عنوان پایاننامه
ارائه چارچوبی برای سنجش تاب آوری وقابلیت بازیابی شهرهای ایران(ضریب احیا)درمقابل زلزله
- رشته تحصیلی
- مدیریت امور شهری
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 81449;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 81449
- تاریخ دفاع
- ۱۴ شهریور ۱۳۹۶
- دانشجو
- سیاوش چاوشی
- استاد راهنما
- علی اصغر پورعزت
- چکیده
- در چشمانداز جهانی امروزی که روز به روز در حال پیچیدهتر و آسیبپذیرتر شدن میباشد، تناوب و شدت بحرانها و فجایع به طور فزایندهای در حال رشد میباشد و بلایای عظیم اعم از زلزله، سیل، طوفان، آتشسوزی، انفجارهای بیولوژیکی و شیمیایی و یا رخدادهای انسانی منجر به اختلالات اجتماعی گستردهای میگردد. کشور ایران به دلیل موقعیت جغرافیایی خاص خود و قرارگرفتن بخش اعظم آن بر روی گسل ها، بستر مناسبی برای زلزله می باشد و خطر زلزله بیش از هر بحران طبیعی دیگری شهرهای ایران را تهدید می کند. به همین خاطر در این پژوهش تلاش گردید با هدف کاهش اثرات نامطلوب این فاجعه طبیعی و کاهش زمان احیاء، تابآوری مناطق، نواحی و شهرهای مستعد، چارچوبی برای سنجش تاب آوری و قابلیت بازیابی شهرهای ایران با عنوان ضریب احیا ارائه گردد تا با توجه به ابعاد، مؤلفه ها و شاخص های این چارچوب هر شهر بتواند نقاط ضعف خود را شناخته و برطرف نموده و نقاط قوت خود را نیز بیش از پیش تقویت کند. روش کیفی به عنوان روش پژوهش مورد استفاده قرار گرفت و داده ها از طریق مطالعات اسنادی و مصاحبه های نیمه ساختاریافته با مشارکت کنندگانی که از طریق روش گلوله برفی انتخاب گردیده و تعامل با آن ها تا زمان اشباع نظری ادامه یافت، جمع آوری گردید. پس از تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش تحلیل مضمون، چهار بعد مشخصه های انسانی-اجتماعی، ظرفیت اقتصادی، حکمروایی اثربخش و آمادگی فیزیکی به عنوان چهار بعد اصلی موثر در افزایش تاب آوری و قابلیت بازیابی شهرها در مقابل زلزله شناسایی شدند. در انتها نیز با توجه به نتایج تحقیق و دستآوردهای آن پیشنهادات کاربردی جهت استفاده سیاستگذاران و مقامات متولی در حوزه بحران در کشور ارائه گردید.
- Abstract
- In today’s global perspective, which is becoming more complicated and more vulnerable on a daily basis, the frequency and severity of crises and disasters are increasingly growing and large-sclae disasters like earthquakes, floods, storms, fires, biological and chemical explosions and other man-made disasters cause widespread social disruptions. Iran with its unique geographical characteristics and with its majority located on earthquake faults is exteremly likely to experience earthquakes constantly and this hazard is the foremost threat to the country’s cities among all the other natural disasters. Therefore with the aim of finding a solution for mitigating the detrimental consequences of this particular disaster, shortening the time required for recovery, and increasing the resilience of cities thereof, this research will propose a framework called ‘Recuperation Factor’. Considering the dimensions, sub-dimensions and indicators of this framework, cities will be able to identify and eliminate their weaknesses or realize and improve their strengths. This research was conducted based on a qualitative approach and data were collected using library studies and semi-structured interviews. The snowball sampling was applied for selecting participants and the interviews went on until theoretical saturation was reached. Using thematic analysis for analyzing and coding data, the four dimensions, namely human-social characteristics, economic capacity, effective governance, and physical preparedness were finalized to be the main dimension of the framework. Based on the research findings, practical suggestions will be provided for responsible authorities and policy makers in the end.