عنوان پایان‌نامه
بهسازی پارک شهرتهران (مناسب سازی پارک شهر تهران با رویکرد تعاملی میان افرادسالم و معلول
- رشته تحصیلی
- معماری منظر
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 60821
- تاریخ دفاع
- ۲۵ بهمن ۱۳۹۱
- دانشجو
- سارا ردائی
- استاد راهنما
- علی اصغر ادیبی
- چکیده
- چکیده شاید روزگاری دیده‌شدن معلول به عنوان یک انسان واجد حقوق شهروندی در جامعه موضوع مباحث اجتماعی بود، اما امروز نگاه غیر ناتوان به معلول و درک توانایی‌های آنها مسئله است. به رغم تلاش‌های بی‌شماری که در دهه¬های اخیر جهت پیوند افراد با معلولیت و جامعه صورت گرفته است، واقعیت¬های زندگی روزمره نشان می¬دهد که این افراد با تصویری که از خود دارند و همچنین برخورد سطحی افراد سالم، نمی¬توانند روابط عادی اجتماعی با دیگران برقرار کنند و در نتیجه گوشه¬گیری می¬کنند. از آنجایی که فضاهای تفرجی یکی از مکان‌های هستند که فرصت برقراری تعاملات انسانی را در اختیار افراد قرار می‌دهند، می‌توانند در پیوند معلولان و افراد سالم جامعه موثر باشند. اما امروز توجه صرف به ادراکات بصری طرح، از امکان بهره‌مندی معلولان بخصوص نابینایان در این فضاها کاسته است. طراحی فضاهایی ویژه معلولین، نابینایان و سالمندان نیز با دامن زدن به این انزوا آنها را به دور از افراد جوان و سالم محصور می¬کنند. از این رو برخلاف هدف طراحی، با خاص نشان دادن معلول؛ حضور وی در این فضا کمرنگ¬ و در نهایت منجر به قطع ارتباط دو گروه معلول و سالم در جامعه شده است. بنابراین در فضاهای تفرجی علاوه بربهسازی کالبدی که حق شهروندی معلول است، باید به فضا به گونه‌ای طراحی شود که به بهبود رابطه او با افراد عادی و پیدا کردن هویت گروهی معلول در ارتباط با دیگران کمک کند و در عین حال برای او پناهگاهی داشته باشد که در کنار افراد شبیه خود حس تعلق به گروه داشته و از خستگی نگاه¬های خاص به آن پناه برده و احساس امنیت کند. در این پژوهش با معرفی رویکرد تعاملی به عنوان رویکردی مدرن، مفهوم مناسب‌سازی بازنگری شده و آن را به عنوان ضرورتی در مباحت اجتماعی پیرامون معلولین مطرح کرده و با باور به اینکه منظر سبب پیوند انسان با پیرامون و شکوفایی اجتماعی او می‌شود، منظر را بستر مناسبی برای وقوع و ایجاد این تعامل معرفی می‌کند. در این نوشتار تمرکز بر فرد سالم و نه معلول است و مناسب‌سازی به ایجاد شرایط مساعد ذهنی برای تعامل دو گروه مذکور اشاره دارد.
- Abstract
- Abstract May be some days ago it was a social issue to see disables as people with social rights. But today seeing them as capable and recognizing their abilities is an important issue. Despite numerous efforts in recent decades to connect disabled with community, the reality of daily life shows that disabled with their own self imaging and people's superficial attitude towards them, could not have a normal social relationships with others .As the result they become isolated. Recreational space is the place makes opportunity for human interaction, so this can play a very effective role in linking the normal and disabled together. But today, excessive attention to visual perception of the projects, reduce benefit from this space in disabled, especially those who are blind. Unfortunately designing specific spots for the disables, blinds or elderly, leads to further isolation from the young and other population. So unlike purpose of such a design, they become less active in these areas due to specifying them from other people. At the end it leads to disconnection of the capable and non-capable. Therefore public spaces , need to improve disabled relationship with the rest of the community and help them to find their groups identity in relation to others.This needs to be added to physical improvements. It also must be a shelter that could have sense of belonging to a group with people similar to themselves.Furthermore,these public areas must make them feel secure and protect them from judgmental eyes. This study introduces a modern approach and the meaning of adjustment has been reviewed.In addition, it has been seen as a basic element of social issues surrounding disables. It believes that landscape connect human with their surroundings and play main roal in social prosperity and introduces landscape as the ground interaction. This research focuses on pe
