عنوان پایان‌نامه

بررسی میانکنش داروهای ضد تومور وینورلبین و دانومایسین با پروتیین های هسته ای سلولهای ماکروفاژ ریوی



    دانشجو در تاریخ ۰۵ اسفند ۱۳۸۸ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "بررسی میانکنش داروهای ضد تومور وینورلبین و دانومایسین با پروتیین های هسته ای سلولهای ماکروفاژ ریوی" را دفاع نموده است.


    رشته تحصیلی
    بیوشیمی
    مقطع تحصیلی
    کارشناسی ارشد
    محل دفاع
    کتابخانه مرکز تحقیقات بیوشیمی و بیوفیزیک شماره ثبت: 10649ب;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 44301
    تاریخ دفاع
    ۰۵ اسفند ۱۳۸۸
    استاد راهنما
    عذرا ربانی چادگانی

    دانومایسین و وینورلبین از مهمترین داروهای ضد سرطان می باشند. دانومایسین یک آنتی بیوتیک آنتراسیکلین مفید در پزشکی است. فعالیت ضد توموری این دارو به میانکنش حلقه آروماتیک مسطح آن در بین جفت بازهای مجاور DNA دو رشته ای نسبت داده می شود. بدین طریق دانومایسین می تواند سبب مهار سنتز DNA و RNA شود. وینورلبین یک داروی نیمه سنتتیک و متعلق به داروهای ضد تومور خانواده وینکا آلکالویید است که در درمان برخی سرطانها اعم از سرطان ریه ، سینه و سرطان تخمدان به کار می رود. این دارو سبب مهار دپلیمریزه شدن میکروتوبولهای میتوزی و خراب شدن دوک میتوزی و در نتیجه بلوکه شدن تقسیم سلولهای سرطانی در حین میتوز می گردد. در مطالعه حاضر اثر دانومایسین و وینورلبین بر روی پروتئین های کروماتینی سلولهای ماکروفاژ ریوی موش صحرایی، با استفاده از تکنیک های الکتروفورز ژل –SDS پلی آکریلامید ، وسترن بلات و نیز الکتروفورز DNA استخراج شده از این سلولها بر روی ژل آگارز مورد بررسی قرار گرفت. سلولهای ماکروفاژ ریوی از طریق لاواژ ریه موش های صحرایی تهیه و سپس با غلظت های مختلف داروهای دانومایسین و وینورلبین طی زمان های مشخصی تیمار شدند. سپس پروتئین های هیستونی و غیر هیستونی از سلولها استخراج و مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج بدست آمده نشان می دهند که با افزایش غلظت هر یک از این داروها درصد بقای سلولهای ماکروفاژ از 96% در نمونه کنترل پس از گذشت زمان انکوباسیون برای نمونه کنترل به 94% و در مورد سلولهای تیمار شده با 80 g/mlµ دانومایسین و وینورلبین به ترتیب به 73% و 3/50 % کاهش یافت. نتایج نشان می دهند که در غلظت های پایین دانومایسین و وینورلبین ، این داروها تآثیر چندانی روی محتوای پروتئینی کروماتین ندارند ولی در غلظت های بالاتر مقدار آزاد شدن پروتئین ها کم می شود. در بین پروتئین های موجود، علاوه بر Core Histone ، هیستون H1 و H1o ، پروتئین های HMG نیز با افزایش غلظت داروهای ذکر شده کاهش یافتند. آنالیز وسترن بلات توسط آنتی بادی های ضد Core Histone و پروتئین های HMG نیز این نتایج را تآیید کردند. DNA استخراج شده از سلولهای ماکروفاژ تیمار شده با این داروها و نمونه کنترل نیز نشان دهنده فشرده شدن DNA به صورت وابسته به غلظت داروها هستند. از روی نتایج اینگونه برداشت می شود که دانومایسین از طریق ایجاد اتصالات پروتئین - پروتئی
    Abstract
    Daunomycin and vinorelbine are two important anticancer drugs widely used in cancer chemotherapy. Daunomycin is a clinically useful anthracycline antibiotic that its anti tumor activity has been attributed to the interaction of its planar aromatic ring between adjacent base pairs of the DNA double helix, which inhibits DNA and RNA synthesis. Vinorelbine is a semi synthetic vinca alkaloid antitumor drug, which is used in the treatment of some cancers such as advanced non small cell lung cancer, breast cancer and ovarian epithelial cancers. Vinorelbine suppresses depolymerization of mitotic microtubules and destroys mitotic spindle so it can block division of cancer cells in mitosis. In the present study we attempted to investigate the effect of daunomycin and vinorelbine on chromatin proteins in alveolar macrophages using SDS-polyacrylamide gel electrophoresis and western blot techniques. Alveolar macrophages were prepared by lavage from rat lung and then treated with various concentrations of daunomycin and vinorelbine for desired periods of time. The proteins were then extracted from the drug treated and the controls and analyzed. The results showed that increasing drug concentration reduced viability of the cells thus at 80 ?g/ml of daunomycin and or vinorelbine 73% and 50.3% viability was obtained respectively. The results showed that low concentrations of daunomycin and vinorelbine had no considerable effect on the chromatin proteins content but at higher concentrations the amount of extractable proteins were decreased. Between them, apart from core histones, histone H1 and its subtype, H1o and HMG proteins were decreased as drugs concentrations were increased. Western blot analysis against histone and HMG proteins anticera were also confirmed the results. DNA extracted from the drug treated and the controls also exhibited compaction of DNA in a dose dependent manner. From the results it is concluded that daunomycin exerts it action via chromatin proteins and