عنوان پایان‌نامه
طراحی منظر شهری ویژه نابینایان:بافت مرکزی تبریز
- رشته تحصیلی
- معماری منظر
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 69068
- تاریخ دفاع
- ۲۶ بهمن ۱۳۹۳
- دانشجو
- صبا سلطان قرائی
- استاد راهنما
- سیدامیر منصوری
- چکیده
- هر کسی در طول عمر خود دچار کم توانی و ناتوانی می شود و این امر می تواند مشکلاتی برای فرد، خانواده وی و در مقیاسی بالاتر در سطح شهر ایجاد کند. در هر ثانیه یک نفر در جهان نابینا می شود. در ایران نیز حدود 3 درصد از مردم را افراد نابینا یا کم بینا تشکیل می دهند این امار با توجه به شیوع بیماری ها، کهولت سن، نقصان های مادرزادی و یا حوادث غیر مترقبه روز به روز در حال افزایش است. فضای شهری اساس شکل گیری جامعه مدنی است و عموم شهروندان از هر قشر، سن، نژاد و صنفی حق ورود و حضور در آن را بدون هیچ گونه محدودیتی دارا می باشند. اما درک شهرهای امروز ما بسیار وابسته به حس بصری افراد طراحی شده است و با کم شدن یا از بین رفتن حس بینایی زندگیکردن در شهر برای افراد کم بینا و نابینا با مشکلات عمدهای همراه است. با کمشدن حضور بخشی از افراد جامعه سرمایه اجتماعی و در نتیجه معنای شهر به مخاطره می افتد. بنابراین برای حضور همه افراد اعم از بینا و نابینا، در شهر نیاز به بررسی در دو بعد ذهنی و عینی، با به کار بستنِ دو رویکرد کلی و جزئی دارد. هدف این پژوهش در یک نگاه کل نگر ایجاد برادری )تسهیلات اجتماعی( و در نگاه جز نگر ایجاد برابری )تسهیلات فیزیکی( بین همه شهروندان اعم از بینا و نابیناست. در رویکردکلنگر، شهر را برای همه متصور می شویم اعم از بینا و نابینا و در این راستا راهکارهایی همچون افزایش حضور در فضاهای جمعی و اشتراکی، تعاملات اجتماعی، آموزش جامعه و طراحی چند حسی با تلفیق حواس بلافاصله و با فاصله ارائه گردید.رویکرد جزءنگر را معطوف به اصول طراحی همگانی و رفع موانع فیزیکی و حصارها، طراحی بر مبنای قوانین شهر بریلی و قوانین عصای سفید قرار میدهیم. در نهایت دیدگاه کلی و نرمال از مهمترین عوامل حضور کاربران معرفی میگردد. این امر در طراحی، تنها با مشارکت مردم در ایجاد فضای شهری و سهیم کردن آنها در ایجاد فضای جمعی قابل استفاده برای نابینایان و بینایان پدید می آید. در این پژوهش راه کار طراحی با ارائه طراحی منظر شهری با توجه به همه حواس – منظر آوا- منظر رایحه- منظر لمسی- منظر زمان- منظر حرارتی- منظر جابه جایی و تلفیق حواس بلافاصله و با فاصله تدوین شده است.
- Abstract
- Everyone might face certain disability and inability during his life, and this can cause some problems to that person, his family and in vast range for the city. Each second an individual becomes blind. Talking about Iran one percent of its population are blind or visually impaired. This statistics is increasing daily due to the spread of diseases, aging, congenital defects, or supernatural events. Urban space is the formation base of civil society and all the citizens from each genre, age and caste are rightful of entrance and presence in it without any limitations. On the other hand, the perception of modern cities is designed much dependent to the visual sense of individuals and by decreasing or destroying of visual sense, living in the city will have some problems to the blind and visually impaired people. By decreasing the presence of some people of society, the social fund and as a result the meaning of the city would be in a risk. So for the presence of all people including blind and visually impaired in the city it is needed a study in both subjective and objective dimensions, or applying two partial and general approaches. The aim of this project in general vision is creating fraternity (community facilities) and in partial vision is creating equality (physical facilities) among all citizens for both sighted and blind people. In general approach, the city is designed for all groups including sighted and blind, and therefore some solutions such as increasing the presence in collective and common areas, social interactions, society education and multi sensual design within immediate and delayed senses were presented. We put the partial approach focus on the universal design basics and removing physical barriers and fences, designing on the base of Braille city laws and white cane laws. Finally, general and normal approach was introduced as the most important factor of users’ presence. This would only be feasible by people’s cooperation in creation of urban
