عنوان پایاننامه
بررسی موانع عدم تحقق الگوی توسعه پایدار در شهر تهران
- رشته تحصیلی
- مطالعات ایران و سیاست گذاری عمومی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 45846;کتابخانه دانشکده حقوق و علوم سیاسی شماره ثبت: LP2598
- تاریخ دفاع
- ۲۸ تیر ۱۳۸۹
- دانشجو
- الهه نژادحسین
- استاد راهنما
- مجید وحید
- چکیده
- امروزه مسائل و مشکلات فراوان در رابطه با شهرها و زندگی شهری انسانها به وجود آمده است که این موضوع فشار زیادی را از جهت تامین منابع و همچنین محیط زیست و دیگر مسائل زندگی شهری بر دولت های محلی و ملی وارد می آورد. و الگوی توسعه پایدار نیز راه حل مناسبی برای این مشکلات ارائه می دهد. شهر تهران نیز همچون دیگر کلانشهرهای دنیا با این مشکلات روبروست. در این پژوهش در فصل اول به بررسی کلی مبانی نظری مبحث توسعه پایدار شهری پرداخته شده است و با بررسی سه شهر نمونه موفق در اجرای این الگو در فصل دوم و برسی شهر تهران در فصل سوم و در نهایت مقایسه آن سه شهر نمونه با تهران سعی در یافتن علل ناکامی شهر تهران در اجرای الگوی توسعه پایدارشده است. و از دلایل اصلی این ناکامی از بعد سیاستگذاری عدم ایجاد مرجعیت برای اجرای این الگو در بخش مدیریت و اجرای شهری می باشد. در واقع با بررسی سه شهر نمونه درمی یابیم که این شهرها رویکردی همه جانبه به این الگو داشته اند و به نوعی مرجعیت این الگو برای سیاستگذاری در بخش شهری مشهود است و بالعکس در مورد شهر تهران شاهد سیاستهای پراکنده ای هستیم که گاها در تضاد با این الگو و یا در تضاد با دیگر سیاست های شهری می باشند و نتیجتا اقبال و رویکردی همه جانبه برای اجرای توسعه پایدار در شهر و بخش مدیریت شهری و همچنین مرجعیت این الگو در سیاستگذاری در این بخش دیده نمی شود و این موضوع از دلایل اصلی عدم اجرای این الگو در شهر تهران می باشد.
- Abstract
- Nowadays, there are many problems related to cities and urban life of people that make pressure into national and local governments in providing resources and solving problems of environment.Pattern of Sustainable development offers an appropriate solution to this problem. Tehran, like other cities in the world, is facing these problems. In this study, the first chapter examines the general theoretical principles of urban sustainable development. In the second chapter, three cities has been examined as successful samples of implementing this pattern. The third chapter assesses the implementation of this pattern in Tehran. And finally, the forth chapter compares Tehran to the three mentioned cities in order to find causes of failure of Tehran in implementation of sustainable development. The main reason for this failure is that there is no referential for implementation of this pattern in urban management and implementation sector. Reviewing three samples of cities, we find these cities imposing comprehensive approach to this model and make it as a referential pattern in Policy making in urban sector. But in Tehran, urban policies are sometimes in conflict with this pattern and we do not see comprehensive approach to this model in urban Public Policy and this makes problem in implementation of sustainable development in Tehran.