عنوان پایان‌نامه
تاثیر تغییرات ساختاری در بخشهای اقتصادی بر روی اشتغال در ایران
- رشته تحصیلی
- علوم اقتصادی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده اقتصاد شماره ثبت: 1054;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 37667
- تاریخ دفاع
- ۰۷ بهمن ۱۳۸۶
- دانشجو
- حمید یاری
- استاد راهنما
- حسین عباسی نژاد
- چکیده
- هدف از این تحقیق، تحلیل و بررسی تغییرات ساختاری و نوع و ارتباط مابین اشتغال و رشد تولید ناخالص داخلی در بخشهای عمده اقتصادی و بررسی تاثیر آن بر روی نرخ بیکاری است. تغییرات ساختاری را می توان به عواملی نظیرِ تغییر سهم بخشهای مختلف اقتصادی از ارزش افزوده، اشتغال، مصرف، صادرات، واردات و همچنین تغییرات در برخی پدیده های اقتصادی -اجتماعی مانند توزیع درآمد، شهرنشینی، نرخ مرگ و میر و زاد و ولد اطلاق کرد. بعد از مروری بر ادبیات نظری مبحث تغییرات ساختاری به بحث رشد جمعیت و روند اشتغالزایی کل در ایران پرداخته و مشاهده شد که رشد جمعیت و بار تکفل، بعد از یک روند صعودی در دهه 65-1355 که آثار ناشی از آن تا سالهای میانی دهه هفتاد ادامه داشت، دوباره با کاهش مواجه شده و نرخ مشارکت نیروی کار که به خاطر رشد سریع جمعیت و جوانتر شدن آن روندی نزولی به خود گرفته بود، بار دیگر روند صعودی خود را از سالهای میانی دهه هفتاد آغاز نموده است. اما مشکل اصلی در این مبحث رشد سریع افراد در سنین کار می باشد، بطوریکه رشد جمعیت فعال علی رغم نرخ پایین رشد جمعیت در دهه 85-75 به رشدی حدود چهار درصد سالانه رسیده است. در ادامه و در تحلیلی بر توزیع نیروی انسانی شاغل در بخشهای مختلف اقتصادی مشاهده کردیم که این روند در دوره اول تغییرات ساختاری در سالهای 55-35، مطابق با نظریات و روند تغییرات ساختاری بوده است، اما در دوره های دوم و سوم(سالهای بعد از انقلاب تا هفتاد و سالهای بعد از هفتاد)که به دلیل مشکلات به وجود آمده از انقلاب و جنگ این روند مسیر یکنواخت خود را از دست داده به طوریکه در برخی سالها این روند صعودی و در برخی سالهای دیگر روندی نزولی داشته است. در بحث بعدی این پایان نامه به بررسیِ روند تغییرات ساختاری ایجاد شده در بخش زنان پرداختیم که مشاهده شد علی رغم اینکه میزان اشتغال زنان نسبت به مردان بسیار پایین تر می باشد، اما روند تغییرات ساختاری اشتغال زنان نیز روندی مشابه با روند اشتغال در بخشهای عمده اقتصادی برای کل کشور داشته است. و در نهایت اینکه با توجه به نتایج آماری بدست آمده، به این نتیجه رسیدیم که این فرضیه که بخش خدمات نسبت به دیگر بخشهای اقتصادی، توان بیشتری در کاهش نرخ بیکاری دارد، رد می شود.
- Abstract
- The main aid of present research is to analyze the structural changes and the relationship between employment and GDP growth in major economic sectors for unemployment rate. structural change are defined with economic factors such as value added ,employment, consumption, import, export and some socio-economic phenomena ,like income distribution, urbanization and mortality rate. Review literature of structural change shows that the population growth and dependency burden has been declining after an increasing trend during 1977-1987. And the rate of labor force participation had a decreasing trend because of rapid population growth and it's youth, has been boosting trend from middle years of 90?s. A major problem in our country is rapid growth of active population witch its growth has reached %4 in 1996-2004 in spite of minor population growth. We then discussed the distribution of labor in economic sectors and observe that this trend has been compatible with structural changes trend and theories during 1957-1977 (The first stage of structural change) but in second and third stages (after Iran?s revolution until 90?s and successive years), Because of revolution and catastrophic effects of war, this trend has been falling down after that. Following our study then we analyze the changes of women's affairs and observed that despite of lower employment rate of woman comparison with men, structural change in women's employment have the same trend as the employment trend in major economic sectors of the country. Finally we were not able to accept the hypothesis that in the service sector, more labor force participation lead to decrease the unemployment rate.
