عنوان پایان‌نامه
از دال به مدلول در ترجمه مرگ قسطی اثر سلین
- رشته تحصیلی
- مترجمی زبان فرانسه
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده زبانها و ادبیات خارجی شماره ثبت: 1439/2;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 47267
- تاریخ دفاع
- ۳۱ شهریور ۱۳۸۹
- دانشجو
- خدیجه یاری
- استاد راهنما
- ماندانا صدرزاده اردبیلی
- چکیده
- رمان مرگ قسطی، دومین کتاب لوئی فردینان سلین، رمان نویس فرانسوی قرن بیستم، برای اولین بار در ایران در سال 1384 توسط مترجم و نویسنده ایرانی، مهدی سحابی ترجمه شد. در این رمان، سلین سبک ویژه خود یعنی «نوشتن به شیوه گفتار» را به عموم عرضه کرد، به عبارتی «دریافت تأثیر و هیجان گفتار از خلال نوشتار»، با به کار گرفتن زبان عامیانه و زبان کوچه فرانسوی به همراه کلمات عامیانه، مقطع بودن متن، به کارگرفتن پیچیدگی های دستوری و همچنین به کارگیری همپای زمان های مختلف. بر اساس مطالعه و تحقیقی که در این پایان نامه، در سه مرحله بر روی ترجمه مرگ قسطی از دیدگاه واژه شناختی، ساختارهای دستوری، و سبک شناسی صورت گرفت، کار مترجم به عنوان واسطه میان متن و خواننده یا مخاطب با فرهنگ زبانی متفاوت بررسی شد. مترجم باید مفاهیم، پیام، سبک، آوا و ساختار و شیوه بیان نویسنده را نمایان و قابل درک بسازد. مشهود است که مترجم علیرغم مشکلاتی که با آن مواجه بوده کار خود را به نیکی انجام داده است. ترجمه مهدی سحابی باارزش و زیباست اما کامل نیست. و این نقص در ترجمه به علت ویژگی های سبک و نوشتار سلین، تفاوت های فرهنگی و تفاوت در فرهنگ عامیانه دو ملت است. این ترجمه کاری بسیار مشکل در حوزه ترجمه است و می تواند به عنوان الگویی مناسب برای دیگر مترجمان بشمار آید. خلاقیت و شناخت مهدی سحابی از فرهنگ و زبان عامیانه ایرانی و فرانسوی، کاربرد واژه های مناسب به جای کلمات و اصطلاحات سلین و گاهی اوقات واژه های غیر معمول، این ترجمه را به اثری با ویژگی های فنی و تخصصی تبدیل کرده است.
- Abstract
- La Mort à crédit, le deuxième roman de l’écrivain français Louis Ferdinand Céline (1894-1961), a été traduit en persan pour la première fois par Mehdi Sahabi (1323-1388). Dans ce roman, Céline a présenté son propre style, « écrire comme on parle » et « retrouver l’émotion du ‘’parlé’’ à travers l’écrit», en créant une langue populaire et argotique par le biais des champs lexicaux, des fragments du texte, des gauchissements grammaticaux et l’emploi des différents temps l’un à côté de l’autre. Au fait, à partir de cette recherche sur la traduction de la Mort à Crédit, qui est basée sur trois aspects, thématique, grammatical et stylistique, nous avons pu étudier le processus traductif du traducteur qui est le médiateur entre le texte et les lecteurs d’un autre univers linguistique et culturel. En somme, il doit transmettre la sensation, le message, le style, le ton et la syntaxe du texte. C’est évident que le traducteur, malgré toutes les difficultés affrontées, a effectué parfaitement sa tâche. Son travail est précieux et élégant, mais il n’est pas parfait. Cette lacune est à cause des caractéristiques et des particularités de l’œuvre célinienne et aussi les différences qui existent entre les deux cultures française et persane, surtout la culture argotique. La traduction de la Mort à crédit par Sahabi est une œuvre remarquable dans le domaine de la traduction. Il a réalisé une tâche très dure et difficile. A cet égard on peut considérer Sahabi comme un modèle pour les étudiants et aussi les traducteurs débutants. Sa connaissance de la culture et de la langue populaire des deux différents univers (persan et français), sa créativité dans l’usage des mots convenables équivalents aux mots et expressions populaires français, sa fidélité au texte, autant à la forme qu’au fond, tout cela rend à cette traduction la juste place comme une recréation de l’œuvre originale.
