ارزیابی اثرات پدیده تغییر اقلیم در برآورد نیاز آبی پتانسیل (مطالعه موردی دشت گیلان)
- رشته تحصیلی
- مهندسی کشاورزی-آبیاری وزهکشی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی شماره ثبت: 4253;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 47371
- تاریخ دفاع
- ۰۲ بهمن ۱۳۸۹
- دانشجو
- نغمه شاه نقی
- استاد راهنما
- فرهاد میرزائی اصلی شیرکوهی, مسعود پارسی نژاد
- چکیده
- در این تحقیق اثر تغییر اقلیم بر برخی از پارامترهای موثر بر نیاز آبی پتانسیل در منطقه دشت گیلان و دشت مشهد و نهایتا تاثیر این پدیده بر نیاز آبی پتانسیل در منطقه دشت مشهد مورد بررسی قرار گرفته است. ابتدا با استفاده از آزمون همگنی انحرافات تجمعی و آزمون روند من-کندال آشکار سازی تغییر اقلیم در این مناطق صورت گرفت. به منظور تولید سناریوهای اقلیمی در آینده از خروجیهای مدلهای گردش عمومی HadCM3 و CGCM3 تحت سناریوی انتشار A2 استفاده گردید. به دلیل دقت مکانی پایین مدلهای گردش عمومی از مدل کوچک مقیاسسازی SDSM استفاده و تغییرات برخی پارامترهای اقلیمی برای دورههای زمانی آینده شبیهسازی گردید. تبخیر و تعرق پتانسیل از روش فائو- پنمن - مانتیث و هارگریوز - سامانی محاسبه شد. نتایج حاصل از آزمون همگنی و روند نشان داد که در منطقه دشت گیلان پارامتر درجه حرارت میانگین در تابستان و در منطقه دشت مشهد در بهار، تابستان و پاییز و بارش در زمستان دارای عدم همگنی و روند افزایشی میباشد، در حالیکه دیگر پارامترهای اقلیمی در هیچکدام از فصول سال دارای روندی معنیدار نمیباشند. در دشت گیلان درجه حرارت تا پایان قرن حاضر افزایشی کمتر از یک درجه خواهد داشت، که با توجه به این افزایش حداقل درجه حرارت، ادامه اهداف تحقیق در دشت مشهد انجام گرفت. در دشت مشهد تا پایان قرن درجه حرارت میانگین افزایشی حدود سه تا چهار درجه سانتیگراد و درجه حرارت نقطه شبنم 5/2 درجه سانتیگراد افزایش خواهد یافت. در دورههای آتی سرعت باد و تعداد ساعات آفتابی تغییراتی کمتر از پنج درصد خواهند داشت. میزان بارش در زمستان و بهار کاهش مییابد. تحت شرایط تغییر اقلیم تبخیر و تعرق پتانسیل برآورد شده توسط هر دو معادله در آینده افزایش خواهد یافت. استفاده از معادله هارگریوز - سامانی سبب فرا برآوردی حدود پنج تا 30 درصد نسبت به مقادیر برآورد شده توسط معادله فائو- پنمن- مانتیث میگردد.
- Abstract
- In this study the effects of climate change on some effective parameters on potential evapotranspiration in Gilan and Mashhad Plain and the effect of this phenomenon on potential evapotranspiration in Mashhad plain were analyzed. First of all, using cumulation deviation test and Man-Kendall trend test, the climate change of these zones were revealed. In order to estimate future climate scenarios, the results (outputs) of general circulation models HadCM3 and CGCM3 under A2 scenario were used. Because of the coarse resolution of the general circulation models, SDSM downscaling model was used and variations in some climatic parameters were simulated for the future periods. The potential evapotranpiration was measured by Fao-Penman-Monteith and Hargreaves-Samani method. Results from cumulation and trend test revealed that in Gilan plain the average temperature in summer and in Mashhad plain the average temperature in spring, summer and autumn seasons and precipitation values in winter season aren’t cumulative and show increasing trend, but the other climatic parameters don’t show any meaningful trend. In Gilan plain temperature will be increase less than 1? C until the end of the century. Because of this minimum increasing of temperature in Gilan, We continued the other objects of this study in Mashhad plain. In Mashhad plain, average of temperature will increase about 3? to 4? C and the dew point temperature will increase about 2.5? C. Wind speed and Sunshine hours will have a small variation less than 5%. The precipitation values will decrease for the future periods in winter and spring seasons. Under the climate change conditions, estimated potential evapotranspiration values using both equations will increase in the future. Using Hargreaves-Samani equation will lead to overestimate the potential evapotranspiration in compare to the values estimated by Fao-Panmen-Monteith between 5-30%.