عنوان پایاننامه
طراحی و ساماندهی پیاده راه بام تهران
- رشته تحصیلی
- معماری منظر
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 46105
- تاریخ دفاع
- ۲۹ شهریور ۱۳۸۹
- دانشجو
- عبدالله خیری مطلق
- چکیده
- هر کسی کو دور ماند از اصل خویش باز جوید روزگار وصل خویش آدمی از بدو خلقت و به عنوان بخشی از خلقت تمامی تلاشش این بوده که بخشی از طبیعت خدادادی باشد . و اگر نبود اجبارهای جنگیدن برای بقا و مقابله با سوانح و حوادث و بلایای طبیعی ، حیوانات درنده و وحشی هیچ علاقه ای به خزیدن به شکافهای کوه و ساختن سایبان نداشت و در متن طبیعت می زیست ، چون کوه استوار ، چون باران لطیف ، با روحیه به لطافت کوه و به زلالی دریا و بی کرانگی اقیانوس . و در هر کجا بین او و طبیعت فاصله افتاده افسرده وپژمرده شده است و هرجا که به طبیعت نزدیک شده شکوفایی و رشد و قدرت را ترجمه کرده است . هر چند انسان خود در محدود کردن طبیعت نقش داشته اما هیچگاه باورش نشده است طبیعت روزی در حصاری که خود ایجاد می کند از او دور می گردد . گذر از دوران کوچروی و دامداری ، ورود به عرصه کشاورزی و گذر از دوران کشاورزی و رسیدن به دوران صنعتی آرام آرام انسان را از طبیعت و زیبائی های آن جدا کرده تا جائیکه احساس کند خود سلولی ساخته از دیوار و بتن و آهن و دود و ترافیک و اینک در حسرت طبیعت بکر و دست نخورده تلاش می کند پنجره ای رو به طبیعت باز کند . انسان آبادیها را در کنار ، رود و چشمه ها و کوهها بنا نهاد تا پشتوانه اش طبیعت جانداری باشد که او را به خودش وصل کند و اینک که دوران هجران و فراق از طبیعت در کلان شهرها و در رشد بی رویه و سرسام آور ماشینیسم دچار بحران روحی و جسمی شده است . تلاش می کند به اصل خویش باز گردد . پارک می سازد ، گل و گیاه طبیعت دشتهای فراخ و گسترده را در گلدانهای کوچک ایوان خانه اش جستجو می کند ، و از پس دیوار ضخیم دود و خاکستر چشم به افقهای دور دست دوخته و طبیعت را برروی قابل عکس دیوارش یادگاری می نویسد . در خیابانهای پر از گاز CO2 درخت می کارد ، اما باز خود نا آگاهانه با ساخت و سازهای بی رویه روزنه کوچکی که از طبیعت برایش باقی ماند را هم با دیوار های بتنی می بندد . شهر ما تهران ، این کلان شهر که چون هیولایی هر روز عرض و طول آن گسترده تر می شود ،از این امر مستثنی نیست اگر این شهر را با چهارده قبل مقایسه کنیم مشاهده خواهیم کرد که اینک از آن شهر دل انگیز که هرگوشه اش باغی بود و چشمه ای و ییلاقی داشت و قشلاقی ، البرز با قد برافراشته چون آئینه تمام نمایی از طبیعت بود ،
- Abstract
- Abstract Since the dawn of man,he was trying to be a part of nature and if there were no natural misfortune,wild animals, he will prefers to live in pure nature,firm as a mountain,fine as a rain.he has become wither wherever he gets away from nature and becomes dehiscent wherever he gets close to the nature .Although man plays an important role in restriction of nature but he never believes nature will be lost in the fence which he,himself fenced around. At industrial age man becomes seprated from nature so he founds himself in the cell which has built from wall,concrete,metal,smoke and now he is trying to find away to the nature with desirous eyes. Man establish villages close to the rivers,mountains and sea so this elements of nature join man to himself.but now in the age of sepration of nature he had a lot of physical and psychological problems.so he is trying to get back to himelf and pure nature by buildings city parks,green environment in city and seeks forest and nature and flowers in little flowerboxes. Tehran,this metropolis which has become big and bigger as a monster is not exceptin from this basis.if we compare this city with twenty years ago we will find that pleasant city wth a lot of gardens,spring,Alborz which was the symbol of nature, Shemiran,Velenjak,Vanak,Kamranieh and lashkarak was the great gates to the nature but now by passing of time that beautiful nature is faded in machinism and excessive construction. The last sparks of hope is seven river-valley in the north of Tehran.one of the most important river-valley is Velenjak.,according below potentials I decide to design and organize the pedestrian way of this river-valley 1-the most accessible nature symbol to the city 2-potentiality for place of recreation 3-potentiality for walking,hiking and mountain climbing 4-having a good and healthy climate and pure nature 5-affording good and panoramic view to the city 6-potentiality for collective space 7-potentiality for city symbol