عنوان پایان‌نامه
بررسی اثر شوری نمک کلرید سدیم بر روی شدت بیماری بوته میری خیار با عامل Pythium aphanidernatum و برخی از مکانیسم های دفاعی مرتبط با مقاومت گیاه خیار
- رشته تحصیلی
- مهندسی‌کشاورزی-بیماری‌شناسی‌گیاهی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 49440;کتابخانه پردیس ابوریحان شماره ثبت: 522
- تاریخ دفاع
- ۲۵ بهمن ۱۳۸۹
- دانشجو
- نیره قنبری
- استاد راهنما
- نوازاله صاحبانی
- چکیده
- یکی از مهمترین بیماری های خیار، بیماری بوته میری(Damping – off ) با عاملPythium aphanidermatum می باشد. شوری و بیماری بوته میری خیار به ترتیب جزء مهمترین عوامل زنده و غیر زنده بازدارنده رشد بر روی تولید محصولات گلخانه ای خیار محسوب می شوند. در این پژوهش سطوح مختلف شوری (0، 5/2 ،4، 6، 8 و10دسی زیمنس در متر ) نمک کلرید سدیم بر روی رقم خیار گلخانه ای پر محصول (Nonhems) و در حضور عامل بیماریaphanidermatum P. در محیط هیدروپونیک در شرایط گلخانه بررسی گردید. نتایج نشان داد که موثرترین سطح شوری بر شدت بیماری بوته میری EC=4 دسی زیمنس در متر نمک کلرید سدیم می باشد. همچنین سطح رشد عامل بیماری روی محیط کشت PDA همراه با غلظت های مختلف شوری(0، 5/2 ،4، 6، 8 و10دسی زیمنس در متر ) نمک کلرید سدیم نشان داد که با افزایش غلظت شوری میزان رشد عامل بیماری کاهش می یابد. از دیگر اهداف این پژوهش بررسی تاثیر شوری بر روی چگونگی تغییرات مکانیسم های دفاعی گیاهان از جمله فعالیت آنزیم فنیل آلانین آمونیالیاز(PAL) و آنزیم پراکسیداز و ترکیبات فنلی کل در شرایط گلخانه بود. این بررسی در قالب طرح فاکتوریل با چها رتیمار، پنج تکرار و در طی شش روز پس از مایه زنی با aphanidermatum .P صورت پذیرفت. نتایج حاصل از ارزیابی فعالیت آنزیم PALنشان داد که مقدار فعالیت این آنزیم در تیمار (گیاه + شوری) و تیمار(گیاه + عامل بیماری) وتیمار (گیاه + شوری + عامل بیماری) نسبت به تیمار گیاهان شاهد افزایش یافته بود. بالاترین مقدار این فعالیت به ترتیب در روزهای چهارم، چهارم و پنجم بود. و پس از آن سیر نزولی در پیش گرفت. نتایج حاصل از ارزیابی فعالیت آنزیم پراکسیداز نشان داد که مقدار فعالیت این آنزیم در تیمار (گیاه + شوری) و تیمار(گیاه + عامل بیماری) وتیمار (گیاه + شوری + عامل بیماری) نسبت به تیمار گیاهان شاهد افزایش یافته بود. بالاترین مقدار این ترکیبات به ترتیب در روزهای سوم ، سوم و چهارم بود و پس از آن کاهش یافت. نتایج حاصل از ارزیابی محتوای فنل کل نشان داد که مقدار تجمع این مواد در تیمار (گیاه + شوری) و تیمار(گیاه + عامل بیماری) وتیمار (گیاه + شوری + عامل بیماری) نسبت به تیمارگیاهان شاهد افزایش یافته بود. بالاترین مقدار این ترکیبات در همه تیمارها روز چهارم بود و بعد از آن کاهش یافت.مطابق نتایج بدست آمده، شوری به عنوان یک عامل استرس زا در ابتدا توانست سبب افزایش فعالیت PAL ،آنزیم پراکسیداز و ترکیبات فنلی کل گردد. لذا با کاهش مقدار فعالیت این ترکیبات دفاعی، شدت بیماری افزایش یافت و گیاهان خیار دچار بوته میری شدند.در واقع برهمکنش شوری وعامل بیماری از طریق کاهش فعالیت مکانیسم های دفاعی گیاهان سبب افزایش شدت بیماری بوته میری شدند.لذا با تعیین ECآب آبیاری ، ایجاد زهکشی مناسب، اجتناب از دادن کودهای اضافی در گلخانه های خیار می توان سبب کاهش شوری خاک و در نهایت کاهش شدت بیماری بوته میری خیار گردید.
- Abstract
- Damping-off disease caused by Pythium aphanidermatum is one of the most important diseases of cucumber. Salinity and damping-off disease are respectively the most important abiotic and biotic constraints to greenhouse cucumber production. This study aims to investigate the different levels of salinity of Sodium Chloride or salt (0, 2.5, 4, 6, 8 and 10 dc/m) on the kind of high-yielding greenhouse cucumber (Nonhems) in the presence of P. aphanidermatum pathogen in a hydroponic area in greenhouse condition. The results showed that the severest type of damping-off disease takes place in the salinity level EC=4 dc/m of Sodium Chloride. Moreover, the growth levels of the pathogen on PDA at different densities of salinity (0, 2.5, 4, 6, 8 and 10 dc/m sodium chloride) showed that as the levels of salt density grow, the growth levels of the pathogen decrease. Another aim of the present study was to investigate how salinity effects the defense mechanism of plants including the activity of Phenylalanine Ammonia-lyase (PAL) and Peroxidase enzymes in greenhouse conditions.This investigation was conducted in factorial design with four treatments, five repeat and in six days after inoculation with P. aphanidermatum. The results of evaluation of PAL enzyme’s activity showed that the volume of the activity of this enzyme in the three treatments (Plant+ Salinity), (Plant+ Pathogen) and (Plant + Salinity + Pathogen) has increased compared to the treatment of the controlled plants. The highest amount of this activity detected in the fourth, fourth and fifth days respectively and then declined. Meanwhile, the results of evaluation of Peroxidase enzyme’s activity indicated that the volume of the activity of this enzyme in the three treatments (Plant + Salinity) ,(Plant + Pathogen) and (Plant + Salinity+ Pathogen) has increased compared to the treatment of the controlled plant. The highest amount of this activity however took place in the third, third and fourth days respectively and then declined. The results of evaluation of total phenolic compounds show amount of density of these substance in the three treatments (Plants + Salinity ), (Plants + Pathogen ) and (Plants + Salinity + Pathogen ) has increased compared to the treatment of the controlled plant. The highest amount of this activity in all these treatment took plase in the fourth day and after that it decreased. The findings of the study show that salinity as a stress factor could initially increase the activities of Phenylalanine Ammonia-lyase (PAL), Peroxidase enzymes and total phenolic compounds. So by reducing the amount of activity of these defense compounds, the disease grew severer and the cucumbers become infected with damping-off disease. In fact, the interaction of salinity and the pathogen due to a fall in the activity of defense mechanism of plants have caused an increase in the severity of damping- off disease. So by regulating the EC levels of irrigation water , creating suitable drainage and avoiding use of additional fertilizers in greenhouse cucumbers, one can decrease the salinity of soil and subsequently reduce the severity of damping- off disease.
