سیاست انرژی روسیه (با تاکید بر بخش نفت و گاز) و تاثیر آن بر امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران
- رشته تحصیلی
- مطالعات منطقه ای -مطالعات آسیای مرکزی وقفقاز
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده حقوق و علوم سیاسی شماره ثبت: LP3611;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 64612
- تاریخ دفاع
- ۰۸ اسفند ۱۳۹۱
- دانشجو
- عبدالرحمان عبدانی
- استاد راهنما
- علی صباغیان
- چکیده
- روسیه جدید با استفاده از انرژی به عنوان یک سلاح در پی بازسازی امپراتوری خود است. تدوین استراتژی ??20 و 2030 و حتی 2050 در صنعت انرژی بر کاهش خسارت ها بر محیط زیست، بهبود فناوری های مصرف انرژی، کاهش هزینه های عرضه انرژی و افزایش توانایی تولید در صنعت نفت و گاز در داخل اشاره دارد. در خارج از مرزهای روسیه نیز این کشور کنترل خود را بر شبکه خطوط لوله، بندرها، تأسیسات زیربنایی و سایر داراییهای انرژی در آسیای مرکزی و اروپای شرقی گسترش داده است و با افزایش قیمت خرید انرژی از این کشورها به سمت تقویت سیاست خارجی خود گام برداشته است. با این رویکرد دولت پوتین از سال ???? سیاست ابرقدرتی انرژی را در سطح جهان کلید زد. تداوم سیاست ابرقدرتی انرژی؛ ناخواسته منافع ملی روسیه را در تضاد با منافع ملی جمهوری اسلامی ایران که بیش از ??% درآمد ملی اش به صادرات نفت و گاز و محصولات ناشی از آن وابسته است، قرار می دهد. همچنین تداوم این سیاست؛ بازارهای سنتی و نیز بازارهای نوظهور انرژی دنیا را از دست ایران خارج می کند. تلاش های روسیه برای توسعه نفوذ خود در بازارهای جهانی؛ نقش همکاری های مشترک و سازمان های تنظیم کننده بازارهای انرژی همچون سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) و نیز سازمان تازه تأسیس مجمع کشورهای صادر کننده گاز (اوجک) را روز به روز کم رنگتر خواهد کرد. با کاهش کارآیی و تأثیرگذاری این گونه همکاری ها و سازمان های منطقه ای و بین المللی و به تبع تضعیف جایگاه اعضای تشکیل دهنده آنها در معادلات بینالمللی؛ آسیب پذیری جمهوری اسلامی ایران هم به عنوان یکی از اعضای اصلی آنها بیش از گذشته خواهد شد. این سیاست با وجود تمام معایبش، به طور حتم نتایج مثبتی هم برای جمهوری اسلامی ایران و نیز دیگر صادرکنندگان محصولات انرژی خواهد داشت. هر چند تبعات منفی این سیاست بسیار بیشتر از فواید آن بوده و با به خطر انداختن منابع درآمدی و جایگاه بینالمللی؛ امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران را دچار چالشمیکند. این چالش زمانی جدی تر می شود که بدانیم سیاست ابرقدرتی انرژی روسیه همزمان با تحریم های طولانی مدت غرب علیه صنایع نفت و گاز کشور به مرحله اجرا درآمده است. بر همین اساس این تحقیق تلاش دارد تا به بررسی دقیقتر این سیاست و نیز تأثیرات آن بر ابعاد گوناگون امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران بپردازد.
- Abstract
- The new Russia by using energy as a weapon seeks to rebuild his empire. Formulating the strategy in 2020 and 2030 and even 2050 in the energy industry to reduce damage to the environment, improved energy consumption technologies, energy supply, reduce costs and increase production capacity in the oil and gas industry refers. As well as utside the boundaries of Russia, their control over the network of pipelines, ports, infrastructure and energy assets in Central Asia and Eastern Europe has expanded and with the rising cost of energy purchases from these countries to the global rate has taken steps to strengthen its foreign policy. With this approach, the Putin administration global energy superpower politics began of 2005. The continued of energy superpower strategy unwanted national interests of the Russian state in conflict with the interests of the Islamic Republic of Iran as well. Because more than 90% of its national income from its oil and gas exports and its productions is dependent. As well as continuation of this policy, both traditional markets and grabbing the emerging markets of South and East Asia from Iran. Russia's efforts to expand its influence in global markets, the role of joint collaboration and regulatory agencies such as the Energy Markets of the Petroleum Exporting Countries (OPEC) and the new institution Organization of the gas Exporting Countries Forum (GECF) will be weaker day by day. By reducing the efficiency and effectiveness this kind of cooperation and international and regional organizations position and consequently weaken the position of their constituent members of the international equations. The vulnerability Islamic Republic of Iran as one of the main members more than the past will. This policy certainly positive results for both Islamic Republic of Iran and other exporters of energy products, But it seems that negative consequences is much more of the benefits and with the jeopardizing international sources of income and status, national security challenge with the Islamic Republic of Iran. This challenge becomes more serious when we considering that the Russian energy superpower politics coincides with the long-term sanctions against the oil and gas industry in the West has been implemented. Accordingly, this study is trying to examine more precisely this policy and its effects on various aspects of national security the Islamic Republic of Iran. Keywords: Russian energy policy, national security, global energy markets, Islamic Republic of Iran, Putin.