عنوان پایاننامه
بررسی رابطه بین بعد عینی و ذهنی امنیت فردی شهروندان تهرانی
- رشته تحصیلی
- مطالعات منطقه ای - مطالعات ایران
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده حقوق و علوم سیاسی شماره ثبت: LP3691;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 65856;کتابخانه دانشکده حقوق و علوم سیاسی شماره ثبت: LP3691;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 65856
- تاریخ دفاع
- ۳۱ شهریور ۱۳۸۹
- دانشجو
- نسیم چالاکی
- استاد راهنما
- مجید وحید
- چکیده
- در این پژوهش محقق بر آن است تا رابطه بعد عینی و ذهنی امنیت فردی شهروندان را با مطالعه موردی سه محله شهرک غرب، کهریزک و خیابان ایران بررسی کند. امنیت فردی به دو بخش امنیت جانی و مالی تقسیم پذیر است و منظور از بعد ذهنی امنیت، احساس امنیت مالی و جانی شهروندان می باشد. برای بررسی بعد عینی امنیت فردی، اثرگذاری آمار مربوط به نرخ وقوع جرایم، ویژگی های فردی، تجربه های فردی مواجهه با ناامنی های مالی و جانی و ویژگی های محیطی هر محله بر احساس امنیت شهروندان در همان محله سنجیده شد. روش اصلی انجام این تحقیق موردپژوهی می باشد که در آن از تمام منابع داده در دسترس مانند داده های موجود در کلانتری هر سه محله در زمینه نرخ وقوع جرایم، داده ها و اطلاعات مربوط به ویژگی های کالبدی و جمعیت شناختی هر محله و داده های دست اول حاصل از انجام پیمایش های جداگانه در این محله ها استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که اول؛ احساس امنیت در سه محله با یکدیگر اختلاف معنادار دارد و دوم؛ میزان احساس امنیت در هر محله از نرخ وقوع جرایم در آن محله تبعیت نمی کند. سوم؛ از میان ویژگی های فردی مورد بررسی، تنها بین سطح درآمد افراد و احساس امنیت رابطه معنادار مشاهده شد. چهارم؛ میزان مواجهه افراد بسیار نزدیک، افراد نزدیک و افراد آشنا با جرایم، با میزان احساس امنیت فرد رابطه معناداری دارد. پنجم؛ میان ویژگی های کالبدی محله ها با احساس امنیت شهروندان رابطه معناداری مشاهده می شود. جمع بندی یافته ها نشان می دهد که سیاستگذاران برای افزایش احساس امنیت شهروندان نباید تنها به سراغ راهکارهای امنیتی مانند افزایش نیروهای پلیس بروند، بلکه ارتقای احساس امنیت باید در دستور کار نهادهای متولی خدمات شهری مانند شهرداری ها نیز قرار بگیرد.
- Abstract
- In this study, the researcher aims to explore the relationship between objective and subjective dimensions of individual security of citizens by case studies in these three neighborhoods: Gharb Town, Iran Street, and Kahrizak. Personal security is divided into two parts: security of life and properties. Subjective dimension of security is equal to a sense of security of life and properties. To evaluate the objective dimension of individual security, the impact of statistics on crime rates, personal characteristics, personal experience dealing with properties and physical insecurity and environmental characteristics of each neighborhood residents and feeling safe in their neighborhood were examined. The main method of this survey is case study research in which all of available data related to crimes, environmental characteristics of each neighborhood and demographic information separately in each neighborhood have been used. Research findings show that first, each one of these three neighborhoods felt safe with significant differences. Second, the feelings of safety in all neighborhoods do not follow the crime rates in the neighborhood. Third, among all of the characteristics of the individual case, the only significant correlation was observed between the level of income and security. Fourth, the amount of exposure with the crimes in relatives, close friends, and familiar people has a significant relationship with the feeling of security. Fifth, there is a significant relationship between physical characteristics of neighborhoods and the citizens’ feeling of security. Summarize findings suggest that policymakers must not adopt security solutions to increase citizens' feeling of security, rather promote a feeling of security should place in the agenda of urban services institutions such as municipalities