عنوان پایاننامه
تاثیر فعالیت تناوبی شنا در ساعات مختلف روز بر پاسخ های ایمونوگلوبولین آ کورتیزول و الفا - آمیلاز بزاقی شناگران مرد نخبه
- رشته تحصیلی
- تربیت بدنی و علوم ورزشی - فیزیولوژیورزشی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی شماره ثبت: 753;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 45911
- تاریخ دفاع
- ۲۲ شهریور ۱۳۸۹
- دانشجو
- مهدی فرامرزی
- استاد راهنما
- عباسعلی گائینی
- چکیده
- ورزشکاران در سطوح بالا نیازمند انجام حجم بالایی از تمرینات هستند، از این رو ناگزیر ساعات مختلف روز (ترجیحاً صبح و عصر) را به انجام تمرینات ورزشی اختصاص می دهند. این درحالی است که ورزشکاران سطوح پایین تر ورزشی نیز به دلایل گوناگون در ساعات مختلف روز به انجام تمرینات ورزشی می پردازند. از اینرو، هدف اصلی مطالعه ی حاضر بررسی چگونگی پاسخ شاخص های ایمنی و عصبی ـ درون ریز شامل میزان جریان بزاق، غلظت و میزان ترشح sIgA، غلظت کورتیزول و آلفا ـ آمیلاز بزاقی شناگران مرد نخبه به یک نوبت تمرین تناوبی شنا (شامل 12×100 متر کرال سینه با متوسط 92 درصد ضربان قلب بیشینه) در ساعات مختلف روز (7:30 صبح در برابر 17:00 عصر)، و نیز بررسی چگونگی ارتباط غلظت های sIgA و کورتیزول بزاقی است. بدین منظور، 9 نفر از شناگران مرد تیم ملی شنا (سن 1/3±9/17 سال) در دو آزمون فعالیت ورزشی هنگام صبح و عصر به فاصله ی حداقل 5 روز از یکدیگر و در طرحی counterbalance شرکت کردند. آزمودنی ها در زمان اجرای آزمون ورزشی ناشتا بودند، اما مصرف آب قبل و هنگام فعالیت ورزشی به اندازه ی نیاز آن ها بود. نمونه های بزاق کامل تحریک نشده قبل و بلافاصله بعد از فعالیت ورزشی و نیز 1، 3، و 24 ساعت بعد از آن در طول مدت زمانی معین به داخل لوله های استریل با وزنی مشخص جمع آوری، و بعد از نمونه گیری نیز باردیگر وزن شان اندازه گیری شد. متوسط ضربان قلب و میزان کاهش وزن بدن در هر دو آزمون ورزشی یکسان (05/0p>)، اما درجه حرارت بدن در آزمون عصر بالاتر بود (05/0p<). قبل از فعالیت ورزشی صبح و عصر تفاوت معنی داری بین متغیرهای تحقیق با مقادیر بالاتر میزان جریان بزاق، میزان ترشح sIgA و فعالیت آلفا ـ آمیلاز هنگام عصر نسبت به صبح، مشاهده شد (05/0p<). میانگین مقادیر sIgA بطور معنی داری بلافاصله بعد از فعالیت های ورزشی صبح و عصر افزایش یافت (001/0p<)، که با عدم تغییر معنی دار جریان بزاق همراه بود (05/0p>)، و در واقع نتیجه ای از افزایش میزان ترشح sIgA (005/0p<) است. فعالیت آلفا ـ آمیلاز بزاقی در هر دو آزمون صبح و عصر بلافاصله بعد از فعالیت ورزشی افزایش هایی را نشان دادند (001/0p?)؛ درحالی که افزایش معنی دار کورتیزول در پاسخ به فعالیت ورزشی عصر و صبح به ترتیب بلافاصله (05/0p<) و 1 ساعت بعد (05/0p<) معنی دار شد. اجرای 12×100 متر کرال سینه با متوسط ضربان قلب 92 درصد HRmax در ساعات مختلف روز بطور متفاوتی بر میزان جریان بزاق، غلظت های sIgA و کورتیزول بزاقی تأثیر نگذاشت (05/0p>)، اما پاسخ های میزان ترشح sIgA و فعالیت آلفا ـ آمیلاز بزاقی تحت تأثیر زمان روز قرار گرفت (001/0p?). با این حال، مقادیر همه ی متغیرها بعد از گذشت 1 تا 3 ساعت از فعالیت ورزشی به ارزش های قبل از فعالیت بازگشتند (05/0p>). در نهایت، تفاوت معنی داری بین ارزش های قبل و 24 ساعت بعد هر یک از آزمون های ورزش مشاهده نشد (05/0p>). همچنین، این یافته ها عدم همبستگی معنی دار بین غلظت های sIgA و کورتیزول بزاقی در مراحل مختلف هر دو آزمون را نشان می دهد (05/0p>).
- Abstract
- High level athletes need to perform large volumes of exercise, as during various phases of training they assign different times of day (rather morning & afternoon) to exercise training. In addition, other athletes in lower levels also for various reasons exercise at different times of day. Therefore the main aim of this study was to establish how immune and neuroendocrine indicators (include saliva flow rate, salivary IgA (sIgA) concentration and secretion rate, cortisol and alpha-amylase) response to a training set of interval swimming (12×100 m front crawl at mean 92% maximum heart rate) at different times of day (7:30 AM v 17:00 PM) in the elite swimmers. In a counterbalanced design, nine international male swimmers (age 17.9±3.1 years) participated in two exercise trials in the morning (AMEX) and afternoon (PMEX) separated by at least 5 days. Participants were fasted throughout trials, but water consumption was available ad-libitum before and during exercise. Whole unstimulated saliva samples were collected over a pre-determined time period into a pre-weighted tube before, immediately after exercise and 1, 3, 24 h post-exercise, and then weighted again after sampling. Mean exercising heart rate and weight loss were similar at two trials (p>0.05), but body temperature was greater during PMEX (p<0.05). there were significant different before exercise in saliva flow rate, sIgA concentration and secretion rate, cortisol and alpha-amylase between AMEX and PMEX (p<0.05). mean sIgA levels increased significantly immediately post exercise in the AMEX and PMEX (p<0.001), that was accompanied by no significant change of saliva flow rate (p>0.05). In fact this was result of sIgA secretion increase (p<0.005). Salivary alpha-amylase activity showed increases immediately post exercise in both AMEX and PMEX (p?0.001); whereas cortisol increases in response to exercise were significant immediately and 1h post-exercise in the PMEX and AMEX respectively (p<0.05). performing 12×100 m swimming exercise at mean 92% HRmax at these different times of day did not affect the saliva flow rate, sIgA concentration and cortisol differently (p>0.05); however, sIgA secretion rate and alpha-amylase responses were affected significantly by time of day (p?0.001). Nevertheless, 1 to 3 h rest was enough time for all variables levels to return to before-exercise values (p>0.05). Finally, did not find significant different between pre and 24 h post-exercise values in the both PMEX and AMEX (p>0.05). Also, these finding showed no significant correlation between sIgA concentration and salivary cortisol at any time of the trials (p>0.05).