عنوان پایان‌نامه
امکان سنجی ارزیابی پایداری سرزمین با استفاده از تلفیق تحلیل شبکه و تحلیل عملکرد چشم انداز(مطالعه موردی : استان سمنان)
- رشته تحصیلی
- مهندسی منابع طبیعی - بیابان زدایی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی شماره ثبت: 6306;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 68319
- تاریخ دفاع
- ۰۴ بهمن ۱۳۹۳
- دانشجو
- خدیجه رحیمی بالکانلو
- استاد راهنما
- محمد جعفری, مهدی قربانی
- چکیده
- مکمل بودن روابط متقابل انسان و محیط زیست به سطحی رسیده است که بررسی جداگانه آن¬ها منجر به تجزیه و تحلیل نادرستی به ویژه در بسترهای برنامه¬ریزی می¬شود. به همین دلیل اصطلاح سیستم¬های اجتماعی- اکولوژیک بعنوان سیستم¬های دوگانه غیرقابل انفصال در کانون تحلیل¬های سیستمی قرار گرفته است. هنگامی که بر اثر سوء مدیریت از آستانه تاب آوری سیستم¬های اکولوژیک رد شود، واکنش فروپاشی به سرعت به وقوع می¬پیوندد و پایداری سیستم اجتماعی- اکولوژیک در معرض خطر جدی قرار می¬گیرد. در این مطالعه سیستم اجتماعی و اکولوژیک در مراتع منطقه کلاته رودبار شهرستان دامغان مورد بررسی قرار گرفته است. ابتدا با روش پیمایشی سه سامان عرفی با مرز اکولوژیک مشخص در منطقه انتخاب گردید و بهره¬برداران هر مرتع شناسایی شد. با استفاده از روش مصاحبه مستقیم ماتریس روابط اعتماد و مشارکت در بین بهره¬برداران مرتع در داخل سامان های عرفی مشخص تولید گردید. سپس شاخص¬های مختلف تحلیل شبکه¬ای بر اساس داده¬های جمع¬آوری شده در محیط نرم¬افزاری مورد سنجش قرار گرفت. در بخش بعدی تحقیق شاخص¬های سلامت اکولوژیک مراتع با استفاده از روش تحلیل عملکرد چشم¬انداز اندازه¬گیری شد و داده¬های به دست آمده جهت سنجش در مورد شاخص¬های سلامت و پایداری مراتع مورد تحلیل قرار گرفت. در بخش نهایی این تحقیق سامان¬های عرفی مورد مطالعه با توجه به شاخص¬های اجتماعی- اکولوژیک و با استفاده از الگوریتم تاپسیس از نظر پایداری، اولویت¬بندی شدند. بر اساس نتایج این دو بخش مشخص گردید که مرتع اسپیرو از نظر شاخص¬های اجتماعی و اکولوژیک در شرایط پایدارتری نسبت به دو مرتع گورمومنین و چنگی قرار دارد. مرتع اسپیرو از لحاظ شاخص¬های اجتماعی- اکولوژیک به عنوان پایدارترین سامان عرفی شناخته شد و مراتع گورمومنین و چنگی به ترتیب در اولویت¬های دوم و سوم قرار گرفتند. این تحقیق بر پایش اجتماعی و اکولوژیک در راستای ارزیابی پایداری سرزمین تاکید می¬نماید.
- Abstract
- Human and environment interactions are complimentary so that independently analysis of each of them will result in incorrect evaluations especially for planning purposes. Therefore; socio-ecological systems as un-dividable mutual systems for systematic analysis is addresses. Sustainability of socio-ecological systems will be endangered if there is non-suitable management and finally degradation process. In this study, socio-ecological system in rangelands of Kalat-e-Rudbar in Damghan region is investigated. Firstly, there customary borders and also its beneficiaries in the study area are determined according to field work. Matrix of trust and collaboration ties is created based on direct talks. Then different indices of social network analysis are calculated for gathered data using software. In the next step, rangeland ecological health indicators using landscape function analysis are measured. Finally, study area is evaluated in order to make priorities according to social and ecological indices using Topsis Algorithm. According to the results, Espiro rangeland is in more sustainable conditions compared to Goormomenin and Changi rangelands. Espiro rangeland is the most sustainable customary border according in the context of social-ecological indices and Goormomenin and Changi are in second and third priority. This research emphasized on social-ecological monitoring toward landscape sustainability analysis.
