عنوان پایان‌نامه
طراحی تالار شهر تهران -مکان برای پیدایی
- رشته تحصیلی
- مهندسی معماری
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 65451
- تاریخ دفاع
- ۰۸ اسفند ۱۳۹۱
- دانشجو
- هیربد نوروزیان پور
- استاد راهنما
- قاسم مطلبی
- چکیده
- چکیده انسان ذاتاً موجودی اجتماعی است. در گذشته نه چندان دور انسانها در حوزه فرهنگی خود خواستها و نیازها یکسانی داشتند، می توان گفت خواست های جمعی بر خواست های فردی برتری داشته است. انسان ایرانی همزندگی اجتماعی خود را در بازار، مسجد، میدان و غیره دنبال می کرده و اینگونه به عنوان بخشی از یک گروه بزرگتر، شناخته می شده است. به نوعی هویتی فردی آنها در ارتباط بسیار نزدیکی با هویت جمعیشان قرار داشته است. کمبود مکانهای شهری در کلانشهری مانند تهران باعث مشکلات مختلف اجتماعی و فرهنگی می شود که بدنبال آن مشکلات دیگری در همه ابعاد ایجاد می شود. حال اگر بخواهیم فضایی ایجاد کنیم تا انسان امروز هم خود را متعلق به یک فضای جمعی بداند و با آن به تعامل بپردازد یا به کلام دیگر آن را بعنوان ظرف زندگی جمعی خود بپذیرد، باید ویژگی هایش به خوبی شناخته شود. مشکل اصلی طراحی فضای جمعی امروز آن است که خواستها فردی در دوران معاصر وجهی غالب یافته که سبب تکثر جامعه امروزی ما شده است. امروزه اینترنت توانسته بگونه ای، نیازهای انسان امروز را در بعضی از جنبه ها پاسخ دهد. شاید بتوان دلایل رشد شبکه های اجتماعی همچون"Facebook"را در همین احساس نیاز به ارتباط و تعامل با دیگران جستجو کرد. هر چند جنس فضای حقیقی و مجازی کاملا متفاوت است، لذا فضای مجازی برای یافتن آنچه که انسان امروز به عنوان فضای جمعی مطلوب در نظر داد، مورد بررسی قرار گرفته شد. مساله هویت در فرایند جهانی سازی است که پرنگ می شود چرا که جامعه برای تعریف شناخت مختصات خود در دهکده جهانی به شناخت هویت خود نیازمند می شود. در تحقیق پیش رو هدف شناخت نسلی است که در عصر اطلاعات (عصر مفهومی) زندگی می کنند و هم در بستر حقیقی ایران رشد کرده و زندگی می کند. شناخت انسانی با هویت دو گانه جهانی و محلی، و در نهایت شناخت نیازها و خواسته های اوست. در نهایت کوشیده می شود تا ازین طریق راهبردهایی برای طراحی فضای جمعی مطلوب این نسل ارایه شود. روش تحقیق از توصیفی- تحلیلی است و داده از طریق اسنادی-کتابخانه ایو بعضاً مطالعه محیطی بدست آمده اند. مطالعات در 4 حوزه اجتماعی- اقتصادی، انسان شناسی، تحولات فضا-زمانی و شناخت بستر انجام گرفته است.سپس معیارهای معماری بر اساس معیارها معماری مجازی و راهبردهای مورد استفاده در شبکه های اجتماعی استخراج شده است و اینگونه در
- Abstract
- Abstract “TEHRAN HALL” is a new multifunctional place which tries to become the eligible public area in the “NEW AGE” that we dealing with. This place may contain City Hall, Cultural Center, Modern Art Museum, Youth Center and etc. In fact, Tehran hall cannot classify in any of those aforementioned categories. The main propose of this place is to provide a context for citizens to be recognized by society; it means that they can live there, introduce and identified themselves. Contemporary urban-life is stepping towards a new age founded on grounds of the “Information” and “Communication Age”, which brought with it a definition of the global society and aspects of pluralism and diversity. This age bears different names such as" Conceptual Age" or "Virtual Age" or "Information Age". The platform that was made in "Information and communication Age" gives new definitions to global society. Although many aspect of this age is not recognized, some phenomenon like “Facebook” may lead us to understand new society needs. To interpret the revolutionary changes in perception of this age, studying the Medias brings up persuasive points about new needs and changes through society that architect and designers should be aware of them. In modern era, information was disseminated only in one way, and there was no feedback or interaction between the sender and receiver. The symbol of this media is TV. Same perspective shaped urban and public spaces. However, today people are attracted by interactive media; as a result, each person is a media today. The symbol of this new inclination in society is Virtual Social Networks, especially Facebook. Therefore, studying Facebook may help us to understand the generation involved with it. In this thesis, Facebook as the most prominent social-network has been studied as a way of extracting features that help to sustain responsible public space in this transitional era. The virtual environment has successfully elevated people’s needs to a n
