عنوان پایان‌نامه
تحلیل عوامل استرس زای شغلی مدیریتی وسازمانی وراهکارهای مواجهه با آن از دیدگاه مسئولین ورزش شرکت ملی نفت ایران
- رشته تحصیلی
- تربیت بدنی وعلوم ورزشی - مدیریت ورزشی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی شماره ثبت: 737;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 45374
- تاریخ دفاع
- ۱۹ اسفند ۱۳۸۸
- دانشجو
- امین پورنقی
- چکیده
- این تحقیق با هدف تحلیل عوامل استرس زای شغلی و راهکارهای مواجهه با آن از دید گاه مسئولین ورزش شرکت ملی نفت ایران انجام شد. روش تحقیق از نوع توصیفی- پیمایشی بود. جامعه آماری تحقیق را کلیه مسئولین ورزش شرکت ملی نفت تشکیل می دادند که تعداد آنها 170 نفر بود. تعداد نمونه ها 117 نفر بود که حجم نمونه از طریق جدول مورگان مشخص گردید. با توجه به ساختار سازمانی و لیست اسامی موجود از مسئولین ورزش، روش نمونه گیری تصادفی از نوع طبقه ای با انتصاب متناسب بود که پس از انتخاب هر طبقه و با توجه به لیست اسامی، افراد از هر طبقه به صورت تصادفی نظام دار انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها سه پرسشنامه مورد استفاده قرار گرفت. برای گرد آوری اطلاعات مربوط به عوامل استرس زای شغلی از پرسشنامه استاندار اشپیل برگر استفاده شد. برای تعیین راهکارهای فردی مواجهه با استرس شغلی از پرسشنامه استاندارد موجود در این زمینه(پرسشنامه منابع مواجهه فردی اسیپو و اسپوکان1998) استفاده شد. برای تعیین راهکارهای سازمانی مواجهه با استرس از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد که از مدل استرس شغلی راس رندال و الیزابت آلتمایر (1994) بر گرفته شده است. کلیه محاسبات در سطح معنی داری 0.05 انجام شد. نتایج تحقیق به این شرح است: عوامل استرس زای شغلی در در دو بخش عوامل استرس زای شغلی مدیریتی و سازمانی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. بیشترین میانگین شدت مربوط به عامل شیوه سرپرستی (5.82) و کمترین میانگین شدت مربوط به عامل استفاده کمینه از نیروها( 4.67) بود. بیشترین میزان استرس زایی مربوط به جریان رشد و ارتقاء (5.31) و کمترین میزان استرس زائی مربوط به عامل مسئولیت پاسخگویی در مقابل عملکرد کارکنان (4.11) بود. در مورد راهکارهای فردی مواجهه با استرس شغلی سطح معنی داری به دست آمده از آزمون فریدمن (000/0=P) نشان داد که راهکارهای فردی مواجهه با استرس شغلی را می توان بر اساس بیشترین میانگین رتبه بندی کرد. بر این اساس عامل حمایت اجتماعی با رتبه میانگین 3.27 در اولویت اول قرار گرفت. عامل تفریح و سرگرمی با رتبه میانگین 1.46 در اولویت آخر قرار گرفت. بر اساس نرم استاندارد موجود برای تحلیل نتایج پرسشنامه ی راهکارهای فردی مواجهه با استرس شغلی و با توجه به میانگین نمره استاندارد T کلیه عوامل در سطح متوسط استفاده از راهکارهای فردی مواجهه با استرس قرار گرفتند. نتایج به دست آمده از راهکارهای سازمانی مواجهه با استرس شغلی در میان مسئولین ورزش شرکت ملی نفت ایران نشان داد که آنها در سطح متوسط به پائین از راهکارهای سازمانی مواجهه با استرس شغلی برای مدیریت استرس شغلی مسئولین ورزش این شرکت استفاده می کند. بیشترین میزان استفاده مربوط به عامل روابط میان فردی(2.76) و کمترین میزان استفاده مربوط به راهکار جو و ساختار سازمانی(2.33) بود. در مورد مقایسه عوامل مورد مطالعه در گروه های مربیان، کارشناسان، و مدیران ورزشی شرکت ملی نفت ایران نتایج تحقیق نشان داد که که در استفاده از راهکارهای فردی و سازمانی مواجهه با استرس شغلی بین گروه های مربیان، کارشناسان، و مدیران ورزشی اختلاف معنی داری وجود داشت. اما در عوامل استرس زای شغلی سازمانی و مدیریتی بین گروه های مربیان، کارشناسان، و مدیران ورزشی اختلاف معنی داری وجود نداشت. بین کارشناسان با مربیان در استفاده از راهکارهای فردی مواجهه با استرس شغلی تفاوت معنی داری وجود داشت. همچنین راهکارهای سازمانی مواجهه با استرس شغلی بین مدیران با کارشناسان ، و مدیران با مربیان تفاوت معنی داری نشان داد.
- Abstract
- The aim of the present research was to analyze managerial and organizational job stressors and the coping resources in Iran Oil Company authorities. This research was a descriptive survey. Iran Oil Company sport authorities (n=170) were divided into 3 groups of managers, experts and coaches. Morgan table was used and 117 subjects were randomly selected as the sample of this study. Spielberger (1984) standard questionnaire (? = 0.905), the standard questionnaire of personal coping resources with occupational stress by Osipow and Spokane (1988) (? = 0.89) and a researcher-made questionnaire (based on Ross, Randall and Elizabeth Altmaier, 1994) (? = 0.96) were used to collect the data. The validity of the researcher-made questionnaire was approved by professors and experts (n=10). Descriptive statistics as well as Kolmogorov-Smirnov, Friedman and t test were used to analyze data. The results showed that all groups almost similarly experienced organizational job stressors. But the amount of stress created by these stressors was different among groups. The most important organizational job stressor was supervision (5.82) and the lowest stress related to minimum use of personel (4.67). The most important managerial job stressor was promotion (5.31) and the lowest stress related to responsibility against staff' performance (4.11) The investigation of personal coping resources with occupational stress showed that social support was used most (3.27) and recreation and leisure was used least (1.46). The investigation of organizational coping resources with occupational stress showed that Iran Oil Company used these resources at a medium-low level in all three groups. Iran Oil Company used inter-person communication most (2.76) and organizational climate and structure least (2.33). The results also showed that Iran Oil Company used organizational coping resources for managers more than the other two groups.
