عنوان پایان‌نامه
تجربه زیبایی شناختی معماری
- رشته تحصیلی
- پژوهش هنر
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 46300
- تاریخ دفاع
- ۲۷ تیر ۱۳۸۹
- دانشجو
- ازاده لطیف کار
- استاد راهنما
- سید موسی دیباج
- چکیده
- معماری هنری است که در روزمرگیِ ما در چهارچوب سودمندی اش تجربه می شود، اما آثار معماری و نه ساختمان، خلق می شوند تا علاوه بر سودمندی شان، دیده شوند. در این پژوهش به تبیین این مساله می پردازیم که آیا معماری به عنوان هنری که در مرز هنرهای زیبا و هنرهای کاربردی می زید، می تواند به طریقی خاص خود موضوع تجربه ی زیباشناختی قرار گیرد؟ در این پژوهش ما معماری را به مثابه هنری در ذات خود سودمند که در کنار کارکرد عملی خود، واجد کارکردی زیباشناختی است، قلمداد می کنیم و خواهیم پرسید که در این تجربه ویژگی های خاص معماری از قبیل سودمندی،مکانمندی و ... در چه نسبتی با مهم ترین شاخصه های یک تجربه ی زیباشناختی، از جمله بی طرفی قرار می گیرند. بر اساس رویکرد محتوا محور به تجربه ی زیباشناختی، محتوای این تجربه ویژگی های فرمی، بیانی و زیباشناختی موضوع تجربه است و بر اساس رویکرد تأثر محور، ویژگی های زیباشناختی در موضوع تجربه وجود ندارند، بلکه تماما ذهنی اند و رویکرد ما به آثار هنری بر اساس یک نگرش زیباشناختیِ بی طرفانه تعریف می شود. تجربه ی ما از زیبایی برمبنای تأثر ما از شیء و لذتی رها از بهره و سود است. آیا تجربه ی ما از معماری بر اساس ویژگی-های زیباشناختی آن است؟ (رویکرد محتوا محور) یا رودررویی ما با معماری مبتنی بر لذت بی طرفانه است؟ (رویکرد تأثر محور) و یا ترکیبی از این دو رویکرد پاسخ گوی پرسش ما از تجربه ی زیباشناختی معماری است. تحلیلی از ویژگی های زیباشناختی معماری از جمله فرم، نشان می دهد که تجربه ی زیباشناختی معماری همان گونه که انتظار می رود، به تجربه ی سایر آثار هنرهای تجسمی شباهت فراوانی دارد، اما در عین حال معماری ویژگی هایی دارد که لذتی متمایز را نصیب مخاطب خود می سازد. با شناخت این ویژگی ها که در رأس آن ها فضای معماری و مساله ی سودمندیِ معماری قرار دارد، می توانیم به توصیفی از تجربه ی زیباشناختی معماری دست پیدا کنیم، که از تجربه ی فرم و ویژگی های زیباشناختی معماری آغاز می شود و به لذتی بی طرفانه می انجامد.
- Abstract
- Architecture is an art form which is experienced thorough its usefulness in our everydayness. But the works of architecture, not buildings, are created not only to be used but also to be appreciated. In this study, we explain the issue whether architecture, which is an art form that has its own functional features and also a fine art, could be the object of aesthetic experience or not? In this study we consider architecture as an art useful in essence, which has an aesthetic function alongside. And we should ask, how could we express the relation between the utility of Architecture and one of the most important features of Aesthetic experience which is called disinterestedness. According to a content oriented approach to aesthetic experience, its contents are formal, aesthetical and experiential features of the object. And according to the affect oriented approach, these features could not be found in the object itself, but they are subjective. And we experience the object according to a detached aesthetic attitude toward the object and a kind of aesthetic delight. But which approach would give us a more appropriate description of aesthetic experience of architecture? Should we consider it as formal and aesthetic features or as a detached delight? Or a combination of these two approaches? An analysis of aesthetic features of architecture, such as form and space, shows many similarities between aesthetic experience of architecture and the aesthetic experience of other works of visual arts .However architecture has its own features which bestow a specific delight to its audiences. By appreciating these features which have architectural space and its utility in the most important part, we could provide a description of aesthetic experience of architecture which begins in form and its aesthetic experience and leads to a detached delight.
