عنوان پایان‌نامه
تحولات ژئو پلتیک آسیای مرکزی پس از فروپاشی شوروی و افزایش همکاری های ایران و روسیه
- رشته تحصیلی
- روابط بین الملل
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 44748;کتابخانه دانشکده حقوق و علوم سیاسی شماره ثبت: LP2536
- تاریخ دفاع
- ۱۵ اسفند ۱۳۸۸
- دانشجو
- اعظم شیبانی
- استاد راهنما
- محمدفرهاد عطائی
- چکیده
- روابط دو کشور ایران و روسیه تا زمان فروپاشی شوروی فراز و نشیب های های بسیاری را به خود دیده است. با فروپاشی شوروی روابط تهران – مسکو به شکل دیگری رقم خورد. از دهه 1990م. (1370ه. ش) اهمیت ایران در تنظیم روابط خارجی روسیه به طور مستمر افزایش یافت و همکاری های دو کشور روندی رو به افزایش را پیموده است. به نحوی که در پایان دهه 1990م. ایران به نزدیکترین کشور به روسیه در خاورمیانه تبدیل شد. مسأله مورد بررسی در این پژوهش این است که چه عاملی باعث افزایش همکاری های ایران و روسیه در سالهای 2007-1992بوده است. بخش اول شامل دو فصل میشود در فصل اول، نمونه هایی از همکاری های دو کشور طی دو دهه اخیر در سطوح دوجانبه، منطقه ای و بین المللی بیان می شود. در فصل دوم مبانی نظری و مفهومی پژوهش مطرح می شود. در این فصل ضمن توضیح مفاهیمی که در پژوهش به کاربرده شده است، مسأله همکاری از دیدگاه واقع گرایی مورد بررسی قرار داده شده است و یک چارچوب نظری طراحی شده است تا بر اساس آن به تحلیل مسأله همکاری میان کشورها بپردازیم. در بخش دوم فرضیه های فرعی پژوهش بررسی شده است. در فصل سوم تحت عنوان گسترش ناتو به شرق و افزایش همکاری های ایران و روسیه از 2007- 1992. فرضیه اول در راستای پاسخ به سوال پژوهش مورد بررسی قرار گرفته است. در این فصل ابتدا مسأله گسترش ناتو مطرح میشود، سپس زمینه های گسترش ناتو به شرق آورده شده است و بعد از آن هم همکاری ایران و روسیه برای جلوگیری از گسترش ناتو بیان شده است. در نهایت مشخص شده که این فرضیه نمیتواند پاسخگوی سوال ما باشد. در فصل چهارم فرضیه دوم یعنی تحریم های آمریکا علیه ایران و افزایش همکاری های ایران و روسیه از 2007-1992مورد بررسی قرار گرفته است. در این فصل مختصرا? اقدامات و راهکارهایی که آمریکا در پیش گرفته تا ایران را تحت فشار قرار داده و منزوی سازد و تأثیر آن بر افزایش رابطه ایران و روسیه، مطرح شده است. از بررسی این فرضیه مشخص می شود که این عامل باعث نزدیکی ایران به روسیه بوده است. پس این فرضیه بیشتر می تواند انگیزه های انفرادی ایران را برای همکاری توضیح دهد. اما نمیتواند متقابلا? انگیزه های انفرادی روسیه برای همکاری با ایران را توضیح دهد. بنابراین این فرضیه نیز نمی تواند پاسخ کاملی به سوال ما دهد. از این رو در بخش سوم پژوهش به بررسی فرضیه تحولات ژئوپلیتیک آسیای مرکزی پس از فروپاشی شوروی و افزایش همکاری های ایران و روسیه از 2007-1992 پرداخته ایم. این بخش به سه فصل تقسیم شده است. در فصل پنجم تحولات ژئوپلیتیک داخلی و در فصل ششم تحول ژئوپلیتیک منطقه ای (شروع مجدد رقابت های ژئوپلیتیکی) آسیای مرکزی بررسی شده است. در فصل هفتم تاثیر این تحولات بر افزایش همکاری های ایران و روسیه بیان شده است. در این فصل ضمن توضیح بیشتر انگیزه های انفرادی روسیه برای همکاری با ایران، تعدادی از اهداف مشترک دو کشور برای افزایش و تعمیق همکاری هایشان با یکدیگر نیز بیان شده است. در نهایت در نتیجه گیری ضمن تحلیل افزایش همکاری های ایران و روسیه بر اساس چارچوب نظری که در فصل دوم آورده شده، به طور خلاصه دلایل افزایش همکاری های دو کشور طی دو دهه اخیر را بیان کرده ایم.
