عنوان پایان‌نامه
کمال گرایی و حرمت خود در دانش آموزان دبیرستانی تیز هوش و عادی
- رشته تحصیلی
- روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 32794;کتابخانه دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی شماره ثبت: 1176ع
- تاریخ دفاع
- ۲۸ خرداد ۱۳۸۵
- دانشجو
- مهدی خانبانی
- استاد راهنما
- احمد به پژوه
- چکیده
- پژوهش حاضر به منظور مقایسه کمال گرایی و حرمت خود در دانش آموزان پایه اول دبیرستانی عادی و تیزهوش انجام پذیرفت. به این منظور, در پژوهش حاضر تعداد 300 دانش آموز دبیرستانی پایه اول شامل: 50 نفر دانش آموز دختر تیزهوش, 50 نفر دانش آموز پسر تیزهوش, 100نفر دانش آموز پسر عادی و 100نفر دانش آموز دختر مدارس عادی, انتخاب و پژوهش بر روی آنان انجام گرفت. پژوهش حاضر از نوع طرح های پس رویدادی است. ابزار پژوهش حاضر شامل دو پرسشنامه: الف) مقیاس کمال گرایی اهواز که در سال 1380 توسط نجاریان, عطاری و زرگر ساخته شده است. ب) سیاهه حرمت خود الیس پوپ ( 1990) که شامل پنج مولفه حرمت خود کلی, خانوادگی, جسمانی, اجتماعی و تحصیلی است. تحلیل داده های پژوهش در دو سطح توصیفی شامل میانگین, درصد و انحراف معیار انجام گرفت و در سطح استنباطی شامل استودنت برای نمونه های مستقل, رگرسیون چند متغیره و ضریب همبستگی انجام پذیرفت. یافته های به دست آمده نشان داد: الف) بین کمال گرایی و حرمت خود در دانش آموزان تیزهوش رابطه وجود دارد. ب) بین کمال گرایی و حرمت خود در دانش آموزان عادی رابطه وجود دارد. ج) بین کمال گرایی و حرمت خود در دانش آموزان تیزهوش و عادی رابطه وجود دارد. د) بین کمال گرایی در دانش آموزان دختر عادی و دانش آموزان دختر تیزهوش تفات معنی دار وجود دارد. ه) بین کمال گرایی در دانش آموزان پسر عادی و دانش آموزان پسر تیزهوش تفاوت وجود ندارد. و) بین کمال گرایی در دانش آموزان عادی و دانش آموزان تیزهوش تفاوت وجود ندارد. ز) بین حرمت خود در دانش آموزان دختر عادی و دانش آموزان دختر تیز هوش, تفاوت در مولفه های حرمت خود تحصیلی و حرمت خود اجتماعی معنی دار بود. ح) بین حرمت خود در دانش آموزان پسر عادی و دانش آموزان پسر تیزهوش, تفاوت در مولفه های حرمت خود کلی و حرمت خود تحصیلی معنی دار بود. ط) بین حرمت خود در دانش آموزان عادی و دانش آموزان تیزهوش, تفاوت در مولفه های حرمت خود کلی, حرمت خود تحصیلی و حرمت خود اجتماعی معنی دار بود.
