عنوان پایان‌نامه
مبانی علامه طباطبایی در تفسیر آیات ولایت و تطبیق آن با مبانی تفسیری آلوسی
- رشته تحصیلی
- الهیات و معارف اسلامی-علوم قرآن و حدیث
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده الهیات و معارف اسلامی شماره ثبت: 2109ف;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 57532
- تاریخ دفاع
- ۱۸ بهمن ۱۳۹۱
- دانشجو
- محسن عبیری نیا
- استاد راهنما
- عبدالهادی فقهی زاده
- چکیده
- علامه طباطبایی و آلوسی در تفاسیر المیزان و روح المعانی «آیات ولایت» را بر اساس «مبانی» خاصی تفسیر کرده اند که این مبانی در واقع، پیش فرضها و باورهای اعتقادی و علمی آنان هستند. مهمترین مبانی علامه طباطبایی و آلوسی در تفسیر آیات ولایت را می توان در دو دسته روایی و کلامی خلاصه کرد. مبانی روایی علامه طباطبایی عبارتند از: اعتقاد به دلالت انحصاری روایات تفسیری آیات ولایت به ائمه (ع) و همچنین اعتقاد به لزوم توجه به روایات اسباب نزول در تفسیر آیات ولایت، بر اساس روایات صحیح از شیعه و اهل تسنن درباره آنها، و مبنای کلامی او عبارت است از: اعتقاد به نیاز جامعه اسلامی به امام معصوم، بعد از ختم نبوت؛ چنان که مبانی روایی آلوسی عبارتند از: اعتقاد به بی اعتباری تمامی روایات شیعه درباره ولایت ائمه (ع) و همچنین اعتقاد به صحت اکثر روایات صحابه و تابعان در سبب نزول آیات ولایت، و مبنای کلامی او عبارت است از: اعتقاد به عدم نیاز جامعه اسلامی به فردی معصوم که از طرف خداوند برای جانشینیِ پیامبراکرم (ص) منصوب شده باشد. مهم¬ترین ادله علامه طباطبایی در نقد مبانی و ادله آلوسی عبارتند از: ادله قرآنی، مانند: استناد به عدم وحدت سیاق آیات ولایت با آیات قبل و بعد از خود (از طریق نشان دادن عدم ارتباط معنایی بین آیات قبل و بعد، مقایسه منطقی آیات با یکدیگر و همچنین به کمک روایات شأن نزول)، استناد به قرائن لفظی و معنوی موجود در آیه، و مؤیدات قرآنی (شامل شواهد قرآنی در رد سخن آلوسی و شواهد قرآنی در تأیید سخن علامه طباطبایی)؛ ادله روایی، شامل ادله رد روایات مورد استناد آلوسی (مانند: عدم تطبیق روایت بر آیه، استناد به روایات دیگر، و جمع بین روایاتِ ظاهراً متضاد) و نیز پذیرش روایتی مردود از نظر آلوسی (به دلیل مطابقت با قرآن)؛ و ادله تاریخی، مانند: عدم تطابق مسأله ادعاشده با رویداد تاریخی آن، سیره پیامبراکرم (ص)، و تغییر معنای واژگان و کاربرد آنها در طول زمان.
- Abstract
- Allameh TabatabaeiandAlusihave interpreted the "Welayatverses" in Almizan and Rouh-al-Ma’anion the basis of some particular "foundations"which are actually stood up on their own scientific, theological pre-assumption and beliefs.It is possible to categorize their foundations in the interpretation of Welayat Verses into two groups: traditional and theological foundations.Allameh Tabatabaei’s traditional foundations are: the belief in the sole implication of the exegetical traditions of Welayat verses to the Imams (A’emmah), and alsothe belief in the necessity of giving attention to the traditions which express the causes of Revelation in relation to Welayat verses upon authentic traditions of Shi’ite and Sunnite; and his theological foundation is the belief that the Islamic Societyis in need of an infallible Imam after the termination of the prophecy (Nubuwwat), with which Alusi’s traditional foundations are: the belief in the unreliability of all the Shi’ite’s traditions about the domination (Welayat) of the Imams (A’immah), and the belief in authenticity of most Companions and Followers’ traditions in cause of Revelation ofWelayat verses. Elsewhere Alusi’s theological foundation isthe independence of the IslamicSociety to an infallible person who has been appointed by God in succession after the Holy Prophet. Allameh Tabatabaei’s most important reasons in criticizing Alusi’s foundations and reasonsare: first, Quranic reasons such as reference to thenon-existence of united texture between Welayat verses and their following and preceding verses, and also attribution to the verbal and spiritual evidences in the verse, and Quranic evidences; secondly,traditional reasons, including the reasons of rejecting the traditions alleged by Alusi, and the reasons of accepting arejected tradition by himself; thirdly, historical reasons, such as the mismatch of the claimed subject with itshistorical event, the Sirat (way of life) of ProphetMuhammad, and the technical terminology metamorphosisand its usages meanwhile. Keywords: Allameh Tabatabaei, Alusi, Welayat verses, Almizan, Rouh-al-Ma’ani.
