عنوان پایان‌نامه
بررسی امکان همزیستی قارچ میکوریزا با برخی گیاهان زینتی و تاثیر آن بر عملکرد این گیاهان
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی شماره ثبت: 5788;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 61856
- تاریخ دفاع
- ۰۹ بهمن ۱۳۹۲
- دانشجو
- مرتضی شیخ اسدی
- استاد راهنما
- محمدرضا طاهری, عزیزاله خندان میرکوهی
- چکیده
- تولید گل شاخه بریده در دو ده گذشته رشد زیادی داشته است و گرایش به سمت تولید ارگانیک است. کارآیی قارچ‌های آرباسکولار میکوریزا در رسیدن به این مهم ثابت شده است. در مطالعه‌ی حاضر پاسخ گل‌های شاخه‌بریده‌ی لیزیانتوس و استاتیس به تلقیح میکوریزی در سطوح فسفری متفاوت بررسی شد. اثر چهار مایه تلقیح قارچ میکوریزا (mosseaeGlomus، G. intraradices، mosseaeG.+ G. intraradices و بدون قارچ) و سه سطح فسفر (10، 20 و 40 میلیگرم در کیلوگرم خاک) در آزمایشی به‌‌‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌‌‌های کامل تصادفی با 12 تیمار در سه تکرار و پنج گیاه تکرار بر کلونیزاسیون ریشه، رشد و ویژگی‌های کمی و کیفی ریشه، شاخه و گل و غلظت عناصر (فسفر، نیتروژن، پتاسیم، کلسیم، روی و آهن) ریشه و شاخه‌ی لیزیانتوس و استاتیس تحت شرایط گلخانه مورد آزمایش قرار گرفت. نتایج نشان داد هر دو گیاه تلقیح شده وضعیت تغذیه بهتر و رشد بیشتری در مقایسه با گیاهان تلقیح نشده داشتند و شاخص‌های زینتی‌شان بهبود یافت. میکوریزی شدن به طور قابل‌توجهی زمان لازم تا گلدهی لیزیانتوس را کاهش داد، در حالی‌کهدر استاتیس باعث افزایش این زمان شد. نتایج مشخص کرد، پاسخ میکوریزی به شدت به گونه گیاهی مربوط استو همچنین سطح فسفر کاربردی و نوع مایه تلقیح بسیار تأثیرگذار است. در مجموع مخلوط mosseaeG.+ G. intraradicesدر لیزیانتوس و mosseaeG. در استاتیس در سطح متوسط فسفر (20 میلیگرم در کیلوگرم خاک) بهترین عملکرد را داشتند.یافته‌های مطالعه بیان می‌کند در صورت بکارگیری مایه تلقیح مناسب و استفاده از سطح بهینه‌ی فسفر، به‌کارگیریاین فناوری در تولید این دو گل جهت بهبود کمی و کیفی آن‌ها عملی و منطقی است.
- Abstract
- Cut flower production has grown greatly during the past two decades, and the present tendency is toward organic production in which benefits of arbuscular mycorrhizal fungi have been proved. We studied the responses of lisianthus and statice to mycorrhizal inoculation under different P concentrations. The influences of four inocula (Glomusmosseae,G. intraradices, G. mosseae + G. intraradices,andsterilized inoculum) and three P concentrations (10, 20, and 40 mg kg-1 soil) were evaluated in a trial based on a randomized complete block design with three replications (five plants per replication). Root colonization, growth, quantitative and qualitative traits of root, shoot and flower, and plant concentration of P, N, K, Ca, Zn, and Fe were measured. The results showed both plants to have a better nutrition status and growth with mycorrhization than without it, whose ornamental values were improved. Mycorrhization reduced significantly the required time for lisianthus flowering, whereas it prolonged this time in statice. The results indicated that mycorrhizal response depended strongly on the plant species; moreover, the applied rate of P and kind of inoculum are very important. Overall, the blended inoculum (G. mosseaeandG. intraradices) and G. mosseae in 20 mg kg-1 P were the best in lisianthus and statice, respectively. Therefore, if a suitable inoculum is used and an appropriate rate of P is applied, the exploitation of this technology is feasible and logical in the production of these two flowers in order to improve their quantities and qualities.
