عنوان پایان‌نامه
ترجمه شناسی امثال و تعبیرات فرانسه در ایران(بازنمایی زن در میان ضرب المثلهای فرانسه و فارسی)
- رشته تحصیلی
- مترجمی زبان فرانسه
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 37106;کتابخانه دانشکده زبانها و ادبیات خارجی شماره ثبت: 1219/2
- تاریخ دفاع
- ۲۰ اسفند ۱۳۸۶
- دانشجو
- سعیده بوغیری
- استاد راهنما
- اسفندیار اسفندی
- چکیده
- از دیربار مرد در جستجوی کشف حقیقت "زن" بوده، موجودی جذاب که زندگی با او سخت و بی او تهی از معنا بوده است. تاریخ بشر، با اسطوره ها، افسانه ها، ادبیات هفت رنگ شاهد این ادعاست. ضرب المثلها به مثابه دیدارگاه ادبیات، جامعه و تاریخ، تصویری از آنچه زن به خود دیده، برای ما ترسیم می کند. به منظور جستجوی خاستگاه ضرب المثلها، جای دارد به جامعه عم عصر آنها نگاهی بینداریم که رویهمرفته به قرون وسطی بار می‌گردد. از آنجا که در آن زمان کشوری به نام "فرانسه" و جود نداشته و تنها سرزمین "گل" بر روی نقشه قابل رویت بوده است، این کشور به عنوان مرجع جامعه‌شناختی مطالعه فوق در نظر گرفته شده است. با این همه، اطلاعات روشنی از آن در دست نیست و تمام آنچه می‌توان در منابع موجود یافت اینست که فرهنگ گل، وارث امپراطوری بزرگ روم باستان بوده است. بنابراین می‌توان به مراجع تاریخی این امپراطوری استناد کرد. در مورد سرزمین شکوهمند پارس آن دوران، قضیه متفاوت است. پس از سقوط امپراطوری روم در پایان قرن چهارم میلادی و آغاز قرون وسطی، زرتشت بر سرزمین پارس سایه گسترده بود و شواهد آن نیز به روشنی در ادبیات دیده می شود. در آن زمان که فرانسه ای در نقشه جهان وجود نداشت، ادبیات پارس در اوج شکوفایی، نظمی خاص به خود می دید که می توان ردپای ضرب المثلهای مربوط به زن را در آن یافت. "خسرو و شیرین" شاهکار ادبیات فارسی نمونه‌ای از این منابع است. مجموعه ای که در آن می توان بیشتر گفته ها و ضرب المثلهای مربوط به زن را یافت. به رغم همه تفاوتهای موجود بین تاریخ و ادبیات این دو کشور، تشابهی غریب بین ضرب المثلهای آنها در این زمینه موجود است که بر سیستم اجتماعی و ادبی مردسالار در آنها شهادت می دهد و تلخی خاصی که عطش مردانه برای به جان خریدن رنج کشف زن تا اندازه ممکن را بازتاب می دهد. در میان این شباهتها و تفاوتها، ترجمه راهی بین این دو فرهنگ می گشاید. در هنگام ترجمه به ضرب المثلهایی برمی خوریم که معادلی تقریبی در زبان دیگر می یابند و باقیمانده مفهوم باید ترجمه شود. آنچه بر عهده مترجم است، نوعی داوری است در میان کاستن و افزودن بر غنای فرهنگی، زبانی، سبک، معناشناختی و ...آنچه از دیرباز همواره موضوع دعوی زبان شناسان و کارشناسان بزرگ ترجمه بوده و به نظر می رسد تا همیشه به همین منوال باقی بماند.
- Abstract
- De temps immémorial, l’homme cherchait à découvrir la « femme », le monstre charmant avec lequel, il avait du mal à vivre et sans lequel, la vie lui était dépourvue de sens. L’histoire de l’humanité en témoigne avec ses mythes, ses légendes, ses littératures bigarrées. Les proverbes, en tant que le carrefour de la littérature, de la société et de l’histoire, nous dessinent l’image de la vie que la femme a vécue. Afin de chercher l’origine des proverbes, il y a lieu de jeter un regard sur la société de l’époque où ils sont apparus, donc les sociétés moyenâgeuses en général. Et comme à l’époque, il n’existait pas de pays sous le nom de la « France », mais de la « Gaule », celle ci a été choisie à titre de la référence sociologique de cette étude. Cependant il n’y a pas d’informations bien claires là-dessus, mais on peut trouver dans les diverses bases de données, que la culture gauloise était l’héritière de l’Empire romain. C’est pourquoi on pourrait s’appuyer sur les sources historiques concernant cet Empire. Ce n’est pas le cas de l’Iran, la splendide Perse de l’époque. Après la décadence de l’Empire Romain à la fin du quatrième siècle, où commence le moyen age européen, la Perse vit sous le régime zoroastrien et puis se voit l’époque islamique. Toutefois, sa culture reste imprégnée de la culture zoroastrienne dont les témoins sont visibles dans la littérature. Alors qu’il ne se trouve pas de pays sous le nom de la « France » sur la carte, la littérature de la Perse monte au sommet de l’épanouissement, d’une manière bien classée, dans laquelle on peut suivre la trace des proverbes qui font référence à la femme. « Chosroès et Chirin » en est un chef-d’oeuvre pendant les siècles. Le livre où on peut trouver la plupart des citations et des proverbes sur la femme. Après tout, en comprenant l’image littéraire à la présentation de la femme dans la réalité, on comprend qu’elles ne sont pas de la même nature. Et en cherchant les causes, on s’aperçoit qu’au cours de
