عنوان پایان‌نامه

بررسی اثرات فلزات سنگین سرب و کادمیوم بر شاخص های رشد و تجمع و تخریب بافت های هپاتوپانکراس و عضله ی میگوی رودخانه ای شرقی Macrobrachium nipponense




    محل دفاع
    کتابخانه مرکزی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی شماره ثبت: 7461;کتابخانه مرکزی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی شماره ثبت: 7461
    تاریخ دفاع
    ۲۸ شهریور ۱۳۹۶

    یکی از مباحث مهم در حوز? آلودگی اکوسیستم های آبی و سلامت آبزیانِ خوراکی و متعاقب آن سلامت انسان، مقول? فلزات سنگین و مخاطرات زیستی آنها می باشد. تالاب انزلی و حوزه های آبریز اطراف آن نظیر رودخان? سیاه درویشان نیز به عنوان یکی از زیستگاه های مهم حفظ تنوع زیستی گونه های ماهیان و سخت پوستانِ شمال ایران، با مشکل آلودگی و آلاینده هایی نظیر فلزات سنگین مواجه است. از این رو در این پژوهش، گون? میگوی رودخانه ای شرقی (Macrobrachium nipponense) با هدف بررسی اثرات فلزات سنگین سرب و کادمیوم بر شاخص های رشد و تجمع زیستی و تخریب بافت های هپاتوپانکراس و عضل? میگوی رودخانه ای شرقی مورد آزمایش قرار گرفت. این پژوهش در دو آزمایش انجام گرفت. هر آزمایش دارای چهار تیمار و سه تکرار بود. در آزمایش اول سه تیمار غلظت فلز سنگین سرب با غلظت های 5، 15 و 25 میلی گرم در لیتر به همراه تیمار شاهد (فاقد سرب) و در آزمایش دوم برای فلز سنگین کادمیوم نیز سه تیمار در غلظت های 3، 6 و 9 میلی گرم در لیتر به همراه تیمار شاهد (فاقد کادمیوم) به مدت دو ماه انجام شد. در طول آزمایش میگوها روزانه دو بار در حد استاندارد و به میزان اشتهاء با پلت غذادهی شدند. با توجه به نتایج، با افزایش غلظت فلزات سنگین تیمارها، میزان تجمع زیستی و انباشتگی فلزات سنگین در بافت های مذکور به طور معنی داری افزایش یافت (p<0.05). نتایج بافت شناسی نیز نشان داد که با افزایش غلظت فلزات سنگین تیمار ها در بافت هپاتوپانکراس باعث ایجاد ضایعات بافتی نظیر افزایش فضای بین سلولی، ایجاد لومن های غیر عادی و مربعی شکل، کاهش فضای لومن، ملانیزه شدن و بازسازی سلول های هپاتوسیت و دفرمه شدن کلی بافت هپاتوپانکراس و در بافت عضله نیز ضایعاتی نظیر موجی شکل شدن رشته های عضلانی (میوسین ها)، پارگی رشته های عضلانی، ادغام رشته های عضلانی و تغییر شکل کلی بافت عضله شد. یافته های این تحقیق نشان داد که افزایش غلظت فلزات سنگین باعث بروز پاسخ های بافتی می گردد؛ به طوریکه این پاسخ ها خود را در بافت هپاتوپانکراس، به عنوان یک بافت متابولیک و فعال، به صورت کاهش کارایی این بافت در متابولیسم کلی بدن، و در بافت عضله، به عنوان بافت خوراکی به صورت کاهش کیفیت ساختار آن بروز می دهد. لذا مطالب فوق که حاکی از اثرات زیستی نامطلوب فلزات سنگین بر میگوهای آب شیرین است، لزوم مدیریت و اهمیت جلوگیری از ورود منابع آلاینده نظیر فلزات سنگین به تالاب انزلی و رودخان? سیاه درویشان را دو چندان می کند.
    Abstract
    Heavy metals category and their biological hazards is one of the important topics in aquatic contamination and edible aquatic animals health and subsequensly human health area. Also Anzali wetland and its around watersheds such as Siah Darvishan river, is faced with the problem of pollution and pollutants such as heavy metals, as one of the important habitats of maintaining biological diversity of finfish and shellfish of north of the Iran. Therefore in this study, species of oriental river prawn (Macrobrachium nipponense) it was tested with the goal of investigation of effects of lead (Pb) and cadmium (Cd) heavy metals on growth indices and bioaccumulation and necrosis of hepatopancreas and muscle tissues of oriental river prawn. This research was done in two experiments for two months. Each experiment had four treatments and three replicates. The first experiment was done in three treatments of lead (Pb) heavy metal in concentrations 5, 15 and mg/L along with control group (without lead), and also the second experiment was done in three treatments of cadmium (Cd) heavy metal in concentrations 3, 6 and 9 mg/L along with control group. During the experiment, the prawns were fed at the standard level and to the amount of appetite twice a day with pellet. According to the results, with increased concentrations of heavy metals of treatments, bioaccumulation rate of heavy metals in mentioned tissues increased meaningfully (p<0.05). Histological results showed that increased concentrations of heavy metals of treatments will cause changes in both hepatopancreas and muscle tissues. The findings of this research showed that increased concentrations of heavy metals will cause tissues responses; so that these responses show themselves in hepatopancreas tissue, as a metabolic and active tissue, in the form reduce performance of this tissue in total body metabolism, and in muscle tissue, as a edible tissue, in the form reduce quality of its structure. So the above items that indicates undesirable biological effects of heavy metals on prawns, increases need for management and importance of preventing entry of pollution sources such as heavy metals to Anzali wetland and Siah Darvishan river.