عنوان پایان‌نامه

ترجمه و شرح و تحلیل پانصد بیت از دیوان اابوتمام



    دانشجو در تاریخ ۲۹ شهریور ۱۳۸۹ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "ترجمه و شرح و تحلیل پانصد بیت از دیوان اابوتمام" را دفاع نموده است.


    رشته تحصیلی
    زبان و ادبیات عرب
    مقطع تحصیلی
    کارشناسی ارشد
    محل دفاع
    کتابخانه دانشکده ادبیات و علوم انسانی شماره ثبت: 1813;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 56641
    تاریخ دفاع
    ۲۹ شهریور ۱۳۸۹
    استاد راهنما
    محمد دزفولی

    اگر شاعر زبان گویای مردم خویش است، پس رسالتی بس عظیم بر دوش می¬کشد؛ او باید والاترین معانی را در کوچه پس کوچه¬های اندیشه¬اش برگزیند و در الفاظی درخور، به مخاطب خویش عرضه کند. او باید دستور زبان (صرف و نحو) را به خدمت خویش بگیرد تا بنیان زبانش از تزلزل و لحن در امان بماند و با بلاغت انس و الفت داشته باشد تا بیشترین تأثیر را بر عمق جان خواننده¬ی اثرش باقی گذارد. دوره¬ی عباسی به عنوان عصر طلایی ادبیات عربی و ابوتمام به عنوان یکی از نامدارترین شاعران این دوره، دلیلی بس قانع کننده است که نگارنده¬ی این رساله را بر آن داشت تا به ترجمه و شرح صرفی، نحوی و بلاغی پانصد بیت برگزیده از دیوان ابوتمام بپردازد. ذکر بحر عروضی قصیده¬ها، حرکت گذاری تمام بیت¬ها، شرح وا‍ژگان، ترجمه¬ی مفهومی و تا حد امکان امین، سلیس و روان، و توضیح نکات مهم صرفی، نحوی و بلاغی (علم معانی، بیان و بدیع) که در فهم ابیات دخیل هستند و متلقی را با روح فاخر زبان عربی آشنا می¬سازند، دستاورد این تلاش بیشایبه بوده است. کلید واژه¬ها: صرف و نحو، بلاغت، دوره¬ی عباسی، ابوتمام.
    Abstract
    If a poet is a representative of his own people, he has a huge responsibility since he should search for the most sublime meanings in the pathways of his mind, and provide his audience with the suitable words. He should learn to put the grammar and syntax in his own service to be safe from tensions, and he should be familiar with eloquence to have the greatest influence on his audience. Abbasid era as the golden age of Arabic literature and Abu Tammam as one of the most renown poets of this period both serve as convincing evidences in the hands of the author of this article to translate and describe five hundred verses of Abu Tammam's Divan from the point of morphology and rhetoric. Diacritical marks, Lexical analysis, meaning-based, faithful and fluent translation fall within the goals of the present research. The article also explains the significant syntactical, rhetorical and morphological points which are important in understanding the literature, and aims to make the audience familiar with the prominent spirit of the Arabic language and literature. Keywords: morphology, syntax, rhetoric, Abbasid era, Abu Tamma