عنوان پایان‌نامه
ترتیبات منطقه ای حمایت از حقوق بشر در آسیای شرقی و جنوب شرقی
- رشته تحصیلی
- حقوق بشر
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده حقوق و علوم سیاسی شماره ثبت: LP2655;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 46475
- تاریخ دفاع
- ۱۷ شهریور ۱۳۸۹
- دانشجو
- محمدعلی انواری
- استاد راهنما
- سیدعلی سادات اخوی
- چکیده
- امروزه اهمیت وجود نظام ها و ترتیبات منطقه ای برای حمایت از حقوق بشر، آنچنانکه در قاره های اروپا، آمریکا و آفریقا مشاهده می شود، کاملأ آشکار است. عمومأ میان کشورهای واقع در یک منطقه ی جغرافیایی، انسجام عمیق تری به لحاظ فرهنگی، اقتصادی و سیاسی وجود دارد. این امر سبب می گردد تا کارکرد نظام های منطقه ای حقوق بشری به لحاظ اجرای قواعد و اصول حقوق بشر در آن منطقه، با کمترین میزان مشکل رو به رو گردد. با این حال هنوز در پهناورترین قاره جهان یعنی آسیا، فقدان چنین ساز و کاری به وضوح احساس می گردد. دولت های این منطقه، به رغم انجام اقدامات گوناگونی که به تازگی در زمینه ی ارتقای جایگاه حقوق بشر در آسیا انجام داده اند، هنوز فاصله نسبتأ زیادی را تا دستیابی به یک نظام منطقه ای جامع و مستقل در زمینه ی حقوق بشر پیش رو دارند. رساله ی حاضر با تمرکز بر حوزه ی آسیای شرقی و جنوب شرقی، در پی آن است تا در قالب دو بخش اصلی، نخست آنچه را که از نهادها و اسناد حقوق بشری (اعم از دولتی و غیر دولتی) در این منطقه وجود دارند بررسی کرده و سپس به شناسایی علل عدم شکل گیری یک نظام منطقه ای منسجم در میان کشورهای این ناحیه بپردازد.
- Abstract
- Undoubtedly, regional arrangements play an essential role in the protection and promotion of human rights. Given the fact that there are many social, political, economic and historical similarities among people who live in a specific region, the creation of regional mechanisms for the protection of human rights should, in principle, be much easier than that of universal mechanisms. By the same token, regional mechanisms are more efficient than universal ones. The human rights systems established in Europe, America and Africa provide successful examples of regional systems. Asia, as the world's largest and most populous continent, is the only region which does not have a developed and well-established human rights mechanism. However, efforts have been recently made to create a human rights machinery within the framework of ASEAN. The present study attempts to present a comprehensive picture of legal situation for the protection of human rights in the East and Southeast Asia and, for this purpose, materials have been divided in two Parts. Part I describes the existing human rights bodies and instruments in the East and Southeast Asia, and Part II tries to identify the reasons why a developed system has not yet come into existence in the region.
