عنوان پایاننامه
صلاحیت معوق دیوان بین المللی دادگستری
- رشته تحصیلی
- حقوق بین الملل
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 44806;کتابخانه دانشکده حقوق و علوم سیاسی شماره ثبت: LP2554
- تاریخ دفاع
- ۰۲ خرداد ۱۳۸۹
- دانشجو
- حمید عبدی پوراصل لشگری
- استاد راهنما
- سیدباقر میرعباسی
- چکیده
- یکی از جلوه های بارز حقوق بین الملل دولت محور، اصل رضائی بودن حل و فصل اختلافات بین المللی است. این بدین معنی است که تنها رضایت دولتهاست که می تواند مبنای صلاحیت نهادهای قضائی بین المللی در حل و فصل اختلافات بین المللی قرار گیرد. شکل و نحوه ابراز رضایت چندان مهم نیست؛ بلکه نفس ابراز رضایت واجد اهمیت است. با توجه به این مساله و بر اساس رویه قضائی دیوان بینالمللی دادگستری و سلف آن و خلاء موجود در اساسنامه آن دو، صلاحیتی برای دیوان فراتر از صلاحیتهای مصرح در اساسنامه، موسوم به صلاحیت معوق ایجاد شده است. براساس این قاعده، دولت خوانده می تواند رضایت خود را بعد از طرح دادخواست یکجانبه از سوی خواهان به شکل صریح یا ضمنی ابراز دارد. این اصل برای اولین بار در زمان دیوان دائمی دادگستری بین المللی در قضیه «ماوروماتیس» مطرح شد و به تدریج در رویه آن مورد توجه قرار گرفت. در زمان دیوان بین المللی دادگستری نیز صلاحیت معوق به شکل برجسته ای مطرح شد و نهایتاً بعد از مباحثات بسیار، اصل صلاحیت معوق همراه با تعدیلاتی در سال 1978 با اصلاح اساسنامه در ماده (5) 38 گنجانده شد. امروزه این اصل در رویه قضائی بین المللی تثبیت یافته و می تواند مبنای صلاحیت دیوان در رسیدگیهای ترافعی قرار گیرد. اجرای این اصل علیرغم تثبیت نسبی آن در رویه قضائی بین المللی، همچنان با یک سری چالشها و ابهاماتی مواجه است. با وجود این مسائل و ابهامات و تعارض ظاهری میان اعمال اصل صلاحیت معوق با اصل رضائی بودن حل و فصل اختلافات، در دهه اخیر دولتها تمایل فزاینده ای در حل اختلافات خود بر مبنای صلاحیت معوق از خود نشان دادهاند؛ امری که می تواند متضمن منافع ملی و بین المللی آن دولتها در عرصه بین المللی شود. کلید واژهها: رضایت، صلاحیت، دیوان دائمی دادگستری بین المللی، دیوان بین المللی دادگستری، صلاحیت معوق.
- Abstract
- The present research is about forum prorogatum . By attention to this research ,we face with two title: implicit competence and prorogated competence. implicit competence is about the matters in the statute of the international court of justice that expired at the Article 36. but the other jurisdiction is according to the practice in the international of the international court of justice. In this research my perpose is that this practice be more cleaier a mong the states by considering the decisions of the international court of justice.