عنوان پایان‌نامه
ترجمه کتاب من وحی القرآن تالیف دکتر ابراهیم سامرایی
- رشته تحصیلی
- مترجمی زبان عربی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده ادبیات و علوم انسانی شماره ثبت: 99001345;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 43924
- تاریخ دفاع
- ۲۲ اسفند ۱۳۸۸
- دانشجو
- محمد مهدی رضائی
- استاد راهنما
- محمدحسن فوادیان
- چکیده
- زبان قرآن صرفاً لهجه¬ی قریش نیست و در زمان نزول قرآن، لهجه¬ی قریش فصیح¬ترین لهجه نبوده و در قرآن از همه¬ی لهجه¬ها استفاده شده است. اختلاف قرائت¬ها ناشی از اختلاف لهجه¬ها است، و گاهی در قرائت¬های «شاذ» نکات زبانی بسیار مهمی دیده می¬شود که در قرائت¬های رایج وجود ندارد. در برخی نظریه¬های نحوی ـ مثل زائد بودن «باء جاره» در بعضی مواقع ـ باید تجدید نظر شود، و اگر تدوین کنندگان علم نحو به خوبی در قرآن تحقیق و استقراء کرده بودند، نتایج بهتری می¬گرفتند. واژه از نظر معنایی در قرآن حساب شده و دقیق به کار رفته که هم ریشه¬اش حفظ شده، هم فصاحت و زیبایی دارد و هم با استحکام و انسجام در کنار واژگان فراوان دیگر قرار گرفته است. در قرآن از واژه¬های شاذ و غریب خبری نیست. بخشی از اعجاز قرآن برخاسته از صنعت بدیع و ساختار لطیف آن می¬باشد که یکی از جنبه¬های آن رعایت صناعت «فاصله¬»ها، «تضمین» معانی و تحول معنایی است. ساختار قرآن از محیط زیست عربی تأثیر گرفته و توصیف¬هایی مثل جهنم و بهشت، بیش از همه برای ساکنان سرزمین حجاز قابل درک است. امّا حُسن تلاوت هم به زیبایی قرآن می¬افزاید و رعایت مواضع وقف و ابتدا موجب انتقال معنا و لفظ به طور منسجم می¬گردد. واژه¬های کلیدی: قرآن ـ قرائات ـ زبان ـ آوا ـ معنا ـ بدیع.
- Abstract
- ندارد
