عنوان پایان‌نامه
احیاء محور فرهنگی تاریخی شهر شیراز ( دسترسی های شهری در بافت تاریخی)
- رشته تحصیلی
- مرمت و احیای بناها و بافتهای تاریخی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه پردیس هنرهای زیبا شماره ثبت: 8303;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 45399
- تاریخ دفاع
- ۰۸ تیر ۱۳۸۹
- دانشجو
- مینا صدیق
- استاد راهنما
- پیروز حناچی
- چکیده
- شهرهای تاریخی از آن دسته دارایی های جوامع بشری هستند که سرمایه های میراثی خوانده می شوند؛ متأسفانه ناتوانی این محدوده ها در پذیرش برخی از مشخصه های کارکردی جامعه معاصر و بی توجهی به کیفیت های منحصر بفردی که وابسته به حضور این سرمایه ها در جامعه است نگرشی را پدید آورده که این ناسازگاری را به معضل شهرها تعبیر کرده و نابودی وسیع محدوده های تاریخی را به دنبال داشته است. در این رساله سعی خواهد شد در ابتدا به شناخت کالبدی و ساختاری و درک مفهوم شهر تاریخی معطوف شده و سپس به راه حل هایی در مواجهه صحیح و برخورد شایسته با این سرمایه های تجدید ناپذیر بپردازیم. تجربه اجرای طرحهای شهری در ایران چه در بافتهای موجود که در قالب برنامه¬های نظیر شهرهای جدید و پروژه های آماده سازی صورت گرفته، چه در بافتهای تاریخی موجود در شهرها، نشان داد که برنامه های مزبور در خلق محیط های شهری واجد کیفیت مطلوب با توفیق چندانی روبه رو نبوده اند. با توجه به اهمیت مسئله کیفیت به نظر می رسد چنانچه برنامه ها و مداخلات کالبدی در شهرها همچون گذشته بدون توجه لازم به کیفیت محیط شهری در مراحل مختلف تصمیم گیری صورت پذیرد، تضمینی برای دستیابی به محیط های دارای کیفیت شهری مطلوب وجود نخواهد داشت. بافت های قدیم نیاز به تداوم حیات دارند و ارتقاء کیفیت اجتماعی آنها باید مورد توجه قرار گیرد. ساختار معمول در شهرهای قدیم ایران در چارچوب ساختاری است پیوسته، منسجم و همگن که در آن عناصر و مجموعه های شهری به همراه محلات مسکونی در پیوندی تنگاتنگ به یکدیگر حول محورهای اصلی شهری که زیرساخت های بنیادین و ستون فقرات شهر را به وجود می آورند، انسجام یافته و در ارتباطی متقابل در جهت جوابگویی به نیازمندی های فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی شهر، ترکیب ساختاری و کالبدی یکدیگر را تحت تأثیر قرار می دهند. به این ترتیب در پاسخ به نیازهای مختلف شهر در دوره¬های تاریخی با حفظ سلسله مراتب سیستم شبکه¬ی ارتباطی و دسترسی¬ها و به بیان دیگر استخوان¬بندی اصلی شهر به صورتی ارگانیک شکل گرفته است.شهر تاریخی شیراز، نمونه مورد مطالعه قرار گرفته این تحقیق می باشد. بررسی استخوان¬بندی شهر شیراز در دوره¬های مختلف تاریخی، نشان داد که رشد ارگانیک شهر پیرامون هسته-ی اولیه و از مرکز مذهبی در امتداد محورهای عمده¬ی ارتباطی- فعالیتی بوده است. این حرکت از مرکز در جهت شمال، بازار اصلی و مجموعه های حکومتی شهر و در جهت جنوب نیز گذرهای مهم جنوب، جنوب غربی و جنوبشرقی را شکل داد که به دلیل نقش پراهمیت این محورهای چهارگانه در دوره های تاریخی، آنها به عنوان ستون فقرات شهر شیراز معرفی شدند. از این رو محورهای باارزش بافت تاریخی شیراز به عنوان پتانسیل های بافت مطرح می شوند که شناسایی، مطالعه و طراحی آنها، راهی برای بالا بردن کیفیت محیط شهری و احیاء دوباره محدوده شهر تاریخی می باشند. محور اسحاق بیگ واقع در محله اسحاق بیگ (شاهچراغ) به عنوان محور نمونه در روند این تحقیق جهت مطالعه و طراحی انتخاب شده است.
- Abstract
- Historical cities are those properties of human societies which been called heritage properties. Unfortunately, disability of these districts for accepting functional qualities of contemporary societies have made some conflicts for cities and infinity ruins of historical parts of cities. In this thesis, means to recognize function, structure and understanding of concept of historical cities and then finding out correct ways for appropriate facing of these non revival heritages. Structure of city of Shiraz in every period had been formed by saving access system and main structure of city. Organize growth of city had been around religious center and main connecting and functional ways. So main ways and axes in the city had bee the main structure. In according to above fact, valuable ways and access in historical zone of Shiraz are as the potential of historical zone which identify, study and design them is a certain way for improving their qualities and renewing of this zone.
