عنوان پایان‌نامه
تعیین دور عقیم سازی حشرات کامل عسلک گلخانه ای با پروتو گاما
- رشته تحصیلی
- مهندسی کشاورزی-حشره شناسی کشاورزی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 47727;کتابخانه پردیس ابوریحان شماره ثبت: 468
- تاریخ دفاع
- ۱۶ تیر ۱۳۸۹
- دانشجو
- مریم مرادی
- استاد راهنما
- مهدی ضرابی
- چکیده
- چکیده: سفیدبالک گلخانه Trialeurodes vaporariorum (Westwood) از جمله آفات مهم و کلیدی محصولات گلخانه¬ای می¬باشد. که در سالهای اخیر مسئله مقاومت آن به آفت¬کش¬ها، مهار شیمیایی آن را مشکل نموده است. تکنیک عقیم¬سازی حشره(SIT )یک روش کنترل بیولوژیک است که در برنامه مدیریت تلفیقی آفت (IPM)استفاده می¬شود. این تحقیق به منظور تعیین دوز کشندگی و عقیم-کنندگی حشرات کامل با استفاده از پرتو گاما و نیز تعیین تلاقی¬های مناسب برای کاهش پتانسیل جمعیت آفت در شرایط گلخانه¬ای انجام گردید. اما با توجه به توان بکرزایی حشرات ماده، ابتدا شاخصهای جدول زندگی و جنسیت نسل جدید تحت شرایط کنترل شده ( دما 2±25 درجه سانتی-گراد، رطوبت نسبی 5±65 درصد و 14 ساعت روشنایی به 10 ساعت تاریکی) بر روی میزبان گوجه¬فرنگی گیلاسی بررسی شد. بدین منظور ماده¬های باکره (10=n) جداگانه در قفس¬های لیوانی رها شدند و پس از ظهور حشرات کامل نسل جدید، جنسیت آنها بررسی شد که همه نتاج، نر بودند. در ادامه حشرات کامل تحت دو طیف دوزی به¬ترتیب 100، 120، 150، 180، 200، 230، 250 و 280 گری و نیز50،60،70،80 و90 گری (و صفر به عنوان شاهد) به منظور بررسی اثر کشندگی و عقیم¬کنندگی دوزهای مختلف، پرتو داده شدند و میزان تخم¬گذاری، باروری تخم¬ها و طول عمر آنها بررسی گردید. نتایج نشان داد که بهترین دوز کشندگی 90% جمعیت، 280 گری و بهترین دوز عقیم¬سازی نر و ماده¬ به¬ترتیب 80 و 70 گری بود. همچنین طول عمر حشرات نر و ماده پرتودیده تنها در طیف دوز بالاتر از 100 گری اختلاف معنی¬داری با شاهد نشان داد. به منظور بررسی نحوه تلاقی جفت¬های سالم و عقیم، چهار نوع تلاقی ( نر طبیعی × ماده طبیعی به عنوان شاهد، نر طبیعی × ماده پرتودیده، نر پرتودیده × ماده طبیعی و نر پرتودیده × ماده پرتودیده) در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد، کمترین میانگین تخم¬گذاری در تلاقی حشرات نر و ماده پرتودیده تحت طیف دوزی 90-50 گری، به¬ترتیب 12/0±38/1، 06/0±42/1، 02/0±4/1 ، 1/0±67/1، 12/0±8/1 و برای شاهد 1/0±18/4 عدد/ ماده/ روز بود که بین دوزها اختلاف معنی¬دار در سطح 1% مشاهده شد و لذا این تلاقی بهترین تلاقی برای عقیم¬سازی جمعیت بود. ضمناً با افزایش میزان دوز پرتودهی در تمام تلاقی¬ها، درصد تفریخ تخم¬ها کاهش نشان داد که در سطح 1% اختلاف آنها معنی¬دار بود. در پایان به منظور بررسی اثر رهاسازی افراد عقیم در جمعیت طبیعی، 5 جفت حشره نر و ماده پرتودیده تحت دوز میانه 75 گری همراه با یک جفت سالم (جمعیت مخلوط) و یک جفت نر و ماده سالم (شاهد) جداگانه در قفس¬های لیوانی رها شدند (5=n). سپس تراکم جمعیت پوره¬ها (سن 3)، شفیره و نیز نسبت جنسی نسل جدید در جمعیت¬های مخلوط با جمعیت طبیعی (شاهد) مقایسه گردیدند که دارای اختلاف معنی¬دار در سطح 1% بود. با توجه به این نتایج، رهاسازی نر و ماده عقیم (با دوز 75 گری) در جمعیت¬های طبیعی (گلخانه¬ای) می¬تواند روش مناسبی برای کاهش تراکم جمعیت حشره طی نسلهای متوالی در راستای IPM آفت باشد. واژگان کلیدی: سفیدبالک گلخانه، Trialeurodes vaporariorum ، عقیم¬سازی حشره کامل، دوز کشندگی و عقیم¬سازی
- Abstract
- Greenhouse whitefly (GHWF), Trialeurodes vaporariorum (Westwood) is an important pest of greenhouse crops. It’s resistance to pesticides has rendered it difficult to control by chemical method in recent years. Sterile Insect Technique (SIT) as a biological control method, has been used in Area Wide Integrated Pest Management (AWIPM) program. This study conducted to determine the best lethal and sterility doses of GHWF adults by gamma radiations and the best mating combination for reduce population density of pest. But, due to effect of parthenogenesis reproduction by virgin females, life table parameters and new generation sex ratio determined firstly under controlled conditions (25±20C,65±5% RH, L/D=16/8) on tomato (var. cherry). For this purpose, virgin females (n=10) released in cup cages separately and after emitted new adults, their sex investigated. Results showed that all of them were male. Then, adults (male and female) irradiated under the influence two ranges of doses (100, 120, 150, 180, 200, 230, 250 , 280) and (50, 60, 70, 80, 90) respectively. Normal insects were considered as control (0 dose). Results showed that the best dose for lethality above of 90% of population was 280 Gy dose and the best doses were 70 and 80 Gy for complete sterilization of female and male respectively. Also, longevity of irradiated males and females studied which showed significant difference only at doses up to 100 Gy. According to selection of the best mating combination, four combination models (normal male x normal female as control, normal male and irradiated female, irradiated male x normal female, and irradiated male x irradiated female) was studied by using a factorial design (n=4). Results showed that the best mating model was irradiated males and females. The mean number of egg laid by irradiated females at 50 to 90 doses rang were 1.8±0.12, 1.67±0.1, 1.4±0.02, 1.42±0.06 and 1.38±0.12 eggs/female/day respectively in this model which showed significant difference (p?0.01) comparison with the control (4.18±0.1 eggs/female/day). It showed that by increasing the irradiation dose, the percentage of hatched eggs decreased in all mating combinations. Moreover, for study the effects of sterile insect releasing in normal populations, five sterile pairs (irradiated at 75 Gy dose) mixed with one normal pair in cup cages (n=5). It compared by populations density occurred by normal reared pair. Then, population density of nymphs (3¬ instar) and pupa studied. Also, sex ratio of the new generation compared in mixed population with control one which showed significantly different (p?0.01). Thereupon, releasing of sterile insects in normal populations in greenhouse conditions can decrease the population density of pest course sequential generations in the its IPM program. Key word: Greenhouse whitefly, Trialeurodes vaporariorum, SIT, lethal and sterility doses
