عنوان پایاننامه
ارزیابی عملکرد مجوزهای قابل دادو ستد انتشار آلایندگی در کشورهای توسعه نیافته
- رشته تحصیلی
- علوم اقتصادی-اقتصادمحیط زیست
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده اقتصاد شماره ثبت: 1545;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 62823
- تاریخ دفاع
- ۲۴ دی ۱۳۹۲
- دانشجو
- میثم قدیمی ربانی
- چکیده
- جهت کنترل و مدیریت میزان آلایندگی بنگاهها و صنایع، سیاستگذاران از ابزارهای متعددی بهره میبرند. متداولترین ابزارهای مورد استفاده در این زمینه عبارتاند از قوانین و مقررات، محرکهای مالی (شامل مالیات و یارانه)، و مجوزهای تولید آلایندگی. اگرچه ابزار اول و دوم در کشور ایران سالهاست که به اجرا در آمده و امروزه نیز استفاده میشود، اما متاسفانه همچنان از ابزار سوم که ابزاری روزآمد بوده و به باور بسیاری، سودمندترین شیوه کنترل آلودگی محسوب میشود، بینصیب مانده ایم. این پایاننامه که در نوع خود اولین پایاننامه به زبان فارسی محسوب میشود به موضوع مجوزهای تولید آلایندگی در ایران میپردازد و در این زمینه به دو سوال بنیادین پاسخ میدهد. اولا اینکه با وجود ضعفهای زیرساختی کنونی کشور، آیا اساسا چنین ابزاری قابل اجرا و بهره برداری خواهد بود یا (به این دلیل که احتمالا بنگاهها به قانون تن نمیدهند و آلودگی غیر مجاز تولید میکنند) میبایست ابتدا بسترسازی کرد و بعد از بسترسازی مناسب آنرا اجرا نمود؟ و ثانیا اگر پاسخ سوال اول مثبت است، چه توصیههایی میتوان به سیاستگذار داشت تا به بهترین نحو در جهت اجرای چنین طرحی گام بردارد؟ این پایاننامه در وهله اول نشان میدهد که پاسخ سوال اول مثبت است و شرایط کنونی کشور ایران، برای اجرای طرح قابل قبول است. به بیان دیگر، نشان میدهد که فارغ از تمام قانون گریزیها، میتوان راهکاری را در پیش گرفت که بنگاهها را از فرار از قانون بر حذر کند. در پاسخ سوال دوم نیز، به سیاستگذار توصیه میشود که دو سیاست را دنبال کند؛ یکی در کوتاهمدت و دیگری در بلندمدت. در کوتاهمدت سیاستگذار میبایست جریمهها را تا اندازه معینی (که در متن پایاننامه تعیین شده است) بالا ببرد به طوری که هزینه تخلف از قانون و تولید آلودگی غیر مجاز بالا رفته و بنگاه از تخلف منصرف شود. در بلندمدت اما عکس این قضیه صادق است و سیاستگذار میبایست به دنبال تسهیل هرچه بیشتر مسیر قانونی باشد و شرایط را طوری فراهم کند که فارغ از جریمهها، هیچ بنگاهی نیاز به فرار از قانون نداشته باشد.
- Abstract
- nvironmental policy makers implement a variety of tools to control aggregate pollution level under their authority. The most prevalent tools include: command and control, financial incentives, and marketable permits. While the first two tools are applied in Iran for decades, the latter is not implemented yet. While there are local studies about implementation of marketable permits in Iran, however this dissertation is the first Persian work which discusses the topic in national level. Two main questions are addressed in this work. First, considering the inefficient legal and monitoring infrastructure in Iran, is it fundamentally beneficial to implement the marketable permits in Iran? Or it is advised first to improve the infrastructure and then to implement the marketable permits? Second, what are the guidelines and instructions for the policy maker to properly implement marketable permits? The dissertation claims a positive answer to the first question. It shows that regardless of all inefficiencies and the firm's potential willingness to disobey the pollution limit dictated by marketable permits, there are certain policies which prevents any possible disobedience. Regarding the second question, there are two sets of guidelines for the policy maker, i.e., short term guidelines and long term guidelines. The short term guidelines indicate that to prevent any potential disobedience, the penalties should be increased at least to a certain level (it is determined in the dissertation). On the contrary, the long term guidelines indicate that the policy maker is responsible to decrease different costs of obedience to law as soon and as mush as possible. By doing so, the firm will not be wiling to disobey the law anymore and feels no need to search for ways to disrespect it. Marketable pollution permits, Developing Countries, Game theory, imperfect information, imperfect monitoring, transaction costs, uncertainty