عنوان پایان‌نامه
بررسی اثرات گیاهی و مدیریت علفهای هرز بر عملکرد و اجزاء عملکرد نخود
- رشته تحصیلی
- مهندسی کشاورزی-زراعت
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی شماره ثبت: 5317;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 57750
- تاریخ دفاع
- ۱۵ بهمن ۱۳۹۱
- دانشجو
- یوسف غلام پورشمامی
- استاد راهنما
- ناصر مجنون حسینی
- چکیده
- برای تعیین تراکم مطلوب گیاهی و بهترین روش مدیریت علف‌های‌هرز در زراعت نخود آبی بهاره آزمایشیبه صورت طرح کرت خرد‌شده در قالب طرح پایه بلوک کامل تصادفی در 4 تکرار، در مزرعه آموزشی و پژوهشی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران (واقع در کرج) در سال زراعی1390 -1389 اجرا شد. عامل اصلی شامل مدیریت علف‌های‌هرز در 9 سطح: 1- تری‌فلورالین پیش‌کاشت آمیخته با خاک (960 گرم ماده مؤثر در هکتار)، 2- پندیمتالین پیش‌کاشت آمیخته با خاک (825 گرم ماده مؤثر در هکتار)، 3- وجین کامل (عاری از علف‌هرز)، 4- ایمازتاپیر پس‌رویشی (40 گرم ماده مؤثر در هکتار)، 5- کنترل مکانیکی، 6- ایمازتاپیر پیش‌رویشی (70 گرم ماده مؤثر در هکتار)، 7- پیریدیت (1200 گرم ماده مؤثر در هکتار) به همراه کنترل مکانیکی، 8- پیریدیت پس‌رویشی (1200 گرم ماده مؤثر در هکتار)، 9- شاهد (بدون کنترل علف‌هرز) و عامل فرعی تراکم گیاهی در 3 سطح 35، 45 و 55 بوته در مترمربع بودند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر تراکم بوته بر تعداد شاخه اصلی و فرعی، ارتفاع بوته و ارتفاع اولین غلاف از سطح خاک، تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در بوته، عملکرد دانه و عملکرد زیستی در سطح یک درصد معنی دار بود؛ اما بر روی تعداد دانه در غلاف، وزن صد دانه و شاخص برداشت معنی دار نبود. اثر تیمارهای مدیریت علف‌هرز بر روی تمامی صفات زراعی نخود، به جز وزن صد‌دانه، تفاوت معنی‌داری نشان داد. تأثیر تراکم نخود بر زیست‌تودهو راندمان کنترل علف‌هرز در کرت‌های شاهد در نمونه‌برداری مرحله سوم در سطح پنج درصد معنی دار بود، اما بر روی راندمان کاهشجمعیت در مراحل اول، دوم، سوم و زیست‌توده علف‌هرز در کرت‌های اصلی معنی‌دار نبود. تأثیر مدیریت علف‌هرز بر روی تمامی صفات علف‌هرز در کرت‌های اصلی در سطح یک درصد معنی‌دار بود. اثرات متقابل تراکم و مدیریت علف‌هرز بر روی تعداد شاخه فرعی، ارتفاع بوته و راندمان کاهش وزن خشک علف‌های‌هرز در سطح یک درصد و بر روی وزن صد دانه در سطح پنج درصد معنی‌دار بود ولی بر سایر صفات مورد مطالعه غیر معنی‌دار بود. تراکم 55 بوته در مترمربع بالاترین عملکرد دانه و زیستی و پایین‌ترین زیست‌تودهعلف‌های‌هرز را دارا بود، اما تفاوت معنی داری با تراکم 45 بوته در مترمربع نخود نداشت. تیمار وجین دستی و پس از آن پندیمتالین از لحاظ عملکرد دانه و کنترل علف‌هرز مؤثرترین تیمار بودند.
- Abstract
- To determine the optimal plant population density and weed management method in spring sown chickpea, an experiment based on RCBD arranged in split plot with four replications was carried out atresearch farm of University of Tehran (located at Karaj) during 2010-2011. Main factor comprised nine treatments 1- Trifluralin pre-plant (@ 960 g/ha), 2- Pendimethalin pre-plant (@ 825 g/ha), 3- Complete hand weeding, 4- Imazethapyr post-emergence (@ 40 g/ha), 5- mechanical weeding, 6- Imazethapyr pre-emergence (@ 70 g/ha) 7- Pyridate (@ 1200 g/ha) along with mechanical weeding, 8- Pyridate post-emergence (@ 1200 g/ha), 9- weedy check (no weeding), and sub factor included three densities of 35, 45 and 55 plants per m-2.Results revealed that plant density had significant effects on primary and secondary branches, plant height, height to first pod, pods per plant, seeds per plant, grain and biological yield (p ? 0.01%); however it was not significant on seeds per pod, 100 grain weight and harvest index.Weed management had significant effectson all chickpea traits (p ? 0.01%), except 100 grain weight that was significant at p ? 0.05%.The effect of plant density on weed biomass andweed control efficacy at check plots was significant at p ? 0.05%, but no significant effect was observed on weeds biomass andweed control efficacy at all sampling stages. Weed management had significant effects on all weeds traits in main plots at p ? 0.01%. The interaction effects of plant density × weed management on secondary branches, plant height, and weed control efficacy were significant at p ? 0.01% and 100 grain weight at p ? 0.05%, but it was not significant in other traits. The density of 55 plants per square meter produced the highest chickpea grain and biological yield and the lowest weed biomass; however no significant difference observed for these traits at 45 plants per m-2. Hand weeding and subsequent pendimethalin were the most effective treatments regarding the grain yield and weed control.
