عنوان پایان‌نامه
مقایسه گشتاور عضلات ران ومچ پا در زنان ورزشکار با ناپایداری عملکردی مچ پا
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی شماره ثبت: 721;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 44497
- تاریخ دفاع
- ۱۹ اسفند ۱۳۸۸
- دانشجو
- زهرا درزی شیخ
- استاد راهنما
- محمدحسین علیزاده
- چکیده
- پیچ خوردگی خارجی مچ پا با شیوع 85%، شایع ترین آسیب ورزشی است (6) که 30 درصد از موارد آن منجر به ناپایداری عملکردی مچ پا شده است (70). یکی از عوامل شیوع مجدد اسپرین مچ پا، ضعف عضلات مچ و مفاصل بالاتر گزارش شده است(35). هدف از این تحقیق بررسی حداکثر گشتاور اکسنتریک عضلات ران و مچ پا در ورزشکاران مبتلا به ناپایداری عملکردی مچ پا می باشد. در این تحقیق توصیفی 15 نفر از زنان ورزشکار سالم با میانگین (سنی41/2±46/21، قد 79/5± 166 ، وزن 05/8 ± 52/58) و 15 نفز از زنان ورزشکار مبتلا به ناپایداری عملکردی مچ پا با میانگین (سنی 92/2±92/21، قد 60/4±167 ، وزن58/4 ± 85 /61) حاضر در لیگ دسته یک و برتر شهر تهران شرکت نمودند. ورزشکاران مبتلا به FAI از طریق پرسشنامه AJFAT و تستهای بالینی تالار تیلت و انتریور دراور شناسایی شدند (3،10،70). سپس به منظور ارزیابی حداکثر گشتاور اکسنتریک در شرایط نرمال شده به وزن ارزیابی ایزوکینتیکی از عضلات برای حرکات اورژن و دورسی فلکشن مچ پا و ابداکشن و اکستنشن ران توسط دینامومتر بایودکس سیستم3 بعمل آمد. سرعت ارزیابی ایزوکینتیکی در این تحقیق برای عضلات ابداکتور، اکستنسور ران، اورتور و دورسی فلکسور مچ پا به ترتیب 90، 180، 60 و 120 درجه بر ثانیه انتخاب شد. به منظور تحلیل داده های خام با توجه به نرمال بودن سطح توزیع داده های مورد اندازه گیری از آزمون t مستقل جهت مقایسه حداکثر گشتاور بین دو گروه استفاده شد. نتایج نشان داد که تنها در مقدار حداکثر گشتاور به وزن اکسنتریک عضلات ابداکتور ران در افراد مبتلا به FAI و سالم تفاوت معنی دار وجود دارد. با این حال حداکثر گشتاور به وزن اکسنتریک عضلات اکستنسور ران، دورسی فلکسور و اورتور مچ پا بین دو گروه مبتلا و سالم تفاوتی مشاهده نشد. نتیجه گیری: مطالعه حاضر ضعف عضلات ابداکتور ران را یکی از عوارض ناپایداری عملکردی مچ پا نشان می دهد که این عامل احتمالا یکی از علل شیوع مجدد اسپرین مچ پا نیز می تواند باشد. لذا بر اساس یافته های تحقیق در نمونه های مورد نظر، توصیه می شود تمرینات توانبخشی برای افراد مبتلا به FAI نه تنها برای عضلات مچ بلکه می بایست برای عضلات ابداکتور ران برای برگرداندن به وضعیت اولیه مورد استفاده قرار گیرد.
- Abstract
- Lateral ankle sprain with incidence of 85% is a common injury in the sport activities (65). It is showed that 30% of lateral ankle sprains lead to functional ankle instability (FAI) (23). The aim of this study was to investigate the maximum torque of hip and ankle muscle eccentric contraction in the subjects with FAI 15 healthy female athletes with means (age=21/46±2/41, height=166±5/79, weight=58/52±8/05) and 15 female athletes with functional ankle instability who play in pro league of Tehran, participated in this study. FAI athletes were assessed by using Ankle Joint Functional Assessment Tool (AJFAT) questionnaire, talar tilt and anterior drawer clinical tests. For measuring the maximum eccentric torque to weight of muscles, ankle eversion, dorsi flexion, hip abduction and and hip extension were measured by isokinetic biodex dynamometer. In this study isokinetic measurement speed for hip abductors, extensors, ankle evertors and dorsi flexors were 90, 180, 60, 120 degree/ second. As the distribution of data was normal in k-s test (P>0.05) so T test was used to examine the difference between maximum torque. The results showed significant difference in maximum torque of eccentric abductores of hip muscles to body weight in FAI and healthy groups. But there was no significant difference between maximum torques of eccentric extensors of hip muscles to body weight, dorsi flexors and evertors of ankle. Results: The findings of this study showed that weakens of hip abductor muscles may cause FAI., it seems that is one of the factors of recurrent ankle sprain incidence. On the base of results of this study, the rehabilitation trainings of FAI athletes is recommended to recover power of ankle and hip abductors muscles.
