عنوان پایان‌نامه
مشخصه های پست مدرن در دیوان سومنات اثر ابوتراب خسروی(از دیدگاه تطبیقی)
- رشته تحصیلی
- زبان وادبیات فرانسه
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده زبانها و ادبیات خارجی شماره ثبت: 1693/2;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 60908
- تاریخ دفاع
- ۲۳ دی ۱۳۹۲
- دانشجو
- مونا عبدی
- استاد راهنما
- ایلمیرا دادور
- چکیده
- پژوهش پیش رو به بررسی پست مدرنیسم، تاریخچه و ویژگی های آن، در غرب و در ایران می پردازد. ژان فرانسوا لیوتار به عنوان نظریه پرداز معتبر پست مدرنیسم در غرب، مفهومی که پیشتر بحث و جدل های فراوانی را به دلیل دارا نبودن تعریفی مشخص و واحد برانگیخته بود، و ابوتراب خسروی به عنوان یک نویسنده ی ایرانی و مقبول انتخاب شده اند تا پژوهشی تطبیقی در زمینه ی پست مدرنیسم در ایران به دست آید. "پست مدرنیسم" از نظریه های چالش برانگیزی است که در سال های پایانی قرن بیستم، از هنر تا ادبیات را به خود مشغول ساخته است و در ادبیات ژان فرانسوا لیوتار طلایه دار آن شناخته شده است. آنچه که محدوده ی مطالعات ما را در بر می گیرد بررسی سه داستان کوتاه ابوتراب خسروی است که به عنوان آثاری پست مدرن از آنها یاد می شود. سه داستان کوتاه پلکان، مرثیه ای برای ژاله و قاتلش و دیوان سومنات از مجموعه داستان دیوان سومنات، متشکل از دوازده داستان کوتاه، اثر ابوتراب خسروی برای این منظور انتخاب شده اند. خسروی نویسنده ای صاحب سبک است که تمایل فراوانی دارد به کاربرد واژگان کهن زبان فارسی و القای اینکه قصه به احتمال زیاد در روزگار قدیم رخ می دهد. او معمولاً فضاهای کاملاً ایرانی را انتخاب می کند. از همین رو انتخاب مناسبی برای این پژوهش تطبیقی به نظر می رسد. در فصل اول این پایان نامه مفهوم، تاریخچه (از جمله گریز کوتاهی به مدرنیته) و ویژگی های پست مدرنیسم در غرب به همراه معرفی چند نظریه پرداز موافق و مخالف این جنبش آورده شده است، از جمله لیوتار که در ادامه ی کار سعی شده تا بیشتر به نظریات او استناد شود. از آنجایی که پژوهشی تطبیقی مد نظر بوده است، در فصل دوم به معرفی پست مدرنیسم در ایران، چگونگی ورود آن به صحنه ی ادبیات و جایگاهش در ادبیات معاصرمان پرداخته شده است. هم چنین معرفی چند تن از نویسندگان معاصر، از جمله خود ابوتراب خسروی ،که الزاماً تمام آثارشان پست مدرن نیست، اما در رشد این جنبش در ایران نقش به سزایی داشته اند. در این فصل ابتدا آثار مهم و شاهکارهای این نویسندگان معرفی می شود و مورد یک بررسی کوتاه قرار می گیرد تا به این ترتیب سبک هر نویسنده و چگونگی تاثیرگذاری سبکش برای سوق او به سوی پست مدرنیسم روشن شود. و در نهایت، در فصل سوم سه داستان کوتاه منتخب که پیشتر نام برده شد، پس از ارائه ی خلاصه ای کوتاه و توصیف ساختار روایی، مورد بررسی قرار می گیرند و ویژگی های پست مدرنیسم در آن ها، اغلب با تکیه بر نظریات لیوتار، برجسته سازی می شوند. کلید واژه ها: پست مدرنیسم، ابوتراب خسروی، ژان فرانسوا لیوتار، دیوان سومنات، پست مدرنیسم در ایران
- Abstract
- Ce mémoire est une étude de Divan de Soumanât d'Aboutorab Khosravi, recueil qui comprend des nouvelles, inspirées de la société et la tradition iranienne (l'Iran contemporain ou ancien). Nous commençons par une présentation de l'histoire et la notion du postmodernisme et ses caractéristiques en Occident, surtout dans le domaine littéraire et en nous penchant sur les idées de Jean-François Lyotard. Dans le premier chapitre, nous essayons de présenter une étude détaillée de l'histoire du postmodernisme et ses théoriciens, pour mieux saisir dans quelle condition les théoriciens de la modernité lancent le débat du postmodernisme. L'approche de ce mémoire est comparative, c'est pourquoi dans le deuxième chapitre le postmodernisme et certains de ses précurseurs en Iran, dont Aboutorab Khosravi, ses ouvrages, les caractéristiques de ses œuvres et son style, sont présentés d'une manière brève. En présentant les chefs d'œuvre de ces écrivains iraniens, nous avons essayé de montrer leur style et aussi la place et l'importance du postmodernisme chez eux et par là en Iran. Dans le troisième chapitre, trois nouvelles tirées du recueil Divan de Soumanât, Pelekan (L'Escalier), Marsye'i baraye Zhaleh o Ghatelash (Une élégie pour Jaleh et son assassin) et Divan de Soumanât sont analysées afin de relever leurs caractéristiques postmodernes, toujours en considérant Lyotard comme le maître de ce mouvement. On y donne d'abord un résumé de chaque nouvelle et sa structure narrative; puis les éléments postmodernes de ces nouvelles seront nommés, cités et expliqués. Mots clés: Le postmodernisme, Jean-François Lyotard, Aboutorab Khosravi, Divan de Soumanât, le postmodernisme en Iran.
