عنوان پایان‌نامه
مقایسه تاثیر تمرینات فعال وغیر فعال بر عارضه شانه منجمد
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی شماره ثبت: 785;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 47414
- تاریخ دفاع
- ۲۸ آذر ۱۳۸۹
- دانشجو
- حامد علمدار
- استاد راهنما
- محمدحسین علیزاده
- چکیده
- عارضه شانه منجمد یکی از بیماری‌هایی است که مفاصل کمربند شانه خصوصاً مفصل گلنوهومرال را تهدید می‌کند، و میزان شیوع آن در جوامع مختلف حدود 2 درصد بیان شده است. روشهای درمانی گوناگونی برای درمان این عارضه وجود دارند که شاید بتوان حرکت درمانی را رایج‌ترین درمان این عارضه دانست. حرکت درمانی دارای زیر شاخه‌های گوناگونی است که تمرینات کششی جزء مهمترین آنهاست. از آنجایی که کوتاهی و سفتی بافتهای نرم اطراف مفصل شانه از علل اصلی این عارضه هستند لذا تمرینات کششی در درمان عارضه شانه منجمد نقش بسزایی دارند. با توجه به این مطالب و خلأ تحقیقی که در آن به تأثیر تمرینات کششی به تنهایی در درمان عارضه منجمد بپردازد، محققین را بر آن داشت تا در مطالعه‌ای به تأثیر تمرینات کششی فعال و غیر فعال بر درمان عارضه شانه منجمد بپردازند و همچنین نتایج درمانی این دو روش تمرینی را نیز با هم مقاسه کنند. روش شناسی تحقیق : 20 بیمار مبتلا به شانه منجمد در شهرستان مشهد به دو گروه کاملاً مشابه تقسیم شدند. بر روی یکی از گروه‌ها برنامه تمرینی کششی فعال و بر روی گروه دیگر برنامه تمرینی کششی غیر فعال اعمال به مدت 6 هفته، هر هفته 3 جلسه و هر جلسه به مدت 30 دقیقه اعمال گردید. میزان درد شبانه و درد در حین فعالیت (به وسیله ابزار اندازه‌گیری VAS) و همچنین دامنه حرکتی شانه در حرکات فلکشن، ابداکشن، چرخش خارجی و چرخش داخلی (به وسیله گونیامتر یونیورسال) تمامی نمونه‌ها قبل و بعد از 6 هفته برنامه تمرینی اندازه گیر شدند. یافته ها : نتایج تحقیق حاضر نشان دادند هر دوی تمرینات کششی فعال و غیر فعال به طور معنی داری باعث کاهش درد (درد شبانه و درد حین فعالیت) و افزایش دامنه حرکتی شانه در طی حرکات مختلف می شوند (05/0>P). اما تفاوت معنی داری میان دو روش تمرینی کششی فعال و غیر فعال در درمان عارضه شانه منجمد مشاهده نشد (05/0
- Abstract
- Introduction: frozen shoulder disorder is one of the diseases threatening the joints of shoulder girdle particularly glonohemoral joint with the prevalence of about 2% in different societies. There are different curing methods for treating this disorder and movement therapy might be considered as a common curing method. Movement therapy comes with different sub-categories the most important one is tensile exercises. Because the shortness and stiffness of soft tissues surrounding the shoulder joint accounts as the main cause of this disorder, therefore, the tensile exercises play important role for treating the frozen shoulder disorder. Considering above mentioned and researching void dealing with the effect of tensile exercises to treating this disorder, caused researchers to deal with the effect of active and passive tensile exercises on treating the frozen shoulder as well as comparing the medical results of both exercising methods. Methodology: There were chosen 20 patients affected by frozen shoulder in Mashhad and divided into two similar groups. There was applied active tensile exercise plan on one group and passive tensile exercise plan on the other group for 6 weeks, 3 times of 30 min per week. Then there was measured the night pain rate and pain during the activity (using VAS measuring method) as well as shoulder movement range in the flexion, abduction, external and internal turning (using universal goniometer) before and after 6 weeks exercise plan. Results: the results indicate that both active and passive tensile exercises significantly decrease the pain (night pain and pain during activity) and increase the movement range of shoulder during different movements (P< 0.05). But there was no significant relation between both active and passive exercise methods in treating the frozen shoulder disorder (P> 0.05). Discussion and Conclusion: because the main etiology of frozen shoulder disorder is related to the stiffness and shortness of soft tissues surrounding the shoulder joints and because related results indicated that active and passive tensile exercises each one can individually improve the frozen shoulder disorder symptoms, therefore, therapists can fit the active and passive tensile exercises in their curing plan for frozen shoulder disorder. Because there was no significant difference between the treating results of active and passive tensile exercises, so it is recommended to the therapists to enjoy the benefits of such exercise therapy by properly training the passive tensile exercises to the patients and stressing on doing such exercises in the home or work place.
