عنوان پایان‌نامه
نقد مبانی تاریخمندی قران
- رشته تحصیلی
- الهیات و معارف اسلامی-علوم قرآن و حدیث
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده الهیات و معارف اسلامی شماره ثبت: 2062ف;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 58268
- تاریخ دفاع
- ۳۱ شهریور ۱۳۸۹
- دانشجو
- وجیهه نجفی
- استاد راهنما
- مجید معارف
- چکیده
- همزمان با تحولات فکری و فلسفی، نظریههای متفاوتی درباره ماهیت متن و تفسیر آن ظهور کرده اند. در هربرهه از زمان یکی از سه محور متن، خواننده و یا آفریننده، کانون توجه مکاتب فکری قرار گرفته است. یکی از این جریانات هرمنوتیک فلسفی گادامر است که با عطف توجه به متن و خواننده، معنای نهایی متن و نیت مؤ‌لف را نادیده گرفته و بر جنبه تاریخمندی فهم و متن اصرار دارد. مسلمانانی چون ابوزید بازتاب این جنبش را با بیان تاریخمندی معرفت دینی آغاز می کند، غافل از اینکه التزام به آن، مستلزم نفی عینیت تأویل و تفسیر معتبر است و به نسبیگرایی لجام گسیخته ای در معرفت میانجامد. او به این اکتفا نکرده و سرانجام تاریخمندی قرآن را مطرح و اعجاز معنایی آن را انکار و حدوث قرآن را به معنای تاریخمندی و نفی وجود آسمانی می داند. حلقه ارتباطی بین تاریخمندی قرآن و تاریخمندی فهم در تحلیل ماهیت کلام خدا نهفته است. ابوزید با تلفیق مباحث هرمنوتیک با نظریات زبان شناسی، هویتی عینی برای زبان و نقش فعالی برای فرهنگ در شکل دهی به ساختار قرآن در نظر می گیرد. اما منشأ آسمانی و اعجاز معنایی وحی، دیدگاه تاریخمندی قرآن را بر نمی تابد چرا که سرچشمه وحی، علم ازلی خداوند متعال است و نقش مهم زبان، تبادل اطلاعات و ارتباط است نه شکل دهی به اندیشه انسان. فرهنگ، امری اعتباری و متغیر است و سطح فکر افراد جامعه است که به فرهنگ آن جامعه شکل می دهد نه برعکس آن. پذیرش مبنای تاریخمندی قرآن یعنی شکل دهی زبان و فرهنگ به ساختار اندیشه مستلزم انکار نقش فعال مغز و ذهن در تحلیل، استنباط و فهم است، چنان که پذیرش تاریخمندی قرآن مستلزم نفی منشأ آن یعنی علم خداوند است.
- Abstract
- As the intellectual and philosophical evolution taken out, different theories about the text’s nature and its explanation emerged. In each period of time, one of the three main courses ; the text, the reader and the author was of the interest of different intellectual schools. One of these schools was the Gadamer’s philosophical hermeneutics, which dissembles the final meaning of the text and the purpose of the author by focusing on the text and the reader and urges on the historicity of understanding and the text. Muslims like Abu Zayd shows the reflection of this movement by stating the historicity of religious cognition, to which obligation requires neglecting the implication of a reliable explanation and tends to an ungovernable relativism. He doesn’t suffice to that and finally discusses Qur'an historicity and repudiates its implicit miracles and assumes Qur'an’s anecdotes as the historicity and elimination of its heavenly essence. The relation between Qur'an’s historicity and understanding historicity lies behind the analysis of God’s aphorism nature. By combining hermeneutic subjects and linguistic theories, Abu Zayd assumes an objective nature for the language and an active role for the culture in modeling the structure of Qur'an. But the heavenly source and the meaning’s miracles of God’s inspiration don’t undergo the historic aspect of Qur'an, since the origin of the inspiration is God’s eternal knowledge and the role of language is just to communicate but not to constitute human’s thought. Culture is nothing more than something authentic and variable which the thought levels of the society form it. Accepting the historic basis of Qur'an, means forming the structure of thought by the power of language , implicates the repudiation of the brain and mind power in analyzing and deducing problems, in such a way , accepting the historicity of Qur'an implicates the repudiation of God’s eternal knowledge as its source. Key words : the Qur'an , text historicit
