عنوان پایان‌نامه
تاثیر غلظت های مختلف اسید جیبرلیک و بور روی عارضه ترکیدگی میوه برخی از ارقام تجارتی انار (Punica granatum L)
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی شماره ثبت: 6353;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 68016
- تاریخ دفاع
- ۲۸ دی ۱۳۹۳
- دانشجو
- احسان سپاسی
- استاد راهنما
- محمدعلی عسگری سرچشمه
- چکیده
- اثر محلول‌پاشی اسید بوریک (صفر، 100 و 500 پی‌پی‌ام) و اسید جیبرلیک (صفر، 50 و 100 پی‌پی‌ام) بر میزان ترکیدگی و خصوصیات کمی، کیفی میوه انار ارقام "ملس ترش"، "شیرین ساوه" و "پوست سفید ترش"، در محل مرکز تحقیقات گروه باغبانی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران واقع در کرج، مورد بررسی قرار گرفت.درصد ترکیدگی میوه، درصد آفتاب‌سوختگی،عملکرد، وزن میوه، طول و قطر میوه، حجم میوه، وزن پوست، ضخامت پوست، درصد رطوبت پوست و آریل میوه، وزن صد آریل، درصد آریل ودرصد پوست میوه، مجموع مواد جامد محلول، pH، درصد اسید قابل تیتراسیون عصاره میوه صفات مورد سنجش در این آزمایش بودند. طبق نتایج تجزیه واریانس و مقایسه میانگین، اثر ساده‌ی غلظت‌های اسید بوریک واسید جیبرلیک تاثیر معنی‌داری بر عملکرد، درصد ترکیدگی، درصد آفتاب سوختگی و سایر خصوصیات کمی و کیفی میوه در میان ارقام مورد بررسی نشان نداد. ارقام مورد مطالعه از نظر عملکرد و درصد آب آریل اختلاف معنی‌داری با یکدیگر نداشتند.اما وزن صد آریل و مواد جامد محلول و درصد ترکیدگی، درصد آفتاب‌سوختگی، وزن میوه، طول و قطر میوه، وزن پوست میوه، وزن کل آریل، درصد آب پوست میوه ، ضخامت پوست میوه، اسید قابل تیتراسیون، شاخص طعم، pHآب میوه، حجم میوه، نسبت طول به قطر، درصد پوست و درصد آریل اختلاف معنی‌دار در میان ارقام نشان دادند. اثر متقابل تیمار و رقم در هیچ یک از صفات اندازه‌گیری شده معنی¬دار نشد. در رقم ملس ترش تیمار اسید بوریک در غلظت 500 پی‌پی‌ام و اسید جیبرلیکدر غلظت 50 پی‌پی‌ام کمترین درصد ترکیدگی میوه را نسبت به شاهد نشان داد. در رقم شیرین ساوه کمترین درصد ترکیدگی در تیمار اسید بوریک، غلظت 100 پی‌پی‌ام و اسید جیبرلیک با غلظت 50 پی‌پی‌ام مشاهده گردید. تیمار اسید بوریک با غلظت 100 پی‌پی‌ام و اسید جیبرلیک با غلظت 50 پی‌پی‌ام توانست پایین‌ترین میزان ترکیدگی را در رقم پوست سفید ترش ایجاد کند.
- Abstract
- The effects of foliar application of boric acid (0, 100 and 500 ppm) and gibberellic acid (0, 50 and 100 ppm) were examined on the fruit cracking and quantity, quality fruit in the cultivars ‘MalasTorsh’, ‘ShirinSaveh’ and ‘PoostSefidTorsh’ in Research Center for Department of Horticultural Sciences, University of Tehran, Karaj, Iran. Percentages of fruit cracking and sunburn; fruit yield, weight, length, diameter, and volume; skin weight, thickness, moisture, and percentage; aril water content, one hundred weight, and percentage; total soluble solids; pH; and titratable acid of the juice were measured. According to the results of variance analysis and comparison of means, gibberellic acid and boric acid concentrations posed significant effects on neither the fruit yield nor percentage of fruit cracking/sunburn nor other qualitative and quantitative characteristics of the cultivars. Regarding the fruit yield and aril water content, the cultivars were not significantly different. However, aril weight; total soluble solids; percentage of fruit cracking/sunburn; fruit weight, length, volume, diameter, and length to diameter ratio; percentage of fruit juice; fruit skin thickness; titratable acid; flavor index; juice pH; and percentage of skin and aril showed significant differences among the cultivars. The treatment showed no significant interactive effects on any of the traits measured. MalasTorsh fruits treated with 500 ppm boric acid or 50 ppm gibberellic acid showed a lower percentage of fruit cracking. In ShirinSaveh, the lowest percentage of cracking was observed in fruits that were treated with 100 ppm boric acid or 50 ppm gibberellic acid. Furthermore, application of 100 ppm boric acid or 50 ppm gibberellic acid laid to the lowest percentage of fruit cracking in PoostSefidTorsh.
