عنوان پایان‌نامه
بررسی نقش نظارتی دیوان عدالت اداری بر نهادهای اداری با تاکید بر قانون سال ۱۳۸۵
- رشته تحصیلی
- حقوق بشر
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 48350;کتابخانه دانشکده حقوق و علوم سیاسی شماره ثبت: LP2766
- تاریخ دفاع
- ۱۵ آذر ۱۳۸۹
- دانشجو
- حمید رضائیان
- استاد راهنما
- خیراله پروین
- چکیده
- نهادهای اداری به دلیل بهره مندی از صلاحیت و اختیارات گسترده، به سادگی می توانند حقوق و آزادی‌های شهروندان را نقض نمایند، لذا به منظور اجتناب از این مسئله، اصل حاکمیت قانون، صلاحیت این نهادها را به قواعدی از پیش تعیین شده (قانون) محدود می نماید. تحقق اصل حاکمیت قانون در نهادهای اداری، مستلزم وجود مرجعی قضایی است که حق نظارت بر قانونی بودن اعمال این نهادها را داشته باشد. به منظور تحقق اصل حاکمیت قانون در نهادهای اداری ایران، اصل 173 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران سازمانی به نام دیوان عدالت اداری را بنیان نهاده است. قانون قدیم دیوان عدالت اداری (مصوب 1360) و آئین دادرسی آن (مصوب 1362)، به دلیل وجود برخی اشکالات، چندین بار مورد اصلاح قرار گرفتند اما در نهایت به منظور رفع نارسائی های موجود، قانون جدید دیوان عدالت اداری در جلسه علنی مورخ 1385/3/9 به تصویب مجلس شورای اسلامی رسیده و با جایگزینی مواد 13 و بند 1 ماده 19 مصوبه مجمع تشخیص مصلحت نظام در تاریخ 1385/9/25 از سوی آن مجمع موافق با مصلحت نظام تشخیص داده شد. این قانون که تغییراتی را در تشکیلات، صلاحیت و ترتیب رسیدگی دیوان عدالت اداری ایجاد نموده است، دارای نقاط ضعف و قوتی است که بدیهی است تمامی آن ها بر عملکرد دیوان عدالت اداری در نظارت بر نهادهای اداری اثربخش خواهند بود. در پژوهش حاضر، با بررسی تفصیلی فصول و مواد قانون جدید دیوان عدالت اداری، تاثیر نقاط ضعف و قوت این قانون بر نقش نظارتی دیوان عدالت اداری بر نهادهای اداری مورد ارزیابی قرار می‌گیرد.
- Abstract
- The administrative institutions, due to the vast authority and powers that they have, can easily infringe and harm the rights and freedom of the nationals. For the purpose of avoidance of such an event, the scope of competency of such authorities is limited to some predetermined rules (law) what so called the Rule of Law Principle. The realization of rule of law principle in the administrative institutions needs a judicial authority which has the right to supervise over lawfulness of performance of these institutions. For the purpose of realization of the rule of law principle in the Iranian administrative institutions, an organization named, Administrative Justice Court has been formed as per Article (173) of Constitution of the Islamic Republic of Iran. The old law of Administrative Justice Court, ratified in 1981 and its Procedure (approved in 1983), have been revised and amended few times due to some conflicts and problems. Finally, the new law of Administrative Justice Court was approved on May 30th, 2006 by the Islamic Consultative Council and the replacement of Article (13) and Clause (1) of Article (19) of approval of the Expediency Council of the Islamic Republic of Iran has been confirmed by Islamic Consultative Council. This law which resulted in some changes in organization, competencies, and the procedure of investigation of the Administrative Justice Court which in turn has its power points and weak points which each will have its own effect on performance of Administrative Justice Court in its supervisory functions over the administrative institutions. The present study has investigates the chapters and articles of new Administrative Justice Court Law in detail and deals with power points and weak points of the law and the effect of this law on supervisory role of the Administrative Justice Court over the administrative institutions.
