عنوان پایان‌نامه
طراحی منظر شهری، میدان امیر چخماق یزد با رویکرد فضای جمعی در مرکز تاریخی شهر
- رشته تحصیلی
- معماری منظر
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 64449
- تاریخ دفاع
- ۲۴ بهمن ۱۳۹۱
- دانشجو
- زهره شیرازی
- استاد راهنما
- سیدامیر منصوری
- چکیده
- حضور فیزیکی و سکونت در شهر، نخستین مرحل? نقش‌آفرینی در شهر و پیش نیاز ایجاد تعاملات اجتماعی و خاطر? جمعی است. فضاهای عمومی فضاهایی هستند که افراد مختلف جامعه در آن سهیم‌اند و محل تبادل اطلاعات و مکانی برای شکل‌گیری شبکه‌های اجتماعی هستند. فضاهای جمعی تاریخی، معمولاً مکان‌هایی هستند که نسل‌های مختلف از آن خاطره دارند، دستخوش تغییرات مدرن شده‌اند و به‌علت تضاد سرعت زندگی مدرن با دوران سنت، معمولاً به‌درستی با بافت تطابق نیافته‌اند. میدان در شهر ایرانی، که در گذشته یک مکان اجتماعی قوی بوده، با خیابان‌کشی‌های مدرن و بریده‌شدن بافت تاریخی، بیشتر به یک فضای تقسیم شهری تبدیل شده‌است. مداخله در بافت‌های کهن شهری بدون مطالعه سیر تحول و رشد شهر امکان‌پذیر نیست. براساس نظری? سیستمی و نگاه کل‌گرایانه به پدیده‌ها، بر هر سیستم نظمی حاکم است و الگوی نظم و رشد خاص خود را دارد. کشف نظم حاکم بر هر سیستم می‌تواند به درک بهتر پدیده و چگونگی تکمیل یا ترمیم آن کمک کند. از طرف دیگر، لازم? مداخله در بافت تاریخی با رویکرد حفظ منظر تاریخی، حرکت در امتداد تاریخ بافت و تقویت عناصر عینی باقی‌مانده، عینی کردن ذهنیات و خاطرات مخصوص به سایت، در ادام? سازمان فضایی حاکم بر بافت است. محدود? میدان امیرچقماق یزد، بر اثر خیابان‌کشی‌های دور? پهلوی و تغییرات بدون مطالع? پس از آن، بافت منسجم خود را از دست داده‌است. با توجه به قرارگیری در بافت تاریخی شهر، همجواری با بازار شهر، شریان‌های اصلی عبوری، و نقش حسینیه و فضای جمعی- آیینی میدان، نقش مرکزیت قوی‌ای پیدا کرده ولی در عمل به‌دلیل عدم وجود انسجام در بافت این مرکزیت پررنگ نیست. در گذشته میدان مرکز آیینی- اجتماعی بوده؛ برای سامان‌دهی و احیای آن، با تبدیل کردن به مرکز شهری، منظر تاریخی‌اش از بین می‌رود. چون راه توسعه‌اش بسته است، باید همان محله دیده شود. در کل حفظ حیات مرکز تاریخی شهر، با حرکت بر مدار منظر تاریخی، لازمه ایجاد حس تعلق خاطر است و تجربه پیاده شهروندان از فضای جمعی تاریخی و لمس نزدیک این فضاها، شرط موفقیت آن است.
- Abstract
- Physical presence and residence in a city is the first necessary step to establish citizens' roles, shape the social interactions and create collective memories. In this regard, Public spaces are the places in which various people of the society participate in, exchange their information and form the social networks. Social historical places which have shaped various generations' memories have been affected by modern era changes. This historical text hasn't been adapted to the modern era changes because of its fast velocity. A square in an Iranian city had been an effective social space before the modern era in which perpendicular streets separated historical text parts and changed the square into a divider city space. Intervention in the historical text is not possible without studying the process of the city evolution. According to the systematic theory and the holistic look to the phenomena, every system has its own growth pattern and order. Discovering this dominant order could lead to a better understanding of the phenomenon and its restoration and completion process. On the other hand, the requirement of this intervention in the historical text of the city with particular reference to preserving the historical landscape is moving along the text history, preserving the remaining objective elements and realizing the specific memories related to the site according to the spatial structure of the text. The area of Amirchaghmagh square of Yazd has lost its coherent structure because of the perpendicular streets of Pahlavi era which have been constructed without the necessary studies. This square is considered as one of the focal points of the city because of its location in the historical text, being adjacent to the main streets and the Bazar and its religious role as a Hosseinie. Having organized and renovated the square structure and converted it into a city center, it might lose its historical landscape. Because it seems to be impossible to extend it in the future, so is better to suppose it as a neighborhood. Accordingly keeping the city center vitality in accordance with historical landscape principles is required to develop the sense of fixation. To achieve it historical spaces should be designed in a pedestrian-oriented way to let residents experience the historical social spaces. Key Words:The spatial structure of Iranian-Islamic city, the city center, social life, the religious - cultural - historical landscape, Amirchaghmagh square of Yazd
