملکردی مچ پا" را دفاع نموده است.


    محل دفاع
    کتابخانه دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی شماره ثبت: 739;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 46218
    تاریخ دفاع
    ۱۹ اسفند ۱۳۸۸
    دانشجو
    حمیده مرکی
    استاد راهنما
    محمدحسین علیزاده

    هدف از تحقیق حاضر، بررسی کنترل قامت پویای تکواندوکاران با و بدون ناپایداری مچ پا و مقایسه آن با غیرورزشکاران سالم بود. 32 نفر از تکواندوکاران کمربند مشکی با حداقل 2 سال سابقه فعالیت در این رشته از باشگاههای استان خراسان جنوبی (16 تکواندوکار سالم و 16 تکواندوکار دارای آسیب دیدگی مزمن در مچ پای راست) و 16 نفر از افراد غیرورزشکار بدون سابقه فعالیت ورزشی منظم و آسیب با میانگین سن33/20 ، قد 93/161و وزن 02/52 برای شرکت در این تحقیق انتخاب شدند. همچنین برخی ویژگیهای آنتروپومتری مانند طول پا ، سن ، قد و وزن هم اندازه گیری شد و تعادل پویا به وسیله آزمون تعادلی ستاره مورد ارزیابی قرار گرفت. مسافت های دستیابی آزمودنی تحقیق بر اساس طول پا نرمال شدند برای تجزیه و تحلیل آماری از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و آزمونهای تعقیبی LSD استفاده شد. نتایج نشان داد که بین میزان کنترل قامت پویا در تکواندوکاران آسیب دیده با دو گروه دیگر در جهات قدامی ، داخلی ، خلفی – خارجی و خارجی تفاوت معنی داری وجود داشت (p?0.05) و در جهات قدامی – داخلی، خلفی – داخلی ، خلفی و قدامی – خارجی در بین سه گروه تفاوت معنی داری مشاهده نشد. در مجموع نتایج نشان می دهد تکواندوکاران آسیب دیده, که به تمرین و مسابقات بازگشته اند در برخی جهت های آزمون SEBT که مشابه اجرای تکنیک های واقعی تکواندو است به نحو بارزی بهتر از سایر جهت ها ی آزمون مذکور عمل کردند و محقق یکی از دلایل احتمالی نتایج به دست آمده از این تحقیق را نوع رشته ورزشی و انجام تمرینات تکواندو می داند که به بهبود کنترل قامت پویای تکواندوکاران آسیب دیده کمک نموده است.
    Abstract
    The purpose of this research is to analyze the control of dynamic stature of taekwondo players with or without stability of ankle and also the comparison between the aforementioned people and healthy non-athletes. 32 people having black belt in that sport with at least 2-year experience from south Khorasan clubs (16 of them healthy but the other 16 with chronic damage in their right ankle) and also 16 non-athletes people without having any regular athletic activity and damage were selected to be the participants of the research. In addition, some anthropometrical features such as length of the leg, age, stature, weight were measured and dynamic balance was evaluated by balance SEBT test. The observable access distances were normalized based on the length of the leg. For statistical analysis, both one-way variance analysis test and LSD traceable tests were used. The results showed that there is a significant difference between the control amounts of dynamic stature of those damaged taekwondo players and two other groups in two postero-lateral and lateral directions (p?0.05). And also the same condition was found about the control dynamic stature of healthy taekwondo players along with healthy non- athletes in two anterior and medial directions. Among three groups there isn’t any significant difference in antero- medial, postero - medial, and posterior and antero-lateral directions. All results altogether showed that the damaged taekwondo players back in practice and competitions could have a clearly better performance in directions of SEBT tests, similar to performance of real techniques in taekwondo, than that of the other directions in the aforementioned tests. The researcher figured out that one of its possible reasons of the obtained results could be the type of sport and taekwondo exercises which have helped improve the control of the dynamic stature of the damaged taekwondo players.