عنوان پایان‌نامه
تاثیر فلزات سرب و نیکل و کبالت بر روی پروتیین های کروماتینی سلولهای ماکروفاژ ریه و هپاتوسیت ها
- رشته تحصیلی
- بیوشیمی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 44349;کتابخانه مرکز تحقیقات بیوشیمی و بیوفیزیک شماره ثبت: 10660ب
- تاریخ دفاع
- ۰۱ اسفند ۱۳۸۸
- دانشجو
- نصرت شهمیر
- استاد راهنما
- عذرا ربانی چادگانی
- چکیده
- فلزات سنگین از آلوده کننده های محیط زیست هستند که به دلیل شهر نشینی و توسعه تکنولوژی استفاده از این فلزات بیشتر شده و علارغم اثرات سوء آنها مواجهه با این فلزات اجتناب ناپذیر است. از جمله این فلزات می توان به فلزاتی نظیر کادمیم، سرب، نیکل، آرسنیک، کبالت و غیره اشاره کرد. در مطالعه حاضر اثر فلزات سرب، نیکل و کبالت بر پروتئین های کروماتین در سلولهای ماکروفاژ و هسته سلولهای کبدی موش صحرایی مورد بررسی قرار گرفت. اثرات حاصل با استفاده از تکنیک های اسپکتروسکوپی، ژل الکتروفورز SDS پلی آکریلامید، وسترن بلات و نیز الکتروفورز DNA بر روی ژل آگارز بررسی شد. سلولهای ماکروفاژ ریوی به طریق لاواژ از ریه موش صحرایی جدا و سپس با غلظت های مختلف فلزات تیمار شدند. نتایج نشاندهنده کاهش بقا سلولی در حضور این فلزات بود. بقا این سلولها در رفتاری وابسته به غلظت و زمان در حضور فلزات مذکور کاهش می یابد. الکتروفورز پروتئین های هیستونی نیز نشان داد که این فلزات تاثیر چندانی در کاهش میزان پروتئین های هیستونی ندارند. بررسی بیشتر اثر این فلزات بر روی DNA سلول های ماکروفاژ نشان داد که سرب و نیکل تغییراتی در سطح سلول ایجاد می نمایند و در برخی از سلول ها فشرده شدن کروماتین و یا قطعه قطعه شدن DNA مشاهده می شود. مسلما" هر چه غلظت فلزات افزایش می یابد سلولها بطرف نکروز سوق داده می شوند. بین فلزات استفاده شده اثر سرب و نیکل بسیار زیاد و لیکن کبالت در مقایسه اثرات کمتری را نشان داد. در ادامه اثر فلزات نامبرده بر روی هسته هپاتوسیتهای کبدی با استفاده از روش اسپکتروسکوپی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل نشان دادند که در اثر انکوباسیون هسته ها با غلظت های مختلف فلزات نامبرده، با افزایش غلظت فلزات کاهش جذب DNA در 260 نانومتر دیده می شود که نشان می دهد فلزات فوق با مولکول DNA میانکنش داشته و سبب کاهش جذب در این طول موج می شود. بررسی اسپکتروسکوپی جذبی فلزات فوق با پروتئین های کروماتین نیز کاهش در جذب 210 و230 نانومتر را در حضور افزایش غلظت فلزات نشان می دهد که نشاندهنده میانکنش فلزات با پروتئین های کروماتینی و کاهش حضور پروتئین های کروماتینی در محلول رویی می باشد. میزان کاهش در حضور سرب و نیکل شدیدتر از کبالت می باشد. بررسی پروتئین های محلول رویی حاصل از انکوباسیون هسته های هپاتوسیت با غلظت های مختلف فلزات بر
- Abstract
- Heavy metals are environmental pollutants and their application in developing technology and citizens have increased, although we can't ignore the side effects of these metals. Some examples of heavy metals are cadmium, lead, nickel, arsenic, cobalt and etc. In the present study the effects of lead, nickel and cobalt on chromatin proteins in alveolar macrophages and hepatocytes nuclei was investigated. using SDS and agarose gel electrophoresis, UV-Vis spectroscopy and western blotting techniques. Alveolar macrophages were prepared from rat lung by lavage and then incubated with various concentrations of metals. The result showed that viability of the cells were considerably decreased as metals concentrations were increased. The electrophoresis of histone and non histone proteins showed that the histone proteins remained unchanged in the presence of metals although some minor effects were observed. Analysis of DNA extracted from the treated cells and the controls on agarose gel and also using fluorescent dyes reveal that all These metals, especially lead and nickel, at low concentration proceed the cells into apoptosis, as chromatin condensation and DNA fragmentation is occurred in some cells. Whereas at higher concentrations of metals necrosis was occurred. Studies on the effect of metals on nuclei represented that the absorbance at 260, 230 and 210 nm is decreased as metal concentration is increased. SDS gel electrophoresis and western blot also confirmed the results indicating that interaction of metals with the nuclei decrease the extractability of the histone proteins of the chromatin. Moreover the content of non histone proteins (HMG proteins) was also changed in a metal dose dependent manner. From the results it is finally concluded that lead,
