عنوان پایان‌نامه

القاء پلی پلوئیدی و جهش در گل مریم



    دانشجو در تاریخ ۰۷ بهمن ۱۳۹۲ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "القاء پلی پلوئیدی و جهش در گل مریم" را دفاع نموده است.


    محل دفاع
    کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 61714;کتابخانه پردیس ابوریحان شماره ثبت: 762
    تاریخ دفاع
    ۰۷ بهمن ۱۳۹۲
    دانشجو
    یکتا نوابی
    استاد راهنما
    مصطفی عرب, مریم نوروزی

    گل مریم با نام علمی tuberosa Polianthes یکی از مهمترین گلهای شاخه بریده دنیاست که تنها دارای گلهای به رنگ سفید می‌باشد. این گل فاقد گونههای خویشاوند جهت استفاده در برنامههای اصلاحی است و لذا برای اصلاح آن باید از روشهای نوین اصلاح، از جمله کشت بافت، جهش، پلی‌پلوئیدی، انتقال ژن و غیره استفاده کرد. پلی پلوئیدی نقش مهمی در گونه‌زایی گیاهان عالی داشته است و بنا به گزارش‌های منتشر شده حدود 30 تا 70 درصد گیاهان نهاندانه دارای منشاء پلی‌پلوئیدی هستند . همچنین در میان بیش از 2300 گیاه جهش یافته که به صورت رسمی در سراسر جهان معرفی شده‌اند، 566 گیاه زینتی وجود دارد. به همین منظور در این تحقیق از روش‌های القاء پلی پلوئیدی و جهش به منظور ایجاد تغییر و تنوع در این گونه استفاده بعمل آمد. در آزمایش پلی‌پلوئیدی از 4 غلظت 0.01، 0.05، 0.1 و 0.5 درصد کلشیسین و 3 زمان 12، 24 و 48 ساعت بعلاوه‌ی شاهد، در 5 تکرار استفاده شد. در آزمایش جهش نیز از 5 دز 10، 50، 100، 200 و 400 گری پرتو گاما با منبع کبالت 60 (Co60) به همراه شاهد در 7 تکرار استفاده شد. در آزمایش تیمار کلشیسین پس از انجام آزمون فلوسایتومتری، مشخص گردید که تعدادی از گیاهان دچار تغییرات کروموزومی شده و گیاهان تتراپلوئید و آنیوپلوئید بوجود آمده‌اند، که البته گیاهان تتراپلوئید شیمر بوده و آنیوپلوئیدها نیز در هر دو حالت خالص و شیمر وجود داشتند. گیاهان تتراپلوئید در 2 حالت شیمر با آنیوپلوئید و شیمر با دیپلوئید بوجود آمدند. در گیاهان تتراپلوئید شیمر با آنیوپلوئید حدود چهار هفته پس از کشت ساقه گل‌دهنده آن‌ها همزمان با ظهور برگ‌ها ظاهر شد، که این پدیده قبلأ در این گیاه گزارش نشده است و نهایتأ این گیاهان نسبت به شاهد بسیار کوتاه و مینیاتوری بودند. در آزمایش جهش نیز تغییراتی در مورفولوژی گیاه از جمله وجود گلچه‌های چهارتایی در گل‌آذین، و تغییر اندازه گلچه‌ها بوجود آمد.
    Abstract
    The tuberose (Polianthes tuberosa) is one of the most important cut-flowers in the world. It has only white flowers. This flower does not have any relative species wich used in cross-breeding programs. Therefore, the breeding of this plant has to be done via modern methods of plant breeding. These methods can include tissue culture, mutation, polyploidy, gene transfer and etc. Polyploidy has played a significant role in the speciation of higher plants. According to some reports, approximately 30 – 70% of angiospermes plants have polyploid origin. Furthermore, among the 2300 mutated plants allovier the world, which have been officially released, 566 ornamental plants exist. For the purpose of inducing diversity in tubersoa, this research was designed to increase diversity through polyploidy and mutation. In the polyploidy experiment, four concentrations of 0.0, 0.01, 0.05, 0.1 and 0.5% of colchicine were used three durations of 12, 24 and 48 hours. This experiment was carried out in five replications. For the induction of mutation, five doses of gamma ray were used from the source of 60Co. The doses were 0, 10, 50, 100, 200 and 400 Grey in seven replications. Treatment with colchicine was proved to be effective by the flow-cytometry test. A fraction of the treated plants were observed to be aneuploid and tetraploid. However, the tetraploids were chimeras and the aneuploids were either consistent or chimeras. The tetraploids were seen in two form; either as chimeras with aneuploids or chimeras with diploids. In those tetraploids that were chimeras with aneuploid form, the flowering stem appeared contemporaneous with the appearance of leaves following four weeks after cultivation. This observation has not been reported previously in this plant. These plants were dwarf in nature compared to the control. In the mutation experiment, some morphological changes were observed such as the occurrence of quadruplet florets in the florescence and the modification in the size of the florets.