عنوان پایان‌نامه
تصفیه فاضلاب کلینیک های دندانپزشکی به روش انعقاد و لخته سازی با تأکید بر کاهش جیوه و جداسازی آمالگام
- رشته تحصیلی
- مهندسی محیط زیست -آب وفاضلاب
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده محیط زیست شماره ثبت: ENV 1167;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 64045
- تاریخ دفاع
- ۰۹ بهمن ۱۳۹۲
- دانشجو
- مهدی طاهری
- چکیده
- هدف اصلی از انجام این مطالعه ارزیابی پتانسیل آزاد شدن جیوه از ذرات آمالگام در عملیات‌های مختلف دندانپزشکی و ارزیابی عملکرد روش ته نشینی/ انعقاد و لخته سازی با مواد منعقدکننده مختلف در کاهش این ذرات و غلظت جیوه می‌باشد . جهت انجام آزمایش روش انجام کار: از خروجی فاضلاب دو یونیت ، واقع در یک کلینیک دندانپزشکی و یک مطب خصوصی نمونه برداری شد . نمونه‌ها به مدت 24 ساعت به حالت سکون رها می‌شوند تا دو بخش دیده شود : ذرات ته نشین شده و، مایع شناور . این پژوهش از دو بخش تشکیل شده است . درمرحله اول پژوهش ، غلظت جیوه هر بخش با دستگاه اسپکترومتر جذب اتمی خوانده شده است و در مرحله دوم پژوهش ، مایع شناور جدا شده و برای تصفیه به روش انعقاد و لخته سازی با دستگاه جارتست مورد استفاده قرارگرفت . سه منعقدکننده آلوم ، کلرید فریک و سولفات فریک به عنوان منعقدکننده و پلی الکترولیت کاتیونی به عنوان کمک منعقدکننده در مطالعه استفاده شد . اثر pH ، دوز منعقدکننده و کمک منعقدکننده در فرایند مطالعه و شرایط بهینه برای حذف جیوه ارزیابی گشته است . نتایج : میانگین غلظت جیوه بعد از 24 ساعت زمان ماند برای فاضلاب کلینیک دندانپزشکی در سه بخش به دست آمده است : غلظت جیوه ته نشین شده mg/l 39/36 ، جیوه محلول در مایع شناور ?g/l 97/30 و جیوه کل مایع شناور (شامل جیوه محلول مایع شناور به علاوه جیوه ناشی از ذرات کلوییدی مایع شناور) ?g/l 46/137 . مشخص گردید که بعد از 3 ساعت زمان ماند فاضلاب دندانپزشکی ، بیش از 96% از ذرات جیوه دار حذف می‌شود . در تصفیه مایع شناور ، برای منعقدکننده آلوم بیشترین بازدهی حذف در دوز mg/l 50 و 11 pH= به دست آمده است (25/81%). بالاترین بازدهی حذف برای منعقدکننده کلرید فریک در دوز mg/l 50 و 11 pH= (27/68 %) و برای منعقدکننده سولفات فریک در دوز mg/l 30 و 11 pH= (58/75 %) حاصل گردیده است . همچنین اثر استفاده از کمک منقعدکننده بازدهی حذف بالایی را نشان داد به طوری که در دوز منعقدکننده آلوم mg/l 10 و 10 pH= ، با دوز mg/l 2/0 از کمک منعقدکننده به بازدهی حذف 5/97 % رسیدیم. نتیجه گیری : روش انعقاد و لخته سازی با استفاده از آلوم می تواند بازدهی حذفی بیش از 81 % جیوه به دست آورد . با استفاده از کمک منعقدکننده می توان بازدهی را به بیش از 95 % افزایش داد . مطالعه حاضر نشان می دهد که ته نشینی به مدت 24 ساعت و سپس روش انعقاد و لخته سازی ، پتانسیل حذف بیش از 9/99 % کل غلظت جیوه را از فاضلاب دندانپزشکی دارد .
- Abstract
- The main objective of this study was to evaluate the mercury generation potential of amalgam paticle from dental clinic wastewater . Also, the effect of coagulation/ flocculation with different coagulants for removing amalgam particles can be evaluated. The collection system consisted of containers placed in a private dental office and a unit in a dental clinic. Sampling was taken from end of the pipes wastewater. The container of wastewater allows settling for a 24 hr quiescent period. Two distinct portions of the dental wastewater were formed during the 24 h settling period, easily separated, into the super-natant and the settleable material. Each portion is digested with aqua regia then Atomic absorption spectrometry was used to measure mercury. The supernatant was subjected to coagulation/flocculation with three different coagulants. Coagulation/flocculation studies were performed in a conventional jar-test apparatus. Aluminum sulphate (alum) , ferric chloride and ferric sulfate as a goagulant and cationic polyelectrolyte as goagulat aid were used in the process that changed the scale of particles from nanoscale to microscale and larger by a physico-chemical process. The influence of PH, coagulant and coagulant aid dosages on the coagulation process was studied and conditions were optimized corresponding to the best removal of mercury and decrease in turbidity. Average concentration of mercury from two portions of wastewater was 36.39 mg/l for settleable and 137.46 ?g/l for supernatant. It was shown that 3 hours quiescent period would be more than 96% of the particles of mercury containing dental waste is removed. Th best removal efficiency of mercury for alum ,ferric chlorid and ferric sulfatet was 81.25% in optimum pH=11 & dose 50 mg/l., 68.27% in optimum pH=11 & dose 50 mg/l and 75.58% in optimum pH=11 & dose 30 mg/l, respectively. The use of goagulant aid showed high removal efficiency . for the 10 mg/l alum goagulant , pH=10 and 0.2 mg/l cationic polyelectrolyte the obtained efficiency was 97.5% . The coagulation- flocculation approach appears to provide removal efficiency greater than 81% of the mercury content with alum goagulant. Optimization of this procedure with goagulant aid has the potential to yield greater than 95% mercury removal. On a cumulative base, the present study found that the overall removal potential of a settling/coagulation- flocculation treatment approach for the dental wastewater(DWW) is likely to be close to 99.9%. Keywords: dental amalgam; mercury; dental wastewater; coagulation-flocculation
