عنوان پایان‌نامه

مطالعه اثر کورکیومین بر گلایکه شدن آلبومین سرم انسانی و بررسی دارورسانی کورکیومین به کولون توسط مهره های تشکیل شده از نسبت های مختلف پکتین و آلجینات




    رشته تحصیلی
    بیوفیزیک
    مقطع تحصیلی
    کارشناسی ارشد
    محل دفاع
    کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 46973;کتابخانه مرکز تحقیقات بیوشیمی و بیوفیزیک شماره ثبت: 10845ب
    تاریخ دفاع
    ۱۵ آذر ۱۳۸۹
    دانشجو
    پرویز بزی
    استاد راهنما
    علی اکبر موسوی موحدی

    مطالعه پیش رو مشتمل بر دو قسمت می باشد : بخش اول به بررسی آثار کورکیومین روی فرآیند گلایکه شدن پروتئین آلبومین سرم انسانی اختصاص یافته و بخش دوم به شبیه سازی دارورسانی کورکیومین به کولون با استفاده از مهره های مبتنی بر آلجینات و پکتین اختصاص دارد . در بخش اول غلظت های مختلف کورکیومین به همراه آلبومین سرم انسانی (HSA)و گلوکزبا غلظت 40 میلی مولار به مدت 42 روز انکوبه گردید . نمونه های پروتئینی در حضور و عدم حضور نسبت 1:1 از آلجینات و پکتین در بافر فسفات تهیه شدند . ترکیب آلجینات و پکتین جهت افزایش حلالیت و پایداری کورکیومین مورد استفاده قرار گرفت . آزمایشات طیف سنجی دورنگ نمایی حلقوی و فلورسانس و داکینگ مولکولی به انجام رسید . نتایج نشان داد که کورکیومین موجب کاهش شدت فلورسانس وابسته به AGEs در پروتئین گلایکه شده می شود . همچنین آزمایشات داکینگ مولکولی نشان داد که تمایل کورکیومین به HSA و لیزین آزاد بسیار بیشتر از گلوکز بوده و کورکیومین از اتصال گلوکز به HSA جلوگیری می نماید . این نتایج نشان می دهند که مصرف کورکیومین به عنوان یک افزودنی غذایی می تواند مانع اتصال گلوکز به HSA شود که اولین مرحله در آبشار وقایع گلایکه شدن می باشد . در بخش دوم مهره های پلی ساکاریدی به عنوان حامل جهت دارورسانی کورکیومین به کولون مورد استفاده قرار گرفتند . این مهره ها با حل کردن کورکیومین در محلول آبی ترکیب آلجینات سدیم و پکتین با نسبت های مختلف ( 0 :100 ، 25 : 75 و 50 : 50 ) و سپس چکاندن آن به درون محلول کلرید کلسیم (5% w/v) و استفاده از گلوتارآلدئید به عنوان عامل سخت کننده ، تولید شدند . آنزیم های موجود در قسمت های بالای لوله گوارش انسان ( معده و روده کوچک ) اثری بر تجزیه پکتین ندارند و هضم پکتین نیازمند فلور میکروبی کولون که حاوی آنزیم های پکتینولیتیک هستند می باشد . نتایج آزمایشات رهاسازی کورکیومین از مهره ها تحت شرایط تقلید عبور مهره ها از معده تا کولون نشان داد که مهره های با نسبت 50:50 از آلجینات/پکتین کمترین میزان آزادسازی را در قسمت های فوقانی دستگاه گوارش ( معده و روده کوچک ) داشته ، اما وقتی این مهره ها به محیط بافری کولون می رسند ، به طور ناگهانی آزادسازی کورکیومین افزایش می یابد . بنابراین مهره های با نسبت 50:50 از آلجینات/پکتین می توانند به عنوان حامل مناسب جهت دارورسانی کورکیومین به کولون مورد استفاده قرار گیرند .
    Abstract
    The current study consists of two parts ; the first part is allocated to investigate the curcumin effects on glycation of Human Serum Albumin( HSA) , while the second part is dedicated to simulation of curcumin delivery to colon using alginate/pectin based beads. In the first part different concentrations of curcumin was incubated with HSA and glucose(40 mM) for 42 days. Protein samples were prepared in the presence and absence of 1:1 ratio of alginate/pectin in phosphate buffer which used for enhancing solubility and stability of curcumin. Circular dicroism and fluorescence spectroscopy and molecular docking experiments were accomplished. Results of this part showed that curcumin decreases the elevated AGE-associated fluorescence in the glycated HSA ( GHSA ) and therefore have inhibitory effects on development of AGEs. Also molecular docking experiments showed that curcumin has much more affinity towards HSA and free lysine than glucose therefore curcumin prevent glucose from binding to HSA. This results indicate that consumption of curcumin as a food sumppliment can inhibit the binding of glucose to HSA that is the first step in the cascade of glycation events . In the second part polysaccharide beads were used as a carrier for delivery of curcumin to colon.These beads were prepared by dispersing curcumin in a mix solution of sodium alginate/pectin (100:0, 75:25 and 50:50 ), then dropping the dispersion into calcium chloride solution(5% w/v) and using glutaraldehyde as hardening agent. Enzymes within the upper parts of human gastrointestinal(GI) tract do not have effect on digestion of pectin which needs colonic flora including pectinolytic enzymes. The results of curcumin releasing experiments under conditions mimicking stomach to colon transit , showed that beads with 50:50 alginate/pectin composition have minimum release in upper parts of GI tract ( stomach & intestine ), but when these beads reached to colon buffer ,release of curcumin suddenly increased. Therefore , beads with 50:50 alginate/pectin composition could be useful as a suitable carrier for curcumin delivery to colon.