عنوان پایان‌نامه
بررسی نقش نظریه ذهن بر افراد دارای نارسایی هیجانی مقایسه دو شیوه ذهن خوانی از طریق چشم و صدا
- رشته تحصیلی
- روانشناسی بالینِی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه موسسه روانشناسی شماره ثبت: 544;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 57998
- تاریخ دفاع
- ۲۸ بهمن ۱۳۹۱
- دانشجو
- سارا ساجدی
- استاد راهنما
- جواد حاتمی
- چکیده
- هدف: این پژوهش با هدف بررسی نظریه ذهن یا توانایی ذهن¬خوانی در افراد دارای نارسایی هیجانی انجام شد. روش: در مرحله اول این پژوهش 190 دانشجو(122 زن و 68مرد) به شیوه نمونه¬گیری در دسترس انتخاب و به کمک مقیاس نارسایی هیجانی تورنتو – 20 ارزیابی شدند. سپس 15 نفر دارای بالاترین و 15 نفر دارای پایین ترین نمرات نارسایی هیجانی در مرحله اول، برای شرکت در مرحله دوم انتخاب شدند و در دو آزمون خواندن ذهن از طریق چشم و خواندن ذهن از طریق صدا شرکت کردند. داده-ها با استفاده از آزمون¬های آماری t، تحلیل رگرسیون و تحلیل واریانس بررسی شد. یافته¬ها: یافته¬های بدست آمده از پژوهش نشان داد که بین افراد دارای نارسایی هیجانی و افراد سالم در شیوه¬های ذهن¬خوانی از طریق چشم تفاوت معناداری وجود ندارد ولی گروه سالم عملکرد بهتری در خواندن ذهن از طریق صدا نسبت به افراد دارای نارسایی هیجانی نشان دادند. افراد سالم در دو شیوه ذهن¬خوانی از طریق چشم و صدا تفاوت معناداری نشان ندادند. این مقایسه در افراد دارای نارسایی هیجانی نیز تفاوت معناداری را نشان نداد. نتیجه¬گیری: افراد دارای نارسایی هیجانی در تشخیص احساسات از طریق صدا نسبت به افراد سالم عملکرد ضعیف¬تری نشان می¬دهند، این در حالی است که این افراد در تشخیص هیجانات از طریق چشم تفاوت محسوسی با افراد سالم ندارند و علت تفاوت دو گروه را شاید بتوان به نوع ارائه هیجانات(صوتی و تصویری) نسبت داد. هر گروه به تنهایی نیز در تشخیص احساسات از طریق چشم و صدا تفاوت معناداری ندارند.
- Abstract
- Objective: This study was carried out with the aim of investigating theory of mind or the ability of mind reading in alexithymic individuals. Method: In phase one of this study, 190 students (122 female, 68 male) were selected according to convenience sampling and assessed using FTAS-20. Next, 15 participants with the highest and 15 participants with the lowest alexithymia scores in phase one were identified and entered to phase two of the study in which they completed the two tests of mind reading through eyes and voice. The data were analyzed using t-test, regression analysis and ANOVA. Results: There was no significant difference between alexithymic and non-alexithymic participants with regard to mind reading through eyes. However, non-alexithymic individuals showed better performance in mind reading through voice compared with alexithymic individuals. There was no significant difference between scores of non-alexithymic participants in tests of mind reading through eyes and voice. The same comparison did not yield a significant result with alexithymic individuals either. Conclusion: Alexithymic individuals show inferior performance in mind reading through voice compared with the non-alexithymic. However, they show no such difference with non-alexithymic individuals in mind reading through eyes. The observed divergence between the two groups can be attributed to the mode of presenting emotions (auditory vs. pictorial). Individuals belonging to each of the two groups perform identically on emotion recognition through eyes and voice.
