عنوان پایان‌نامه

شناسایی و ارزیابی ژنوتیپ های گردو در برخی مناطق استان ایلام، ایران



    دانشجو در تاریخ ۲۸ دی ۱۳۹۳ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "شناسایی و ارزیابی ژنوتیپ های گردو در برخی مناطق استان ایلام، ایران" را دفاع نموده است.


    محل دفاع
    کتابخانه پردیس ابوریحان شماره ثبت: 844;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 70281
    تاریخ دفاع
    ۲۸ دی ۱۳۹۳
    استاد راهنما
    کورش وحدتی

    کشور ایران یکی از مراکز اصلی پراکنش گردوی ایرانی (Juglans regia L.) به شمار می¬رود و به همین دلیل تنوع ژنتیکی بالایی در جمعیت این گیاه در کشور به چشم می¬خورد. شناسایی ژنوتیپ¬های برتر، اولین قدم در برنامه¬های اصلاحی گردو و دستیابی به ارقام مطلوب به¬شمار می¬رود. از طرفی، با توجه به پدیده جهانی گرم شدن زمین، توجه به ژنوتیپ‌های برتر گردو با نیاز سرمایی پائین می¬تواند، نقش بسزایی در تولید تجاری گردو طی سال¬های آینده داشته باشد. در این راستا، آزمایشی جهت ارزیابی ژنوتیپ¬های گردو و معرفی ژنوتیپ¬های برتر و امیدبخش با نیاز سرمایی پائین در مناطق مختلف استان ایلام طی سال¬های 1393-1392 انجام گرفت. در این آزمایش، ژنوتیپ¬هایی به عنوان ژنوتیپ برتر و امیدبخش انتخاب گردیدند که از نظر صفات فوق برتر از رقم ?چندلر? بوده و دارای وزن خشک میوه بالاتر از 5/13 گرم، وزن مغز بالاتر از 5/6 گرم، درصد مغز بیشتر از 45 درصد، ضخامت پوست سخت بین 5/1-1 میلی¬متر و عادت باردهی جانبی بالاتر از 70 درصد بودند. همچنین تلاش گردید تا ژنوتیپ¬هایی که از نظر برخی صفات (مانند مقاومت به سرما و دیربرگدهی) برتر و از نظر برخی دیگر از صفات، ژنوتیپ بسیار مطلوب نبودند، نیز به عنوان ژنوتیپ امیدبخش انتخاب گردند. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که ژنوتیپ¬های برتر و امید بخش متعددی از نظر برتری صفات خشک میوه و مغز در استان وجود دارد. سرمای دیررس بهاره در سال 1393، سبب آسیب شدید به محصولات باغبانی به¬ویژه گردوی استان گردید، اما شرایط جهت انتخاب ژنوتیپ¬های دیربرگده و مقاوم به سرما فراهم گردید؛ به¬طوری که تمام ژنوتیپ¬های انتخابی در سال دوم دیربرگ و یا مقاوم به سرما بودند. در بین ژنوتیپ¬های برتر انتخابی در سال اول، ژنوتیپ A9-2 با 35 روز تاخیر در برگدهی نسبت به استاندارد مرجع در یک باغ با تعداد 197درخت، دیربرگده ترین ژنوتیپ در منطقه علمدار بود که در سال دوم نیز که سرمای دیررس بهاره وجود داشت، محصول تجاری تولید کرد و سرمای دیررس بهاره به آن آسیبی وارد نکرد. همچنین ژنوتیپ A11-4 با 33 روز تاخیر در برگدهی نسبت به استاندارد مرجع دومین ژنوتیپ دیربرگده در این منطقه بود، اما به¬دلیل باردهی بسیار کم در سال دوم، از بین ژنوتیپ¬های برتر و امیدبخش انتخابی حذف گردید. نتایج حاصل از ارزیابی مزه و طعم نشان داد که به لحاظ مزه و تردی مغز ژنوتیپ¬های Z7, Z12, M1, M3 و M2 بسیار مرغوب بودند. همچنین بیشترین میزان روغن مربوط به ژنوتیپ Z12 با میانگین 23/64 درصد بود که اختلاف معنی¬داری با سایر ژنوتیپ¬های برتر مورد مطالعه داشت. به طور کلی و براساس نتایج حاصل از این آزمایش، 12 ژنوتیپ (M1, M3, A2-7, A4-7, A4-8, M2, Z7, Z12, A9-2, A3-10, A8-1 و A8-8) به عنوان ژنوتیپ¬های برتر و امیدبخش انتخاب گردیدند که بسیاری از آن¬ها نسبت به رقم تجاری ?چندلر? برتر بودند. همچنین در بین این ژنوتیپ¬ها، دو ژنوتیپ Z7 و Z12 (400 ساعت) به عنوان ژنوتیپ برتر و امیدبخش با نیاز سرمایی پائین انتخاب گردیدند. کلمات کلیدی: ژنوتیپ¬های برتر، رقم، مقاوم به سرما، نیاز سرمایی، دیربرگدهی، پدیده گرم شدن زمین
    Abstract
    Abstract Iran is one of the centers of origin of Persian walnut (Juglans regia L.) and because of that high genetic variation is seen in plant populations of this country. Identifying superior genotypes, is the first step in walnut breeding programs for releasing desired varieties. In addition, due to global warming, identifying the superior walnut genotypes with low chilling requirement may play a role in commercial production of walnut in next few years. In this regards, during the years 2013- 2015 identifying and evaluation of superior and promising genotypes of walnut emphasizing on low chilling requirements was conducted in different regions of Ilam province. In this trial, the genotypes with the descriptors superior than known ‘Chandler’ cultivar (nut weight higher than 13.5 gr, kernel weight more than 6.5 gr, kernel percentage greater than 45% , shell thickness between 1-1.5 mm and lateral bearing habits more than 70 percent) were considered as superior and promising genotypes. It also attempted to select the genotypes that had some important characters (such as resistance to winter frost and late leafing) but their other traits were not very favorable. The results showed that there are superior genotypes and promising traits, in term of nut and kernel among the walnut genotypes of the province. Spring frost in 2014 caused severe damage to the horticultural crops, particularly walnut, in Kerman province. But conditions for selection of genotypes resistant to cold and late leafing were provided. All the genotypes were chosen in the second year as late leafing were resistant to cold. Among the genotypes selected in the first year, genotype A9-2 with 35 days delay in leafing in comparison with the reference standard in an orchard with 197 trees, was the most late leafing genotype in Alamdar region. This genotype was not damaged in the spring frost of the second year and produced commercial yield. A11-4 with 33-day delay in leafing date in compare to the reference standard genotype was the second superior genotype in this area, but because of low productivity in the second year was removed from the list of the superior genotypes. The results of the evaluation showed that in terms of the taste and crispiness the genotypes Z7, Z12, M1, M3 and M2 were very promising. The highest oil content of genotype Z12 with an average of 64.23%, was significantly different from the other genotypes. In general, based on the results of the experiment, 12 genotypes (M1, M3, A2-7, A4-7, A4-8, M2, Z7, Z12, A9-2, A3-10, A8-1 and A8- 8) were selected as superior genotypes and hope that many of them become commercial cultivars better than ‘Chandler’. Among these genotypes, two genotypes of Z7 and Z12 (with 400 hours chilling requirement) were selected as promising genotypes with low chilling requirements. Keywords: Superior genotype, cultivar, cold tolerant, chilling requirement, late leafing, global warming.