عنوان پایان‌نامه
کاربرد جفتی های هم ریشه - هم آوای اسمی در زبان های فارسی و روسی
- دانشجو
- نسرین زین الدینی
- استاد راهنما
- امیر حسینی
- رشته تحصیلی
- آموزش زبان روسی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده زبانها و ادبیات خارجی شماره ثبت: 1398/2;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 45787
- تاریخ دفاع
- ۲۶ مرداد ۱۳۸۹
- چکیده
- به تازگی بسیاری از مطالعاتی که در زمینه زبان روسی انجام می شود به بررسی مقوله ای تحت عنوان جفتی های هم ریشه- هم آوا می پردازد. هدف از نگارش این تحقیق بررسی جفتی های هم ریشه-هم آوای اسمی در زبان روسی و زبان فارسی می باشد. با توجه به آنکه این مقوله در زبان فارسی توسط هیچ زبان شناسی به صورت تخصصی کار نشده است لذا نگارنده با تطبیق منابع روسی و فارسی آن را برای نخستین بار به صورت تخصصی در زبان فارسی مطرح می نماید. در حیط? زبان شناسی زبان روسی دو دیدگاه اصلی در تعریف این مقوله وجود دارد: یکی دیدگاه کلی و دیگری دیدگاه جزئی. در حیط? دید گاه جزئی جفتی های هم ریشه-هم آوا تنها به کلمات هم ریشه ای محدود می شوند که تشابه آوایی بسیار و تفاوت کامل معنایی داشته و به یک طبقه گرامری خاص تعلق دارند، حال آنکه طرفداران دیدگاه کلی چنین مفهومی را به تمامی کلمات اعم از هم ریشه و غیر هم ریشه تعمیم می دهند. آنچه که ما در این پژوهش به آن می پردازیم شامل بررسی اسامی هم آوا در حیط? دیدگاه جرئی آن می باشد. هم ریشه- هم آوا، به جفت کلماتی اطلاق می شود که دارای تفاوت معنایی کامل و شباهت آوایی بسیار می باشند و گرچه در وهله اول به نظر می رسد که جزء کلمات هم خانواده می باشند اما از دو جهت با کلمات هم خانواده متفاوتند: یکی آنکه به یک طبقه ی گرامری خاص یعنی یا اسامی یا صفات یا افعال و ... تعلق دارند از جمله کلمات ارث و میراث حال آنکه کلمات هم خانواده، کلمات ساخته شده از یک ریشه در تمام طبقات گرامری می باشند. دیگر آنکه به کمک دیگر کلمات هم خانواده با یک کلمه، می توان معنی آن را حدس زد، حال آنکه در تعریف کلمات هم ریشه- هم آوا با تفاوت معنایی مواجه هستیم. اینگونه کلمات در آموزش زبان روسی دارای اهمیت بسیار می باشند، چرا که شباهت آواییشان، استفاده ی به جای آن ها را برای زبان آموز دشوار می نماید. در واقع یکی از ایرادات اصلی برای زبان آموزان حتی کسانی که لهجه و فونتیک روسی را بسیار عالی رعایت می کنند، اینست که با انتخاب واژه نامناسب در گفتار خود فاصله فکری و فرهنگی خود را از زبان مقصد آشکار می سازند. برای رفع این ایراد لازم است که زبان آموز در این زمینه آموزش داده شده و اطلاعات کافی را کسب نماید.
