عنوان پایان‌نامه
ترجمه و شرح کتاب اسلوب الالتفات فی البلاغه القرآنیه
- رشته تحصیلی
- مترجمی زبان عربی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده ادبیات و علوم انسانی شماره ثبت: 00863حخ;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 45596
- تاریخ دفاع
- ۳۱ شهریور ۱۳۸۹
- دانشجو
- علیرضا فرازی
- استاد راهنما
- امیرمحمود کاشفی
- چکیده
- التفات، فنی بلاغی است که جمهور بلاغیان در تعریف آن گفته اند که عبارت است از بیان یک معنا به یکی از شیوه های سه گانه (غیبت، خطاب یا تکلم)، پس از بیان آن به یکی دیگر از این شیوه ها؛ به شرط آن که تعبیر دوم بر خلاف مقتضای ظاهر و انتظار شنونده باشد. تا پیش از آن که این تعریف برای التفات تثبیت شود، این اصطلاح دوره هایی سرشار از اختلاف و آشفتگی در تعیین مفهوم و مدلول خود را از سر گذرانده بود. اما با تثبیت مفهوم فوق الذکر برای التفات از عصر زمخشری ،نه تنها این اصطلاح از غبار اختلاف نظر ها خارج شد، بلکه رویکرد تازه ای در تعامل با این پدیده ی تعبیری آغاز شد که تحلیل شواهد التفات برای راه یافتن به ژرفای دلالتهای معنایی آن و پرده برداشتن از اشاره‌های پنهان موجود در آن بود. رویکردی که با اعتنای ویژه به تحلیل کارکرد های فن التفات در قرآن کریم، از قرن ها پیش تا عصر کنونی در میان بلاغیان و مفسران تداوم یافته است. کتاب « اسلوب الالتفات فی البلاغه القرآنیه »، که به قلم دکتر حسن طبل به رشته ی تحریر در آمده است، از جمله ی آثاری است که مستقلاً به مبحث التفات پرداخته است و به تفصیل از سیر تاریخی وضع اصطلاح التفات، اختلاف نظر ها در تعیین مفهوم آن و کارکردهای این فن سخن گفته است تا در نهایت در بخش اصلی کتاب به تحلیل برخی آیات قرآنی متضمن این اسلوب بپردازد. آن چه پیش روی داریم، ترجمه این کتاب است که البته با توجه به این که مؤلف، تعریفی متفاوت از تعریف جمهور برای التفات را مبنای کار خود قرار داده است و دایره ی التفات را چنان گسترده است که با مفهوم پدیده ی عدول، مترادف شده است، در بخش نخست و پیش از ترجمه ی کتاب این دیدگاه مؤلف مورد بررسی و نقد قرار گرفته است. کلید واژه ها : قرآن کریم، دانش بلاغت، اسلوب التفات، پدیده ی عدول.
