عنوان پایان‌نامه
بررسی تطبیقی ذن بودیسم و مسیحیت ایرنائوسی در باب رنج
- رشته تحصیلی
- ادیان وعرفان
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده الهیات و معارف اسلامی شماره ثبت: 1908ف;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 47894
- تاریخ دفاع
- ۲۵ دی ۱۳۸۹
- دانشجو
- ندا خوشقانی
- استاد راهنما
- مجتبی زروانی
- چکیده
- رنج به‌عنوان ادراکی انفسی و برخاسته از شرایطی نامطلوب، در مکاتب دینی مباحثی همچون علت رنج، غایت رنج، و نجات را، به‌خصوص درمورد انسان، از آنِ خود کرده است. در رویکرد انسان‌گرایانه‌ی عرفانی‌ای همچون ذن علت رنج به امری روان‌شناسانه در انسان مربوط می‌گردد و آن عبارتست از آشفتگی‌های ناشی از ذهن تضادانگار. در رویکرد خداگرایانه و الهیاتی‌ای نیز چون ایرنائوس هرچند خاستگاه رنج در انسان و ناشی از گناه اوست، این مفهوم به حوزه‌ی دینداری و اخلاقی مربوط می‌گردد. ازآنجاکه ذن به فاعل متعال و غایتمندی همچون خدای ادیان ابراهیمی قائل نیست ازاین‌رو، در باب هدف و غایت رنجی که در هستی وجود دارد همچون سایر مقولات چیزی نمی‌گوید. اما خدایی که ایرنائوس معرفی می‌کند همان خدای عهد جدید است که سراسر غایتمند و خیرخواه است. او انسان را خود مختار آفریده تا میان شر و خیر اخلاقی برگزیند و مسیر کمال خود را آزادانه طی کند. غایت او از آفرینش انسان مختار این بوده تا او تجربه کند و در معرض خطا و آزمایش زندگی قرار گرفته، اطاعت و خیریت خدا را برگزیند و رستگار شود. ازاین‌رو، غایت رنج‌کشیدن انسان در هستی رسیدن او به کمال، یا به‌گفته‌ی ایرنائوس جاودانگی و حیات است. طریقتی که ذن برای نجات از رنج ارائه داده است در مکتب شمالی آن بر عمل و مراقبه تأکید دارد و در مکتب جنوبی بر بی‌عملی و طریقت آزادانه. اما راه ایرنائوس در به‌کمال‌رسیدن و نجات، همانا اطاعت از دستورات خداوند و پیروی از راه رسولان است. هرچند در طرح او از کمال و جاودانگی انسان چند عامل اساسی نقش دارد: از جمله صورت ناتمام انسان در آغاز آفرینش، اختیار انسان، عمل نجات‌بخشانه‌ی عیسی و حضور روح‌القدس در انسان. ازآنجاکه تاکنون اثری در باب رنج در این دو مکتب مکتوب نگشته است، رساله‌ی حاضر راهی است برای مقایسه و تطبیق دو دیدگاهی که یکی متعلق به سنتی خداباور و مدافعه‌ای است و دیگری متعلق به سنتی عرفانی و انسان‌محور. مسلما مقایسه‌ی این دو مکتب ابعاد و گستره‌ی رنج را در دیدگاه‌های متفاوت بهتر و دقیق‌تر بازگو می‌سازد.
- Abstract
- the comparative study of suffering in Zen Buddhism and Irenaean Christianity Abstract: The suffering, as a subjective cognition and arising from undesirable conditions, has, in the religious schools, as its subject some topics such as the reason of suffering, its aim, and the soteriology –specially about the human. The reason of suffering, in such a humanistic and mystic approach as Zen, relates to a psychological fact in human, and it consists of the confusions caused by a paradoxical mind. Although the origin of suffering, in a theological approach like Irenaeus?s one, is in human and due to his sin, it relates to the religious and moral sphere. As Zen doesn't believe in a transcendental and purposeful being such as God of Abrahamic traditions, so it, as about other topics, doesn’t say anything about object and purpose of suffering that is in creation. But Irenaean God is the very All-purposeful and Benevolent God of New Testament. He created human as free to choose between moral good and evil and go across his perfection freely. His aim of creating free human is that he experience, exposed to the mistakes and temptations of life, choose obeying God and finally to be redeemed. Hence, the aim of human suffering in the world is his achievement in perfection, or as it says Irenaeus, in eternity and living. The path introduced by Zen for salvation, is the act and the meditation in its north school, and actless (wu-wei) and natural path in its south school. But Irenaean path, in achievement in perfection and soteriology, is obeying God?s commands and following the apostles? path. Nevertheless, in his plane of human perfection and immortality, there are certain major factors: incomplete image of human in the beginning of creation, human will, saving act of Jesus, and Spirit?s presence in human. As there is no written work about suffering hitherto in this two schools, this thesis is a way for comparing of two approachs one of which belongs to theistic
